Η σοκαριστική ιστορία του Clairvius Narcisse. Μία περίεργη υπόθεση.
Επιμέλεια: Δήμητρα Ντζαδήμα //
Ανάμεσα στις θρησκευτικές δοξασίες και προκαταλήψεις που συναντά κανείς στους θρύλους και στις παραδόσεις είναι και εκείνες των ιστοριών με τα βουντού και τους «ζωντανούς νεκρούς». Ειδικά στην Αϊτή υπάρχουν ορισμένοι ιερείς που αποκαλούνται Voodoo Priests (Ιερείς βουντού)
H Δημοκρατία της Αϊτής αποτελεί μία χώρα που καταλαμβάνει το δυτικό τμήμα του νησιού της Ισπανιόλας που βρίσκεται στην Καραϊβική. Η χώρα έγινε η πρώτη ανεξάρτητη δημοκρατία Αφροαμερικανών και το μόνο κράτος που γεννήθηκε έπειτα από επιτυχημένη επανάσταση των δούλων. Η ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της χώρας έγινε την 1η Ιανουαρίου 1804. Παρά τη σχετική μακροζωία των κατοίκων της, είναι η πιο φτωχή χώρα του δυτικού ημισφαιρίου Αν και η κύρια θρησκεία τους είναι η Ρωμαιοκαθολική χριστιανική, περίπου το 80% των ρωμαιοκαθολικών συμμετέχει σε τελετουργίες voodoo (βουντού).
Μία από τις πιο περίεργες και συνάμα σοκαριστικές ιστορίες έχουν καταγραφεί στην Αϊτή.
Στις 30 Απριλίου 1962 και σε ηλικία 40 ετών, ο Clairvius Narcisse μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο αναφέροντας ότι έχει πυρετό και ότι αισθάνεται σαν να «περπατάνε έντομα» κάτω από το δέρμα του. Λίγο μετά πέθανε. Πραγματοποιήθηκε η ταφή του παρουσία των συγγενών του οι οποίοι και τον αποχαιρέτισαν.
Το 1980, εμφανίστηκε ένας άνθρωπος ονόματι «Clairvius Narcisse» και αφού βρήκε την αδερφή του, της εξήγησε ότι ένας μάγος voodoo τον είχε για σκλάβο στις καλλιέργειες του με ζαχαροκάλαμα, στα βόρεια της χώρας. Ήταν σε θέση να πείσει μερικούς χωρικούς και την αδελφή του, ότι ήταν πράγματι αυτός που έλεγε ότι ήταν.
Η υπόθεση αυτή προβλημάτισε πολλούς γιατρούς γιατί ο θάνατός του ήταν τεκμηριωμένος και επαληθευόταν από τις μαρτυρίες των δύο Αμερικανών γιατρών. Με βάση όσα είπε Clairvus, ο μάγος βουντού χρησιμοποίησε μία σκόνη για να τον βάλει σε κατάσταση κώματος που έμοιαζε πολύ σαν έχει πεθάνει.
Σε αυτή την κατάσταση, ο Narcisse είχε τη συνείδησή του και επίγνωση τού τι συνέβαινε σ’ αυτόν. Λίγο μετά την ταφή του, ο «μάγος» μπήκε κρυφά στο νεκροταφείο, τον ξέθαψε και τον πήρε σε μια φυτεία ζάχαρης, όπου «έκλεψε την ψυχή του» και βρέθηκε να δουλεύει με άλλα «ζόμπι» για τον ιδιοκτήτη φυτείας. Όταν πέθανε ο μάγος καθώς και ο ιδιοκτήτης φυτείας, ο Narcisse τελικά ανέκτησε αρκετή από τη συνείδησή του και τις μνήμες του και αποφάσισε να ψάξει ξανά την οικογένειά του. Όμως επειδή έμαθε πως ο αδερφός του ήταν υπεύθυνος για τον εικονικό θάνατό του, εξαιτίας διαμάχης για περιουσιακούς λόγους, για 16 χρόνια απέφευγε να επιστρέψει.
Ο Clairvius Narcisse φωτογραφημένος στον τάφο του.
Τελικά, το 1980 πήρε την απόφαση να γυρίσει στο χωριό του. Στην Αϊτή αρκετοί παραξενευτήκαν από την επιστροφή του, αλλά εκεί η κουλτούρα τους σε σχέση με τον θάνατο και τα «ζόμπι» τους έκανε να το αποδεχτούν ως συμβάν. Το γεγονός αυτό βέβαια προσέλκυσε το ενδιαφέρον αρκετών επιστημόνων οι οποίοι προσπάθησαν να βρουν κάποια λογική εξήγηση για την επιστροφή αυτού του ανθρώπου 18 χρόνια μετά.
Ο Wade Davis, Καναδός ανθρωπολόγος, εθνοβοτανολόγος, συγγραφέας και φωτογράφος του οποίου η εργασία έχει επικεντρωθεί σε ιστορίες αυτοχθόνων πολιτισμών σε όλο τον κόσμο, και ιδιαίτερως στη Βόρεια και Νότια Αμερική και ιδίως σε παραδοσιακές κουλτούρες και πεποιθήσεις που σχετίζονται και με ψυχοδραστικά φυτά, ασχολήθηκε με την ιστορία. Ο Davis ήρθε στο προσκήνιο το 1985 με το best-seller βιβλίο του “The Serpent and the Rainbow” για τα ζόμπι της Αϊτής .
Μετά από έρευνα, ο ίδιος ανακάλυψε μία μυστική σκόνη που χρησιμοποιούν οι ιερείς βουντού για να “δημιουργήσουν” τα ζόμπι. Πήγε μαζί με έναν ιερέα ο οποίος του έδειξε τα συστατικά της σκόνης και τον τρόπο με τον οποίο τα αναμιγνύουν. Μετά από καιρό διαπίστωσε ότι η βασική ουσία της σκόνης που ευθύνεται για την δημιουργία των ζόμπι είναι η tetrodotoxin η οποία είναι το δηλητήριο ενός ψαριού που λέγεται blowfish.
Το ψάρι αυτό (blowfish ή puffer ή fugu) χρησιμοποιείται ως έδεσμα από τους μεγάλους σεφ της Ιαπωνίας, οι οποίοι φροντίζουν να μην αφαιρέσουν όλο το δηλητήριο, για να προκαλεί ευφορία σε όσους το δοκιμάζουν. Ορισμένες φορές όμως τα πράγματα δεν λειτουργούν και τόσο σωστά, με αποτέλεσμα 100 άνθρωποι να χάνουν την ζωή τους κάθε χρόνο από την κατανάλωση του fugu. Τα συμπτώματα ωστόσο που παρατηρούνται είναι παρόμοια με αυτά στην διαδικασία της δημιουργίας ενός ζόμπι στην Αϊτή.
Όπως εξήγησε ο Davis αργότερα από τις μελέτες του, αυτή η σκόνη κάνει τον άνθρωπο να δείχνει νεκρός ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι. Περιορίζει σε τέτοιο βαθμό τους χτύπους της καρδιάς και την αναπνοή που είναι δύσκολο ακόμα και να ανιχνευθεί. Αυτή η σκόνη προκαλεί επίσης νευρολογικές διαταραχές και επηρεάζει το αριστερό μέρος του εγκεφάλου, το οποίο ελέγχει την ομιλία, τη μνήμη, και την δυνατότητα της κίνησης. Έτσι ο άνθρωπος καταλήγει να βρίσκεται θαμμένος ενώ ακόμα είναι ζωντανός!
Ο Ιερέας/μάγος τον ξεθάβει μυστικά και τον χρησιμοποιεί σαν σκλάβο σε καλλιέργειες. Ο άνθρωπος θα παραμείνει ζόμπι, μέχρι να φάει αλάτι ή κρέας (με αυτές τις τροφές θα ενεργοποιηθεί πάλι ένα μέρος του εγκεφάλου που έχει αδρανήσει). Όταν δεν είναι χρήσιμος τον σκοτώνουν για να μην αποκαλυφθεί η αλήθεια.
Η υπόθεση του Clairvius Narcisse δεν είναι η μοναδική που έχει καταγραφεί, ειδικά στις περιοχές αυτές. Είναι η πρώτη όμως που μελετήθηκε και ερευνήθηκε. Πολύ νωρίτερα από εκείνον, τον Οκτώβριο του 1937, ένα άλλο πρόσωπο ονόματι Felicia Felix Mentor, εθεάθη να περπατά με κουρελιασμένα ρούχα στα χωράφια του αδερφού της, επίσης σε ένα χωριό της Αϊτής. Ο πατέρας της και ο αδελφός της μόλις την αντίκρισαν και σιγουρεύτηκαν πως ήταν όντως αυτή, υπέστησαν το μεγαλύτερο σοκ της ζωής τους. Ο λόγος; Η Felicia είχε θαφτεί και είχε κηδευτεί από την οικογένειά της 30 χρόνια νωρίτερα, το 1907. Λόγω της κατάστασής της, που φαινόταν ανησυχητική, η Felicia εισήχθη σε νοσοκομείο. Ένας από τους γιατρούς που την εξέτασε, περιέγραψε ότι «ανά τακτά χρονικά διαστήματα ξεσπούσε σε ανεξήγητα γέλια, ενώ μιλούσε για τον εαυτό της εναλλάξ στο πρώτο και το τρίτο πρόσωπο, χωρίς συγκεκριμένο διαχωρισμό. Είχε χάσει κάθε αίσθηση του χρόνου, και δεν εκδήλωνε κανέναν ενδιαφέρον για τον υλικό κόσμο γύρω της».
Πηγές:
http://en.wikipedia.org/wiki/Wade_Davis
http://glorianyangiye.blogspot.gr/
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
19 Μαΐου – Malcolm X
19/05/2018, 10:43 πμ -
18 Μαΐου – Μπέρτραντ Ράσελ
18/05/2018, 9:17 πμ -
17 Μαΐου – Σάντρο Μποτιτσέλλι
17/05/2018, 4:51 μμ -
16 Μαΐου – Μαρία Γκαετάνα Ανιέζι
15/05/2018, 11:30 μμ -
15 Μαΐου – Κάρλος Φουέντες
15/05/2018, 10:24 πμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Ούτι. Η ιστορία ενός άταστου εγχόρδου
του Γιάννη Παπαϊωάννου // Όταν κανείς πάει να μιλήσει για το ούτι, έρχεται κατευθείαν αντιμέτωπος με το ερώτημα : Ποιο ούτι; Με τον όρο «ούτι» αναφερόμαστε σε μια μεγάλη οικογένεια οργάνων που μοιράζονται κάποια κοινά στοιχεία όμως πολλές φορές
Περισσότερα -
Η ζωή στην τέχνη, η τέχνη στη ζωή
Γράφει η Μάριον Χωρεάνθη // “Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ” του Άντριου Κάουι Μετάφραση: Κατερίνα Βαϊμάκη – Σκηνοθεσία: Θοδωρής Βουρνάς στο Θέατρο 104 Η Ζωή μου στην Τέχνη είναι ο τίτλος της αυτοβιογραφίας ενός εμβληματικού θεατρανθρώπου, του
Περισσότερα -
Ποίηση: “Θα ‘θελα”
Γράφει ο Χρήστος Μαγκλάσης (Κνάκαλος) // * Ψαλίδι τα μάτια μου σκίζουν τον δρόμο, καθώς καταπίνω μετρημένα δέντρα και κολώνες. Πορεία ντυμένη αγωνία, για να φθάσω σ’ έναν προορισμό, με τις στιγμές σπασμένα γρανάζια και τον χρόνο
Περισσότερα -
Ποίημα: “Σε παρόντα χρόνο”
Του Άγγελου Ερατεινού // Σε παρόντα χρόνο Μες στο παρόν του χρόνου όλες οι άνοιξες μιλούν και ανασαίνουν σε ό,τι άγγιξες Μες το παρόν τού χρόνου όλα που ένοιωσες φιλιά κρατούν τα χείλη που
Περισσότερα -
Τελικά φοβόμαστε να πεθάνουμε ή μήπως να ζήσουμε;
Γράφει η Βιργινία Αυγερινού // π. Λίβυος «ΖΗΣΕ», εκδ. Ψυχογιός Ο πρωτοπρεσβύτερος Χαράλαμπος Παπαδόπουλος, κατά κόσμον Πατήρ Λίβυος, γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης. Φοίτησε στην Ανωτάτη Εκκλησιαστική Ακαδημία Κρήτης, στη Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης και στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο
Περισσότερα -
Να γνωρίζουμε τους μαθητές / τις μαθήτριες
Του Νίκου Τσούλια // * Η Παιδαγωγική σ’ όλους τους καιρούς και σ’ όλους τους τόπους θεωρεί ως μία απαραίτητη προϋπόθεση για τη δημιουργική μάθηση στο σχολείο την καλή γνώση μαθητών εκ μέρους των εκπαιδευτικών. Αναφερόμαστε σε γνώση
Περισσότερα -
«Το Βουνό του Ήλιου» στο «Γκραν Κάνυον» της Αραβίας
Του Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη // Όποιος αποφασίσει να φτάσει μέχρις ετούτα τα γεωγραφικά πλάτη, θα διαπιστώσει ότι η φύση στάθηκε πολύ γενναιόδωρη απέναντι σ’ αυτή τη γωνιά της αραβικής χερσονήσου αφού την προικοδότησε με ένα βουνό τόσο ψηλό,
Περισσότερα
