Fractal
Home / ΘΕΑΤΡΟ / «Δάχτυλο στο μέλι»: Μια κωμωδία εποχής του ’80…
08/03/2022, 11:48 μμ

«Δάχτυλο στο μέλι»: Μια κωμωδία εποχής του ’80…

Από τον Κωνσταντίνο Μπούρα // *

 

 

 

 

Γιατί υπάρχει κι η διασκέδαση… θέατρο ELIART.

 

Εντάξει, πήξαμε στην πολλή πρωτοπορία. Απόκριες έρχονται και περνούν, όμως το διεθνές καρναβάλι των πολεμοκαπήλων καλά κρατεί. Οι αθώες ζωές, οι αθώες ψυχές τρέχουν να κρυφτούν, ο πόνος χτυπάει κόκκινο κι η θλίψη περισσεύει. Πώς να μιλήσεις στα ζωάκια για την θηριωδία τού ανθρωπίνου είδους; Πώς να εξηγήσεις τα ανείπωτα; Πώς να εκφράσεις τα ανεξήγητα;

Στεκόμαστε ενεοί και φωνάζουμε και διαμαρτυρόμαστε και κλαίμε και φωνάζουμε: «ΥΠΕΡ ΑΔΥΝΑΜΟΥ, ΥΠΕΡ ΑΔΥΝΑΜΟΥ πάντα».

Και το Αδύνατο ορεγόμαστε σαν τον «Καλιγούλα» του Καμύ, που αυτός κι αν βίωσε πολέμους και πολέμους. Ο μεγαλύτερος εντός μας: «Ο Ξένος».

Αποξενωμένοι από τον εαυτό μας και από την ανθρώπινη ουσία μας αναζητούμε την μυσταγωγία. Όμως στους βιομηχανικούς αιώνες τού Υλισμού τα αρχαία μυστήρια κινούνται στην σιγαλιά των υπογείων της Πανανθρώπινης Συνειδητότητας, περιμένοντας να τα ανά-καλύψουμε.

Κι αφού η αρχαία ψυχ-αγωγία δεν είναι πλέον δημοσίως εφικτή (παρά μόνον εις σπανίας περιπτώσεις), η δια-σκέδασις είναι η μόνη μας καταφυγή, «παραμυθία τής ψυχής» μας, όπως θα έλεγε η αείμνηστη Ζωή Καρέλη.

Με τι γελάμε συνήθως στο θέατρο; Μα με τα χάλια μας!!! Με τα λάθη και με τα πάθη μας.

Η δεκαετία τού 1980 που ακολούθησε την ηρωϊκή δεκαετία τού 1970 έστειλε πολλούς πρώην αντιστασιακούς …στο ταμείο (όχι στο ταμείο ανεργίας, αλλά στις θυρίδες θησαυροφυλακίου και στις τραπέζες τής Ελβετίας). Η διαφθορά έγινε καθημερινό φαινόμενο, αφού δια στόματος τού τότε πρωθυπουργού μια κάποια εκκωφαντική μίζα εισπραχθείσα από πρωτοκλασάτο υπουργό του θεωρήθηκε και δηλώθηκε δημοσίως ως «δωράκι στον εαυτό του». Μάλιστα. Από το κεφάλι βρωμάει το ψάρι. Πάντα.

Στην εν θέματι κωμωδία ένας δήμαρχος, γαμπρός δημάρχου, υποψήφιος πεθερός μέλλοντος δημάρχου επιχειρεί «να βάλει το δάχτυλο στο μέλι». Οι γυναίκες τού έργου είναι ηθικές, οι άντρες επιρρεπείς στο παράνομο και στην παρανομία γενικώς. Γι’ αυτό η σύγχρονη Ελλάδα έχει το χάλι της.

Υπέροχοι ηθοποιοί, επαγγελματίες, τεχνίτες. Ειδικά η Βίβιαν Κοντομάρη μού θύμισε την Μαίρη Αρώνη στα καλύτερά της (και στα θεατρικά και στα κινηματογραφικά). Την Αρώνη την είχα δει ως Λυσιστράτη στο Ηρώδειο σε σκηνοθεσία Αλέξη Σολωμού (με γεωμετρική κίνηση τού Χορού) και θα μου μείνει αξέχαστη. Μαζί της η ακατάβλητη Μαίρη Χαλκούση.

Ε, λοιπόν αυτούς τους παλιούς καλούς ηθοποιούς μού θύμισαν οι σύγχρονοι ομότεχνοί τους, που δεν υστερούσαν σε περιγραφική σχηματικότητα και σκηνική υπερβολή από πολλούς άξιους ξένους ομοτέχνους τους.

Το σκηνικό μάλλον σταθερό σ’ αυτό το θέατρο. Οι φωτισμοί άλλοτε απότομοι κι άλλοτε αδιάφοροι. Η μουσική μέσα από τα ρυθμικά σώματα των αρμονικώς κινουμένων υποκριτών (μέσα σε έναν τόσο περιορισμένο χώρο έδιναν την εντύπωση τής άπλας – άθλος και αυτός!).

Υπάρχουν στιγμές στο θέατρο που παρασύρεσαι και γελάς ξεχνώντας τα λάθη, τα πάθη και τα ακριβοπληρωμένα μαθήματα τής ζωής σου. Ανακουφίζεσαι με τις χονδροειδείς γκάφες των άλλων. Έτσι, κάπου μεταξύ φαρσοκωμωδίας, πολιτικής σάτιρας και μπουλβάρ κύλησε αυτή η βραδιά κι έφυγα κομμάτι πιο ελαφρύς απ’ ό,τι συνήθως.

Ας είναι καλά οι καλλιτέχνες που ομορφαίνουν τις ζωές μας!!!

 

 

 

info από το Δελτίο Τύπου:

 

Θέατρο ELIART

 

“Δάχτυλο στο μέλι”

Μια κωμωδία εποχής του ’80

 

Εσύ, πώς θα αντιδρούσες αν είχες το βάζο με το μέλι μπροστά σου;

 

Από 28 Φεβρουαρίου

κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο θέατρο Eliart

 

Τrailer: https://youtu.be/-QF46I3DkIU

 

Την δεκαετία του ‘80 το μέλι ήταν πολύ, όπως και τα δάχτυλα που θέλανε να το γευτούν. Μέσα σε αυτούς και ο ήρωας της ιστορίας μας… Ένας νεοεκλεγείς δήμαρχος βορείων προαστίων αλλά λαϊκής καταγωγής προσπαθεί κρυφά απ’ όλους, ακόμα και από την οικογένεια του, να καταχραστεί λεφτά του δήμου μέσω ενός μεγάλου έργου που έχει υποσχεθεί στους ψηφοφόρους του.

Το άγχος, η απειρία, οι ακατάλληλοι συνεργάτες, αλλά και η άφιξη του νέου αγοριού της κόρης του, του ανατρέπουν τα σενάρια. Το ένα λάθος διαδέχεται το άλλο, με αποτέλεσμα μια σειρά παρεξηγήσεων να φτάσει τον δήμαρχο σε αδιέξοδο. Ποιον δρόμο θα διαλέξει ο δήμαρχος; τον γκρεμό ή το ρέμα;

 

Μια ηθικογραφική κωμωδία με ύφος άλλης δεκαετίας… ένα σκάνδαλο, πολλές παρεξηγήσεις και ανατροπές, μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο…

 

Κείμενο: Μίμης Καπέρδος

Σκηνοθεσία: Χρήστος Ευθυμίου – Μίμης Καπέρδος

Σκηνικά κοστούμια: Βαλεντίνο Βαλάσης

Casting: Κυριάκος Κουρουτσαβούρης

 

Παίζουν οι ηθοποιοί:

Βίβιαν Κοντομάρη (Ελένη)

Χάρης Μαυρουδής (Γιώργος)

Κωνσταντίνος Μουταφτσής (Νώντας)

Μίμης Καπέρδος (Νίκος)

Χριστίνα Μαθιουλάκη (Τέρυ)

Μαρία Κωνσταντά (Νατάσα)

Κωνσταντίνος Σπυρόπουλος (Σπύρος)

 

Πού: Θέατρο ELIART, Κωνσταντινουπόλεως 127, Βοτανικός, τηλ.: 210 3477677

Πότε: Δευτέρα και Τρίτη

Ώρα: 21:15

Διάρκεια: 80 λεπτά

Εισιτήρια: 12€ (προπώληση), 15€ (γενική είσοδος), 10€ (φοιτητές, άνεργοι, πολύτεκνοι, ΑμεΑ και άνω των 65).

Προπώληση: www.viva.gr

 

και στο Ταμείο του θεάτρου ELIART

 

Η παράσταση θα λειτουργήσει σύμφωνα με τις επικαιροποιημένες οδηγίες ασφαλούς διεξαγωγής ζωντανών θεαμάτων, ακροαμάτων & λοιπών παραστατικών τεχνών σε κλειστούς χώρους και με υποχρεωτική χρήση μάσκας.

 

 

 

* Ο Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας είναι Επισκέπτης Καθηγητής Θεατρικής Κριτικής στο ΕΚΠΑ (https://konstantinosbouras.gr)

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top