Της Πέρσας Ζηκάκη // * Ο Λαέρτης ο Λευκαδίτης από την Εγκλουβή, το πιο ορεινό χωριό της Λευκάδας, ήταν εδώ και πολλά πολλά χρόνια ο μόνος συνταξιούχος δάσκαλος που είχε απομείνει από τους συνομηλίκους του, κάτι
Περισσότερα
Της Ζωής Δικταίου // * Νικολής Βερίγος ή Γρύνιας, ο παππούς Παππού, εξεχείλισε η καρδιά με την αθιβολή σου Παππού, εξεχείλισε η καρδιά με την αθιβολή σου εθόλωσαν τα μάτια μου, μπροστά μου όλο σε βλέπω
Περισσότερα
Του Αντώνη Κηπουρού // * Προτιμώ τα μεταχειρισμένα παπούτσια από τα ολοκαίνουργα, αυτά που έχουνε πολυφορεθεί και έχουν τις ζημιές τους στις μάχες τους με τα νερά, τις πέτρες, τις λάσπες και τις άσκοπες κλωτσιές, έτσι
Περισσότερα
Γράφει η Ελένη Αποστ. Μανιωράκη // * Έκκληση στην Παλλάδα Πώς να σε προσφωνήσω πολυώνυμη Θεά; Ποιους ύμνους να συνθέσω ικετευτικούς και πως θα τους ταξιδέψω στην μακρινή εξορία Σου; Αιολόμορφη θεά που απ’ το κεφάλι του
Περισσότερα
Του Μάνου Μαυρομουστακάκη // * Εφιάλτης Γλιστρούσε σε σκάλα, τεμαχισμένο κορμί μιας κατά συνθήκη ή… καθ’υπόνοιαν ύπαρξης. Δεν είχε πουθενά αίματα ή άλλα σημάδια τού διαμελισμού που προηγήθηκε. Όμως τα κομμάτια τής … ύπαρξης ακολουθούσαν,
Περισσότερα
Της Ελένης Κ. Αλαφογιάννη // * ‘’Να ανοίξεις την τηλεόραση απόψε. Θα με δεις στο παιχνίδι, ξέρεις.’’ Έκλεισε το τηλέφωνο με ένα ‘’σε γλυκοφιλώ’’. Έμεινε να κρατάει το ασύρματο στο χέρι. Αυτός ο άνθρωπος εμφανιζόταν εκεί
Περισσότερα
Της Μαρίας Γερογιάννη // * Το τελευταίο βράδυ στο δικό του κρεβάτι, στο σιδεροκρέβατό του. Ακουμπισμένο στον έναν τοίχο, από χώμα και πέτρα φτιαγμένος, όπως και οι υπόλοιποι. Χωμάτινο το πάτωμα, παρόμοια και η στέγη του δωματίου.
Περισσότερα
Του Αντώνη Κηπουρού // * Θα πιω με τον καημό Θα πα να πιώ με τον καημό Θα πιώ να τον μεθύσω Να του ανοίξω την καρδιά Να δω τί έχει μέσα Να δω αν έχει
Περισσότερα
Της Λίλιας Τσούβα // * Το βράδυ στο κρεβάτι η Ζου κλείδωνε το σώμα της και του γύριζε την πλάτη. Όταν αποκοιμιόταν, αυτός έψαχνε να βρει το μυστικό κλειδί. Μια μέρα το όνειρό της σκάλωσε στο χερούλι της
Περισσότερα
Της Μαργαρίτας Μανώλη // * ΜΑΝΑ Tην πάντρεψαν στα 25 με έναν ξενομερίτη, αρκετά χρόνια μεγαλύτερό της, είχε βλέπεις ένα μικρό κουσούρι, φορούσε γυαλιά, κι οι νέοι του τόπου της δεν της έστελναν προξενιά, εκείνος ήταν
Περισσότερα
Του Χριστόφορου Τριάντη // * ΕΛΑΤΕ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ Ελάτε καλοκαίρια, μην αργείτε. Και η μέρα μοιάζει να στεφανώνεται με σάβανα. Του θανάτου οι αμυχές αγαπούν τον πόνο και ράθυμα ρίχνονται στην ελευθερία, γεννώντας οδυρμούς. Απρόσκοπτα γυροφέρνουν
ΠερισσότεραΤου Νίκου Σαλτερή // * Κοίταξε ασυναίσθητα το ρολόι του, δέκα και είκοσι. Έσβησε το παπί, στερέωσε προσεχτικά το σταντ στην άσφαλτο, άνοιξε το καπάκι, έβγαλε φρέντο καπουτσίνο και κρουασάν από την πράσινη θήκη και κοίταξε τη σακούλα.
Περισσότερατου Γιάννη Κ. Γιαννούδη // Φανταστείτε, λέει, αύριο το Υπουργείο Οικονομικών να δημοσιεύσει ένα νόμο για την ομοιόμορφη διαχείριση των οικονομικών κάθε οικογένειας. Το ίδιο για όλους! Να μας υποδεικνύει πώς ακριβώς θα ξοδεύουμε τα λεφτά μας, τι θα
ΠερισσότεραΤου Χρήστου Τσαγκάρη // * Κάποτε πρέπουν και στους βασιλείς κάποιες παραχωρήσεις. Βαρύθυμος εφάνηκε μεμιάς ο Δαρείος ο Υστάσπου Ο Μέγας της Περσίας Βασιλεύς, μελαγχολίας πλήρης Ο δούλος ο πιστός, έλειψε με άδεια εις το χωριόν
ΠερισσότεραΓράφει η Χρυσούλα Νικολάκη // * Άνοια, ο κόσμος της λησμονιάς Η άνοια αφορά ένα μέρος της μνήμης που εμποδίζει τον πάσχοντα να έχει μερική ή ολική απώλεια των πληροφοριών που υπήρχαν αποθηκευμένες στον εγκέφαλο του. Είναι οδυνηρό αν συμβεί
ΠερισσότεραΕισαγωγή – Επιλογή – Μετάφραση: Στάθης Κομνηνός // * […] A.P. – Μια από εκείνες τις φράσεις που με στοιχειώνει βαθιά την είπε η μικρή «Αλίκη στη χώρα των Θαυμάτων» : – «Ήρθα μόνο για να δω τον κήπο».
ΠερισσότεραΓράφει ο Κωνσταντίνος Μπούρας // * Ειρήνη Ψύρρα, “Αθώα ψέματα, ένοχες αλήθειες…”, εκδόσεις Αρμός, Αθήνα 2020, σελ. 320, Η ιστορία περί παραίτησής μου από την εταιρεία, την οποία είχα διηγηθεί με ζηλευτή γλαφυρότητα στον Μάνο, δεν ήταν παρά
Περισσότερα
Γράφει η Μιρέλλα Μπούτζα // * Από το πρωί είχε ένα κακό προαίσθημα. Όχι κάτι συγκεκριμένο, αλλά να, σαν κάτι να τον πλησίαζε, απροσδιόριστο μα συγχρόνως χειροπιαστό και αδιαμφισβήτητα αναμενόμενο. Κάτι που τον φόβιζε αλλά για ποιο
ΠερισσότεραΤης Γιώτας Αναγνώστου // “Δεν πεθαίνουν όσοι ξέρουν να φτιάχνουν έναν Παράδεισο” Μάντρα ψηλή. Ξύλινη πόρτα. Δίφυλλη. Κόκκινη μπογιά. Ξεφλουδισμένη. Λουκέτο με αλυσίδα. Σκουριασμένη. Στο χέρι της Σαββούλας το κλειδί. Μακρύλαιμο. Παλιακό. Ανοίγει. Αν υπήρχε
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Γκίκα // Hermann Hesse «Η επιστροφή», Μετάφραση: Απόστολος Στραγαληνός, εκδ. Κριτική, σελ. 82 Βιβλιοπώλης κατ’ αρχάς ο ίδιος, ο Έρμαν Έσσε που γεννήθηκε το 1977 στο Calw της Νυρεμβέργης, μια μικρή πόλη του Μέλανος Δρυμού
ΠερισσότεραΠηγή:in.gr Ο καθηγητής Νίκος Σταμπολίδης μιλάει για τη μεγάλη έκθεση που επιμελείται στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης και ξεχωρίζει πέντε έργα με ιδιαίτερη σημασία από τα 300 που θα εκτεθούν. Σκύλλες και Μέδουσες, θεές και Αμαζόνες, ήρωες και
ΠερισσότεραΓράφει ο Μίνως-Αθανάσιος Καρυωτάκης // «Ο δράκος του πάγου» του George R. R. Martin, Εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 128 Η Αντάρα είναι ένα κορίτσι που είχε την ατυχία να γεννηθεί στη διάρκεια του πιο βαρύ Χειμώνα της χώρας της,
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Γκίκα // «Για να μη χάνεσαι στη γειτονιά» του Patrick Modiano. Μετάφραση: Ρούλα Γεωργακοπούλου. Εκδ. «Πόλις», σελ. 196 “«Λοιπόν; Τώρα είσαι συγγραφέας;» Του χαμογελούσε και αυτό το χαμόγελο του φαινόταν ειρωνικό. Συγγραφέας. Γιατί να μην
ΠερισσότεραΤου Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη // Ernst Weiss, “Ο αυτόπτης μάρτυρας”. Μετάφραση: Αλέξανδρος Κυπριώτης. Εκδόσεις Σκαρίφημα, 2017 Ο Ερνστ Βάις (Ernst Weiss, 1882-1940) ήταν αυστριακός συγγραφέας εβραϊκής καταγωγής και ο συγγραφέας του βιβλίου ‘Αυτόπτης Μάρτυρας’ (Ich, der Augenzeuge), ενός
ΠερισσότεραΤης Πόλας Βακιρλή Γιαννακοπούλου // Ζωή γεμάτη Το συναπάντημα της γης και τ’ ουρανού Ψυχών αγκάλιασμα και νίκη του θανάτου Σε χώρους ιερούς που τη σημαία της ζωής ψηλά σηκώνουν και υμνούν τον Άνθρωπο Εκεί σαν θα
ΠερισσότεραΓράφει η Τζένη Μανάκη // «Αδελφικό», Βάσια Τζανακάρη, εκδ. Μεταίχμιο Στη μνήμη, όλα συμβαίνουν με μουσική υπόκρουση ΤΕΝΕΣΙ ΓΟΥΙΛΛΙΑΜΣ, Γυάλινος Κόσμος Πρόκειται για ένα ενδιαφέρον βιβλίο αργής, επώδυνης ωρίμανσης των ηρώων του, μετά τις ψευδαισθήσεις
ΠερισσότεραΤης Αναστασίας Γεωργακοπούλου -Μπρούσα // “Ήρθες κοντά μου” Ένα φιλί δροσερό, απαλό και βαθύ. Μια αγκαλιά τρυφερή, που με ταξιδεύει σε τόπους μαγικά πλασμένους. Ήρθες κοντά μου σαν μια χρυσή, λαμπερή βροχή. Οι θερμές
Περισσότερα
