Fractal

Ποίηση: “Η αχνή μυρουδιά της ζωής”

Του Δημητρίου Καρπέτη //

 

 

 

 

 

“Η αχνή μυρουδιά της ζωής”

 

Ρουφάω το αίμα απ’ την πληγή,

αναζητώ τα ίχνη,

χάνομαι στην τρικυμία του κόσμου.

Ο χρόνος αντεπιτίθεται

ο αντίλαλος της χαμένης αθωότητας

κατρακυλά στα γκρέμια.

Ολομόναχος στο κενό

ακούω το θρόϊσμα των πόθων,

αγγίζω την παλίρροια των δακρύων σου.

Ελάχιστος ο φωτισμός,

με τη μοίρα στο στόμα

αναζητούμε χαραμάδες ευτυχίας.

Δυο κορμιά γυμνωμένα

σφάζουν το φόβο,

σχίζουν το πανωφόρι του χρόνου.

Η αίσθηση της αφής

εισχωρεί ασυγκράτητη.

Τρεμοσαλεύουν τα σώματα,

οι πνιχτές κραυγές καταστρέφουν

την ησυχία μιας απραξίας που λίμναζε.

Η αχνή μυρωδιά της ζωής αναδύεται

τις στιγμές της έκστασης.

 

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top