Δρ Τάρεκ Ραντουάν: “Η γνώση είναι ‘μαλακή’ δύναμη ικανή όμως να αντιπαλέψει ή να αντιπαρατεθεί αποτελεσματικά με τη ‘σκληρή’ φωνή του όπλου ή της οργής.”

Συνέντευξη στην Πέρσα Κουμούτση //

Αναπληρωτής Καθηγητής στη Σχολή Ξένων Γλωσσών και Μετάφρασης Τμήμα Νέων Ελληνικών και Ιταλικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Al-Azhar, πρώην Μορφωτικός Ακόλουθος της Πρεσβείας της Αιγύπτου στην Ελλάδα (2007-2011), μέλος του Ανώτατου Συμβουλίου Ισλαμικών Υποθέσεων του Υπουργείου Βακουφιών, ο δρ Τάρεκ Μ. Ραντουάν δεν σταμάτησε ποτέ να αποτελεί συνδετικό κρίκο ανάμεσα στη Ελλάδα και τη Αίγυπτο με εντυπωσιακό έργο που δεν είναι εύκολο να το αποτιμήσει κανείς σε λίγες αράδες, μόνο να σταθεί με δέος μπροστά στο μέγεθος και την αξία του… Παρόλα αυτά η γλυκύτητα, η σεμνότητα και η φιλική του διάθεση, εντυπωσιάζει όσο και η ευρυμάθεια και η πολυσχιδής προσωπικότητά του. Τον συνάντησα στο Κάιρο και μου έκανε την τιμή να μου παραχωρήσει την παρακάτω συνέντευξη.

-Aγαπητέ Δρ Τάρεκ Ραντουάν, εδώ και πολλά χρόνια διδάσκετε στο τμήμα Ελληνικών και Ιταλικών Σπουδών στο Ιστορικό πανεπιστήμιο Αλ Άζχαρ, προάγοντας την ελληνική γλώσσα, τη λογοτεχνία και τον πολιτισμό της. Πώς προέκυψε η επιλογή, γιατί διαλέξατε την Ελληνική γλώσσα ως πεδίο σπουδών και κατά συνέπεια πεδίο δράσης /εργασίας;

Γεννήθηκα το 1963 στο Πορτ Σαιντ, μια πόλη όπου το ελληνικό στοιχείο ήταν ακόμα εμφανές παντού. Το έβλεπε κανείς στα κτίρια, στους δρόμους, τα καταστήματα. Ο πατέρας μου ήταν επιχειρηματίας και συνεργαζόταν με πολλούς ξένους, κυρίως Έλληνες. Πολλοί έρχονταν στο σπίτι μας για φαγητό, έτσι ήλθα σε επαφή μαζί τους όταν ήμουν πολύ μικρό παιδί και γρήγορα απέκτησα πολιτισμική συνείδηση. Με γοήτευσε η γλώσσα και οι τρόποι τους. έπειτα ήταν και η θάλασσα και το μυστήριο που κουβαλούσε. Τι έκρυβε πέρα από αυτήν; Πώς ζούσαν οι άνθρωποι πέρα από το Κανάλι; Πόσο διαφορετικοί ή όμοιοι ήταν οι άλλοι λαοί από εμάς; Νιώθω, λοιπόν πως στον πατέρα μου οφείλω τη συνύπαρξη, τη σχέση και το ενδιαφέρον μου για τον Άλλο. Ακολούθησε το πρώτο μου ταξίδι στη Ελλάδα το 1980 , όταν ήμουν μόλις 17 χρονών και πρωτοετής φοιτητής στο πανεπιστήμιο. Τότε έπαθα το πρώτο πολιτισμικό σοκ. Ομόνοια, Σύνταγμα, αλλά μια εκδρομή στα βουνά, εκεί ένιωσα την ψυχή μου ελεύθερη για πρώτη φορά και γοητεύτηκα με το ελληνικό τοπίο. Έτσι αποφάσισα να ανακαλύψω την Ελλάδα..

-Τι έχετε αποκομίσει εσείς προσωπικά από την πολύχρονη ενασχόληση σας με την Ελληνική γλώσσα και τον πολιτισμό της;

Όπως σας ανέφερα με ενδιέφερε πάντα να συνδιαλεχτώ με τον Άλλο και πώς να σκέφτομαι σε σχέση με τον πολιτισμό των εθνών. Στον ακαδημαϊκό χώρο γνώρισα την αρχαία Ελλάδα, αλλά θέλησα να γνωρίσω τον σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό. Η γνωριμία μου με την αρχαία ελληνική γραμματεία άνοιξε νέους ορίζοντες και μου έδωσε νέα οπτική για τη ζωή, ήταν ένα εργαλείο γνωριμίας και γνώσης. Την Αρχαία Ελλάδα γνώρισα μέσα από τις σπουδές μου, τη νέα μέσα από τα ταξίδια και την εμπειρία μου. Το να γνωρίσω τον πολιτισμό του άλλου σε βάθος, σε ένα πιο ουσιαστικό επίπεδο γέννησε μέσα μου και την αγάπη για τη διπλωματία. Έτσι θεωρώ ότι ήμουν τυχερός που εργάστηκα ως διπλωμάτης και νομίζω πως αν πέτυχα στο χώρο της διπλωματίας, το οφείλω κυρίως στη θέληση που είχα πάντα και διατηρώ ακόμα να επικοινωνώ με ανθρώπους διαφορετικών αντιλήψεων και κουλτούρας. Είναι μια διαφορετική πρόκληση από εκείνη που μου προσφέρει ο Ακαδημαϊκός χώρος.

-Σε ποια κύρια σημεία συγκλίνουν ή αποκλίνουν οι δυο πολιτισμοί κατά τη γνώμη σας;

Όλοι οι πολιτισμοί έχουν και πρέπει να έχουν καλή σχέση με τον Άνθρωπο και το Θείο. Και βέβαια με τον κόσμο γενικότερα. Αλλά ο κάθε πολιτισμός έχει τα δικά του χαρακτηριστικά, την δική του οπτική γωνία και δεν είναι απαραίτητο να μοιάζουν. Ο καθένας με τις ιδιαιτερότητες του έχει εμπλουτίζει την ανθρώπινη εμπειρία και έχει διευρύνει την αντίληψη μας για τον κόσμο στον οποίο ζούμε. Ο κάθε πολιτισμός λειτουργεί ως ο καθρέφτης του άλλου και όλοι μαζί αποτελούν τον πολιτισμό του Ανθρώπου.

-Μέσω των μαθημάτων που διδάσκετε, προάγετε τον διαπολιτισμικό διάλογο και έχετε εμφυσήσει στους φοιτητές σας την αγάπη για την Ελλάδα, αλλά και πανανθρώπινες αξίες που ξεπερνούν τον γεωγραφικά όρια των δυο χωρών. Πώς αξιολογούν οι φοιτητές σας αυτά τα διδάγματα; Πώς νομίζετε ότι θα τα αξιοποιήσουν με το πέρας των σπουδών τους;

Όταν οι φοιτητές έρχονται στη σχολή, δεν είναι απόλυτα βέβαιοι για αυτό που πρόκειται να ανακαλύψουν. Και νιώθω ότι σαν ακαδημαικός δάσκαλος τους πλάθω από την αρχή. Ως το τέταρτο έτος πιστεύω πως τους έχω ετοιμάσει επαρκώς για να αντιμετωπίσουν τη ζωή με και να είναι πια έτοιμοι να δεχτούν τον άλλο, όποιος κι αν είναι αυτός, ακόμα και τον ντόπιο που διαφέρει από τους ίδιους. Να συμβιώσουν ειρηνικά και με πλήρη κατανόηση. Με ενδιέφερε πάντα να συζητώ μαζί τους για το πόσο μπορούν να ‘ελέγχουν’ ή να μειώνουν στο ελάχιστο το αίσθημα της σύγκρουσης ή της πρόκλησης. Γιατί τα πάντα είναι πρόκληση, προκλήσεις υπήρχαν και θα υπάρχουν πάντα: Διάβολος- Θεός, Διάβολος- Άνθρωπος. Άνθρωπος με άνθρωπο, έθνος με έθνος κράτη με κράτη. Και η πρόκληση σε όλα αυτά είναι να μάθουν να τα αντιμετωπίζουν με σύνεση, αποκτώντας μια διαφορετική βάση για την κοινωνική και πολιτική τους ζωή. Η γνώση είναι ‘μαλακή’ δύναμη ικανή όμως να αντιπαλέψει ή να αντιπαρατεθεί αποτελεσματικά με τη ‘σκληρή’ φωνή του όπλου ή της οργής. Ακόμα τους μιλώ για τις προσωπικές μου εμπειρίες χωρίς να τους αποκρύψω τίποτα. Όταν ολοκληρώσουν τον κύκλο σπουδών τους- 4 χρόνια μετά- νιώθω πως ο ρόλος μου ως ακαδημαϊκού καθοδηγητή και ο στόχος μου έχει πετύχει: να τους παρέχω ένα στέρεο πλαίσιο, μέσα στον οποίο θα αναπτύξουν τη δική τους ζωή, θα δεχτούν τις προκλήσεις, αλλά και τη σκληρή πραγματικότητα των απαιτήσεων της καθημερινής τους ζωής.. Μέσα σε αυτά τα 4 χρόνια τα παιδιά αλλάζουν αντίληψη για πολλά θέματα που αφορούν στο δημόσιο και κοινωνικό βίο, ενώ όταν μετά από χρόνια συναντώ ξανά οι περισσότεροι μου λένε: «έμαθα να ζω, διευρύνατε την αντίληψη μου για τη ζωή. Μπορώ να την αντιμετωπίσω καλύτερα.»

-Διατελέσατε Μορφωτικός Ακόλουθος της Αιγυπτιακής Πρεσβείας στην Ελλάδα, και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία. φτάνει να ρίξει κανείς μια ματιά στο έργο σας, στη διάρκεια της πεντάχρονης θητείας σας ,για να διαπιστώσει την σπουδαία προσφορά σας. Τι αποκομίσατε από αυτήν την εμπειρία; Ποιες είναι οι πιο σημαντικές στιγμές που θα θυμάστε πάντα.

Η κάθε εκδήλωση που έφερνε κοντά ή ένωνε την Ελλάδα και την Αίγυπτο, μου έδινε απερίγραπτη χαρά. Κάθε φορά που μια εκδήλωση είχε επιτυχία, ένιωθα ότι επιτελούσα το σκοπό μου. Επέστρεφα κουρασμένος στο σπίτι μου, αλλά ικανοποιημένος. Ακόμα και σήμερα αυτή είναι η επιδίωξη μου, να φέρνω τους ανθρώπους που αγαπούν την Αίγυπτο και την Ελλάδα κοντά. Να γνωρίσουν την πατρίδα μου και τον πολιτισμό της καλύτερα. Έτσι, όλες οι στιγμές ήταν σημαντικές για μένα, αλλά η σημαντικότερη ήταν όταν πήρα το παράσημο από τον Επίσκοπο Θεόδωρο. Ναι, στην ουσία αυτή ήταν η κορυφαία στιγμή της καριέρας μου ως διπλωμάτη. Ήταν επιβράβευση και δικαίωση μαζί. Από τη διπλωματική μου ζωή, μπορώ να πω ότι κέρδισα πολλά, ίσως όσο κι από την Ακαδημαϊκή κι αυτό που με ενδιέφερε πρωτίστως ήταν και είναι η επαφή, η επικοινωνία ανάμεσα μας, χωρίς ενδιάμεση γλώσσα . Αν όλα αυτά γίνονταν στα Αγγλικά για παράδειγμα, δε θα είχαν την ίδια απήχηση. Η γλώσσα είναι σπουδαίο εργαλείο, μέσω αυτής επιτυγχάνεται μεγαλύτερη κατανόηση . Η διπλωματία και αυτά τα 4 χρόνια που υπηρέτησα ως διπλωμάτης μου έδειξαν πόσο πολλά μπορεί να καταφέρει κανείς όταν μιλά τη γλώσσα του Άλλου, γιατί μπορεί να αποφύγει κακοτοπιές και προβλήματα που συνήθως προκύπτουν από την έλλειψη σωστής επικοινωνίας.

-Πολλοί από τους φοιτητές σας έρχονται στην Ελλάδα για μεταπτυχιακές σπουδές, Ξέρω ότι υπήρξατε ο εμπνευστής ενός προγράμματος ανταλλαγής σπουδαστών ανάμεσα στην Αίγυπτο και την Ελλάδα, έτυχε μάλιστα να γνωρίσω κάποια από αυτά τα παιδιά, που γοητευμένα από τον Αραβικό πολιτισμό, συνέχισαν τις σπουδές τους προς αυτήν την κατεύθυνση και μάλιστα στο εξωτερικό. Θέλετε να μας μιλήσετε λίγο για την δραστικότητα αυτού του προγράμματος;

Ενθαρρύνω αυτή τη ανταλλαγή, ενθαρρύνω τα παιδιά να μάθουν την ελληνική γλώσσα ζώντας έστω για λίγο στην Ελλάδα. Αρκετοί κάνουν τα διδακτορικά τους στα πανεπιστήμια της Ελλάδας και επιστρέφοντας διδάσκουν ή μεταφράζουν αρχαία και νέα ελληνική γραμματεία. Τους ενθαρρύνω να μάθουν τη σύγχρονη Ελληνική κουλτούρα, όχι μόνο την κλασσική. Είναι πολύ σημαντικό για την πορεία και την εξέλιξη τους.

– Λάβατε μέρος σε πάμπολλα παγκόσμια συνέδρια εξαιρετικού ενδιαφέροντος, και τεράστιου θεματικού φάσματος, που κυρίως άπτεται της διαφορετικότητας, της αποδοχής του Άλλου κλπ. Ο ίδιος έχετε οργανώσει πολλά συνέδρια με θέμα την αλληλεπίδραση των πολιτισμών, τη συμφιλίωση και τη αλληλοκατανόηση ανάμεσα σε ανθρώπους διαφορετικής κουλτούρας. Υπάρχει κάποιο θέμα που νιώθετε ότι δεν του έχει δοθεί η απαραίτητη σημασία; Κάποιο που ενδεχομένως δεν προσεγγίζεται αποτελεσματικά;

Πάντα υπάρχουν θέματα που μας διδάσκουν και μας βελτιώνουν. Η ελληνική γλώσσα και το πώς διδάσκεται στους Αιγυπτίους είναι το μεγαλύτερο θέμα που με απασχολεί. Πρέπει να επενδυθεί χρόνος και χρήμα στο να γνωρίσουν κι από τις δυο πλευρές τη σύγχρονη Ελλάδα και τη σύγχρονη Αίγυπτο. Παρακαλώ, όχι μόνο επενδύσεις στον οικονομικό τομέα, αλλά και στον πολιτισμό, κυρίως σε αυτόν. Και όπως σας είπα αυτό επιτυγχάνεται μέσα από τη γλώσσα και τη λογοτεχνία. Δεν είμαι ικανοποιημένος από την πολιτισμική συνδιαλλαγή. Έχουμε έλλειψη κατανόησης και αρκετή ακόμα προκατάληψη. Έχουμε οικονομικές σχέσεις, αλλά όχι ακόμα σοβαρές ή σημαντικές πολιτισμικές. Μια μικρή, δυστυχώς, μερίδα Ελλήνων που ζούσαν εδώ, συνεχίζουν να συνδιαλέγονται πολιτισμικά. Αλλά τι θα γίνει όταν αυτοί φύγουν από τη ζωή; Ποιός θα συνεχίσει το έργο τους; Ποιος θα διαβάζει τις επιγραφές των ελλήνων στην Αίγυπτο, ποιος θα τις μελετήσει; Ποιος θα αξιοποιήσει την κληρονομιά των Αιγυπτιωτών ελλήνων που βρίσκεται στην Αλεξάνδρεια, για παράδειγμα. Κι αυτό δεν μπορεί να γίνει με προσωπική πρωτοβουλία κάποιων ανθρώπων.

-Εννοείτε πώς η μεταφραστική κίνηση που υπάρχει, δεν προάγει επαρκώς την πολιτισμική σχέση ανάμεσα στους δυο λαούς; Νιώθετε ότι θα μπορούσαν να γίνουν περισσότερα βήματα προς την επίτευξη μιας ουσιαστικότερης πολιτισμικής συνδιαλλαγής ανάμεσα στις δυο χώρες;

πρέπει να υπάρχει μεταφραστική κίνηση, αλλά που να ενθαρρύνεται από τον Ακαδημαϊκό χώρο. Προσωπικές προσπάθειες, χωρίς να έχουμε ένα ‘ρεύμα’ ακαδημαϊκό που θα καλλιεργεί την ανάγκη για περεταίρω έρευνα, δεν επαρκούν. Εμείς έχουμε έλλειψη από έλληνες που ξέρουν την αραβική γλώσσα. Καλώ την Ακαδημαϊκή κοινότητα να ενισχύσει αυτή τη βάση κατανόησης, γιατί οι μεμονωμένες προσπάθειες, όπως σας είπα υπάρχουν, αλλά δεν αρκούν. Πρέπει να καλλιεργήσουμε την ανάγκη για τη μελέτη της ελληνικής κληρονομιάς. Μεταφραστική κίνηση που να αφορά επίσης μελέτες και να ενισχύσει την έρευνα. Και για να επανέλθω στη λογοτεχνία. Ναι, είναι πολύ σημαντικό ο Οδυσσέας Ελύτης, ο Ρίτσος, ο Σεφέρης να διαβαστούν στα αραβικά, το ίδιο και δικοί μας σημαντικοί συγγραφείς. Δεν μπορούμε όμως να βασιστούμε στον εκδοτικό χώρο, όλα αυτά πρέπει να γίνουν σε μια άλλη βάση. Δεν αρκεί όπως είπα η προσωπική προσπάθεια. Να δημιουργηθούν τμήματα στα πανεπιστήμια όπου θα μελετηθεί σοβαρά η αραβική και η ελληνική γλώσσα αντίστοιχα και κυρίως η ιστορία του Αιγυπτιώτη Έλληνα. Η κληρονομιά των ελλήνων ‘φεύγει’, ποιος θα τα μελετήσει όλα αυτά; Η έλλειψη μιας ακαδημαϊκής βάσης πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα και σοβαρά. Έχετε τμήματα Τουρκικών σπουδών και όχι Αραβικών. Δεν πιστεύω ότι το θέμα είναι οικονομικό.

-Η Αραβική κουλτούρα παραμένει ‘άγνωστη’, ανάμεσα σε μια, όχι ευκαταφρόνητη, μερίδα ανθρώπων της Δύσης. Υπάρχει ακόμα μύθος και προκατάληψη. Αν έπρεπε να απευθυνθείτε σε αυτούς, τι θα τους λέγατε, πώς θα τους τη συστήνατε επιγραμματικά ή με λίγα λόγια;

Όχι στην ενδιάμεση γλώσσα. Όχι σ’ αυτούς που διατείνονται ότι μεταφράζουν από την αραβική, ενώ στην πραγματικότητα μεταφράζουν από ενδιάμεση γλώσσα. Άλλωστε, ας μη ξεχνάμε ότι γνωρίζοντας την αραβική γλώσσα μαθαίνει κανείς για όλο τον αραβικό κόσμο. Έπειτα, η ελληνική λογοτεχνία έχει στραφεί προς τις άλλες γλώσσες της Δύσης, για τον αραβικό κόσμο δεν έχουν επαρκή γνώμη, πληροφορίες και ενημέρωση. Βέβαια καταλαβαίνω, ζείτε στην Ελλάδα και ανήκετε στην Ευρώπη, αλλά δεν πρέπει να κοιτάτε μόνο προς τη Δύση, υπάρχει και η Ανατολή που υπήρξε πάντα σε συνεχή επαφή από τους αρχαιοτάτους χρόνους και η αλληλεπίδραση υπήρξε σημαντική και καταγεγραμμένη. Αν οι Έλληνες δεν ανακαλύψουν την αραβική λογοτεχνία θα το μετανιώσουν, το ίδιο και οι Αιγύπτιοι, αν δεν ανακαλύψουν την Ελληνική. Υπάρχουν θησαυροί και στις δυο χώρες που δεν έχουν αξιοποιηθεί. Όπως ανέφερα: Ριτσος, Παπαδιαμάντης, Ελύτης και άλλοι πολλοί . Όπως υπάρχουν άραβες πολύ σημαντικοί που δεν τους γνωρίζετε .Πού είναι τα έργα τους; Δεν επαρκούν οι προσωπικές πρωτοβουλίες , όπως η δική σας για παράδειγμα. Αλλά όλα αυτά όπως ανέφερα δεν μπορούν να επιτευχθούν χωρίς μια Ακαδημαϊκή βάση. Χάσαμε πολλά… Και δεν αναφέρομαι μόνο στην λογοτεχνία, ακόμα και οι άλλες τέχνες πρέπει να ενισχυθούν. Πόσο χαίρομαι, για παράδειγμα, όταν ακούω Ελληνικά τραγούδια μεταφρασμένα στα Αραβικά, ακόμα κι αν η μετάφραση γίνεται από ερασιτέχνες.

-Αν σας έλεγα να κάνετε μια ευχή για τη μελλοντική σχέση Ελλάδας- Αιγύπτου, ποια θα ήταν αυτή;

Όλα τα παραπάνω. Κυρίως να σώσουμε τη πνευματική μας σχέση.

Βιογραφικό:

Ο Δρ Tarek Μ. Radwan, γεννήθηκε στο Port Said το1963. Το Μάιο του 1984 αποφοίτησε από το Τμήμα Ελληνικών και Λατινικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Καΐρου. Αμέσως μετά την αποφοίτησή του διορίστηκε ως Λέκτορας στο Τμήμα Αρχαίων Ευρωπαϊκών Γλωσσών (Ελληνικά – Λατινικά) της Σχολής Γλωσσών και Μετάφρασης του Πανεπιστημίου Al-Azhar. -Το 1991 πήρε το πτυχίο του “Master Μ. Α” στην Φιλολογία από την Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου του Καΐρου, με γενικό βαθμό «ΑΡΙΣΤΑ» και υπό την επίβλεψη του Καθηγητή Δρ Ahmed Etman. Η διπλωματική του εργασία είχε τίτλο «Καλλιτεχνική μελέτη της βιογραφίας του Μεγάλου Αλεξάνδρου στον Πλούταρχο». Τον 1997 ολοκλήρωσε το Διδακτορικό του στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, με ‘ΑΡΙΣΤΑ. Η διδακτορική του διατριβή είχε τίτλο «Η Εικόνα και ο Πολιτισμός της Αιγύπτου στην Αρχεία Ελληνική Τραγωδία». Την περίοδο 1986 – 1988 κέρδισε μια υποτροφία από την Ιταλική Κυβέρνηση για την ολοκλήρωση της μεταπτυχιακής του διατριβής, κατά τη διάρκεια της οποίας γνώρισε αρκετά καλά την ιταλική γλώσσα. Το έτος 1992 κέρδισε μια υποτροφία από την Ελληνική Κυβέρνηση, διάρκειας πέντε ετών, κατά τη διάρκεια της οποίας ολοκλήρωσε το “Διδακτορικό” του από το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το Σεπτέμβριο του 2006 προήχθη στην κλίμακα του “Αναπληρωτής Καθηγητή”, με ειδικότητα στον τομέα της Ελληνικής Γλώσσας & Λογοτεχνίας. Για περίπου τέσσερα χρόνια εργάστηκε ως Μορφωτικός Ακόλουθος και ο διευθυντής του αιγυπτιακού Πολιτιστικού Κέντρου στην Αθήνα – Ελλάδα (2007-2011). Έχει οργανώσει και συντονίσει περισσότερες από 40 επίσημες εκδηλώσεις στο Μορφωτικό Κέντρο της Αιγύπτου για τον αραβικό πολιτισμό και τον αραβικό κόσμο σε σχέση με τις άλλες κουλτούρες και πολιτισμούς. Από την αποφοίτησή του το έτος 1984 εργάστηκε ως Λέκτορας στη Σχολή Γλωσσών και Μετάφρασης, του Πανεπιστημίου Al-Azhar, Στη συνέχεια εργάστηκε ως Βοηθός Καθηγητής. Αφού απέκτησε το Διδακτορικό του εργάστηκε ως Καθηγητής. Σήμερα κατέχει τη θέση Αναπληρωτής Καθηγητής στο ίδιο Πανεπιστήμιο. Κατά τη διάρκεια αυτών των ετών απέκτησε μεγάλη εμπειρία στη διδασκαλία της Λογοτεχνίας και των Αρχαίων Πολιτισμών και της Ιστορίας του Ελληνικού και Ρωμαϊκού Πολιτισμού. Επίσης διδάσκει τα Αρχαία Ελληνικά, τα Λατινικά και τη σύγχρονη Ελληνική Γλώσσα. Εργάστηκε ως Διαπιστευμένος Καθηγητής στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Μανσούρας και εργάζεται ως Διαπιστευμένος Καθηγητής στο Τμήμα Ιστορίας της Σχολής Θηλέων του Πανεπιστημίου Ain Shams όπου διδάσκει τη Λατινική Γλώσσα και Ρωμαϊκό Πολιτισμό. Από το 1999 και μέχρι σήμερα διδάσκει τα μαθήματα: “Η Ιστορική Βιβλιοθήκη” και “Η Ιστορική προσέγγιση της Έρευνας». Παρακολούθησε, κατά τη διάρκεια της εκπόνησης του Μεταπτυχιακού και του Διδακτορικού του, πολλά επιστημονικά συνέδρια σχετικά με τον Ελληνικό Πολιτισμό & τη Ρουμανική Γλώσσα: στη Γαλλία, την Ιταλία , την Ελλάδα, το Κάιρο και Ινδία νέο Δελχί. Επισκέφθηκε τη Γαλλία (Μάρτιος 1988 – Μονπελιέ) για να παραστεί στο Διεθνές Συνέδριο με θέμα «Η Ιστορία του Ελληνικού Θεάτρου», κατόπιν προσκλήσεως από την Πρόεδρο του Συνεδρίου. Τα Συνέδρια και οι Έρευνες στις οποίες συμμετείχε εντός και εκτός της Αιγύπτου: Παρουσίασε Έρευνα κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου «Η θέση της γυναίκας στους αρχαίους χρόνους» που διοργανώθηκε στην Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ain Shams για την εικόνα της Ελληνίδας γυναίκας στο Ελληνικό Θέατρο. Η έρευνά του είχε τίτλο “Η γυναίκα μεταξύ της επιβολής και της ελεύθερης επιλογής, αναφορά στην τραγωδία Ικέτιδες του Αισχύλου- “Woman between Subjection & Liberty, Re-reading in Aeschylus’ Surplices”. Διάβασε ομιλία, στην αγγλική γλώσσα, στο Ιταλικό Πολιτιστικό Κέντρο στο Κάιρο, τον Μάρτιο 2000 με τίτλο: “Η χρήση των μασκών και των χρωμάτων στην ελληνική τραγωδία”. Παρουσίασε Έρευνα στη Διεθνή Διάσκεψη για την Παγκοσμιοποίηση, που διοργάνωσε προσφάτως το Πανεπιστήμιο Al-Azhar, με τίτλο “Οι Ανθρωπιστικές Επιστήμες και η επίδρασή τους στην πολιτιστική εξέλιξη κατά την περίοδο της παγκοσμιοποίησης”. Η εν λόγω Διάσκεψη πραγματοποιήθηκε το Νοεμβρίο 2000. Η Έρευνα είχε τίτλο: “Η εικόνα του εαυτού μας και η αποδοχή του άλλου, οι Φοίνικες στην ελληνική τραγωδία – «The Ego and the Other, the Phoenicians in Greek Tragedy” .«Πρόσωπα που κάηκαν και πολιτισμοί που δεν έχουν εξαφανιστεί. Η εικόνα της Αιθιοπίας στα ελληνικά κείμενα – «Burnt Faces and Un-vanished Civilizations, the Ethiopians in Greek Texts”,Πανεπιστήμιο Al Azhar, Κάιρο, “Η Αίγυπτος και η Ελλάδα: το μέλλον των Ελληνικών Σπουδών μέσω της Αιγύπτου και της Ανατολής – «Egypt – Greece the Future of the Ancient Greek Studies via the Orient and Egypt” .συμμετείχε στο Διεθνές Συνέδριο με θέμα “Ο Ελληνικός Κόσμος & Εμείς», που διοργανώθηκε από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου της. Το Συνέδριο είχε τίτλο: “Η Αίγυπτος & η Ελλάδα στην Ελληνική Τραγωδία …… διαχρονικοί & παλιοί δεσμοί”. “Η Αλληλεπίδραση του παρελθόντος και ο ρατσισμός του Παρόντος. Η εικόνα της Ινδίας στα Αρχαία Ελληνικά Κείμενα – The Interaction of the Past and the Racism of the Present, India in Ancient Greek Texts» «Ο Ηλεκτρονικός Υπολογιστής, η σύγχρονη τεχνολογία και το μέλλον των Κλασικών Σπουδών στην Αίγυπτο” Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου του Καΐρου). «Η εικόνα του Ισλάμ στα Ελληνικά Σχολικά Βιβλία», υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών και της UNESCO και σε συνεργασία με τον Αραβικό Σύνδεσμο (12-14 Δεκεμβρίου 2004). Η Μέθοδος της Διδασκαλίας της Νέας Ελληνικής Γλώσσας στο Πανεπιστήμιο του Al-Azhar,.οι Δυσκολίες και Αντιπαραθέσεις της”, “Ο ρόλος της Ισλαμικής Λατρείας στο νησί της Κύπρου». Μετάφραση & Παρουσίαση του Δρ Τάρεκ Ραντουάν – σε συνεργασία με το Κυπριακό Υπουργείο Τύπου 2008. «Ο Κωστής Μοσκώφ που τον γνώρισα», σε συνεργασία με την Γενική Αιγυπτιακή Οργάνωση Βιβλίου, Ελληνική Πρεσβεία, και το Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού, Κάιρο 2011). «Αλληλεπίδραση του παρελθόντος και ο Ρατσισμός του Παρόντος, Η Ανατολή μέσω των Ελλήνων” Διεθνές Συνέδριο διοργανώθηκε από Jawaharlal Nehru Παν. Νέο Δελχί. Το 2012 Ταξίδεψε στην Ελλάδα, στο πλαίσιο Αιγυπτιακής Αντιπροσωπείας, η οποία περιλάμβανε Καθηγητές Ελληνικών & Ρουμανικών Σπουδών Αιγυπτιακών Πανεπιστημίων. Στόχος της συνάντησης, ήταν η περαιτέρω σύσφιγξη των διμερών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών. Επισκέφθηκε την Κύπρο, μετά από πρόσκληση του Πανεπιστημίου της Κύπρου τον Αύγουστο 2003 και τον Αύγουστο 2004, με σκοπό τη συνέχιση των σπουδών του στη Νεοελληνική Γλώσσα. Επισκέφθηκε την Ελλάδα το 2005, για να παραστεί στο Παγκόσμιο Φόρουμ για τη Διδασκαλία του Ελληνικού Πολιτισμού, κατά τη διάρκεια του οποίου συναντήθηκε με τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια. καθώς και με άλλα μέλη της Ελληνικής Κυβέρνησης. Έλαβε πάμπολλες διακρίσεις και Βραβεία.