Fractal
Home / Ποιήματα / Ποίηση: “Φοβάμαι”
16/03/2021, 10:46 μμ

Ποίηση: “Φοβάμαι”

Γράφει η Μαρία Σκαμπαρδώνη //

 

 

 

 

 

Φοβάμαι

 

Δε φοβάμαι τα κλειστά μαγαζιά,

τα πάρκα που είναι άδεια από παιδικές φωνές.

Δε φοβάμαι τα ανέγγιχτα εμπορεύματα,

που επιστρέφονται ξανά σε μία αποθήκη δίχως να τα έχει δει κανείς.

Δε φοβάμαι τις κλειστές σχολές,

τους δρόμους που γεμίζουν και αδειάζουν.

Δε φοβάμαι την οργή, τη μοναξιά, την ερημιά,

την αβεβαιότητα μπροστά σε ένα δυσθεώρητο μέλλον.

 

Περισσότερο με φοβίζει

αυτή η δύναμη της συνήθειας.

Διότι, η άτιμη σε καθιστά

να θεωρείς φυσιολογικό το άλογο,

συνηθισμένο το κακό

και καθημερινότητα τη στέρηση.

 

Με φοβίζει η ζωή μας

να κλειστεί μέσα σε ένα ηλεκτρονικό σύστημα.

Να συνηθίσουμε να ζούμε πίσω από μία οθόνη,

να ξεχάσουμε την ανθρώπινη επαφή.

Την αξία του χαμόγελου, της αγκαλιάς,

της σωματικής οικειότητας.

Με φοβίζει η συνήθεια του παράλογου,

η λησμονιά της ανθρώπινης οικειότητας.

Με φοβίζει η ανθρώπινη ζωή να κλειστεί πίσω από τέσσερις τοίχους,

να είναι ένα μήνυμα η επικοινωνία

και ένας αριθμός ο άνθρωπος.

 

Με φοβίζει η συνήθεια του παράλογου,

με φοβίζει η λησμονιά της ζωής για το φόβο του θανάτου…

 

 

 

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top