Fractal
  • Διήγημα: “Η παραστρατημένη”

    του Δημήτρη Χριστόπουλου // *   [12 στιγμιότυπα]   1ο Έμενα στο κέντρο της πόλης, δυο βήματα μόλις από το Πανεπιστήμιο, σ’ ένα διαμέρισμα πίσω από ένα απανθρακωμένο νεοκλασικό του μεσοπολέμου. Ξεκίνησε σαν αστείο, ταράχτηκα, δεν έδωσα σημασία, λίγο έλειψε

    Περισσότερα
  • “Χρωματικοί τόποι”: Τρία ποιήματα

    της Άννας Α. Αντωνίου // *     Κόκκινο Θέλεις να κάνουμε το σπίτι μας κόκκινο; Ένα σπίτι-τεντωμένο σκοινί Του θυμού και της πίκρας Της λαχτάρας Της προσμονής σπίτι Της καρδιάς Της αγάπης που ρίζωσε Της δίψας μας Του έρωτα

    Περισσότερα
  • Διήγημα: Μεταμέλεια

    της Ιφιγένειας Τέκου // *   Κάθε μέρα δοκιμάζει τα κάγκελα της φυλακής του, όχι γιατί θέλει να βγει από το άθλιο μπουντρούμι που τον έχωσαν, μα για να βεβαιωθεί για την ανθρώπινη υπόστασή του, να σιγουρέψει πως το ένστικτο

    Περισσότερα
  • Διήγημα: Και τι να πω;

    της Δέσποινας Σιμάκη // *   Κάπνισα πολύ και ήπια πολύ. Μίλησα αρκετά. Ναι, μίλησα. Πάρα πολύ. Σε σένα λιγότερο. Σε είπα όμως πολλές φορές. Σε ξέρουν όλοι μου οι φίλοι. Προσπαθούν να σε φανταστούν. Δε λέω σε όλους τα

    Περισσότερα
  • Τέσσερα ποιήματα

    του Παναγιώτη Μυρμιγγίδη // *   Παράξενες γιορτές Όσα δεν φέρνει ο χρόνος τα φέρνει η ζωή και όσα χάνει η ζωή τα φέρνει μια στιγμή, μέσα σε ολέθρια μπαρ γυρνάμε μοναχοί σαν φλεγόμενοι φάροι τριγυρνάμε εδώ και εκεί• ψάχνοντας

    Περισσότερα
  • Διήγημα: Το αταξίδευτο

    του Κυριάκου Χαλκόπουλου // *   8.30 Εγώ θα προτιμούσα να παρέμενα στο όμορφο δωμάτιο, να κοιτάζω τους πίνακες στους τοίχους, τον απαλό φωτισμό στα έπιπλα που είναι όλα ξύλινα, τα βιβλία στα ράφια. Θα ήθελα να ξεχάσω ότι εδώ

    Περισσότερα
  • Διήγημα: Προδιαγεγραμμένη πορεία

    της Ιουλίας Ιωάννου // *   Οι κόμποι των χεριών μου άσπρισαν από την πίεση πάνω στο τιμόνι, καθώς ο δείκτης του καντράν όλο και ανεβαίνει, φτάνει σε δυσθεώρητα, κάτω από άλλες συνθήκες ύψη. Το βλέμμα μου είναι κολλημένο στο

    Περισσότερα
  • Ποίημα: «Εγώ μου»

    της Χριστίνας Κόλλια // *   Εγώ μου, εσύ, περιπλανώμενο. Ανυποψίαστη μονάδα. Τόσες φορές καταζητούμενο απ’ το παρόν και το μελλούμενο αντιμιλάς και συστρατεύεσαι μ’ ένα καθρέφτη αιωρούμενο στων εμμονών σου τον Καιάδα. Εγώ μου, εσύ, διαπλεκόμενο στης ιστορίας την

    Περισσότερα
  • Διήγημα: Ο χορός των αναμνήσεων

    της Σμαραγδής Μητροπούλου // *   «Άνοιξε το παράθυρο να μπει, δροσιά να μπει του Μάη…» γλυκό νοσταλγικό τραγούδι που με ξυπνά. Πάλι ξέχασα ανοιχτό το ραδιόφωνο χθες βράδυ. Μια αχτίδα φωτός κατορθώνει να τρυπώσει από τις γρίλιες στο μικρό

    Περισσότερα
  • Παραμύθι: Το όνειρο του μέρμηγκα (Ο μαλάκας του Θεού)

    του Μπάμπη Μοναστηριώτη // * Στην Ε. Ένα, oh dio, τρία, κι αρχίζει η ιστορία! Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένας μικρός μέρμηγκας που τον έλεγαν Σάββα. Φαινομενικά δε διέφερε σε τίποτα απ’ τα άλλα μυρμήγκια. Ξυπνούσε πολύ νωρίς

    Περισσότερα

Back to Top