Ποίηση fractal: “1 συν 1” & “Μου λείπουν οι λέξεις”
Της Μαρίας Πανούτσου // * Δύο ανέκδοτα ποιήματα Μια τόση μικρή αλήθεια/ που όμως αρκετή / για να σημαδεύσει την νέα εποχή/ 1 συν 1 Το ένα και μοναδικό/ξεπροβάλλει σ’ ένα άνοιγμα
Περισσότερα
-
03/10/2018, 8:48 πμ -
03/10/2018, 8:48 πμ Ποίηση fractal: “Βραδινό ραντεβού”
Του Μάνου Μαυρομουστακάκη // * Βραδινό ραντεβού Την ώρα που αποχαιρετούσε τον ήλιο ετοίμαζε τα ρούχα τής βραδινής εξόδου. Όμορφα, απλωμένα στο κρεβάτι της, έγνοια γλυκειά τι να διαλέξει. Θα είχε άρωμα έρωτα η βραδινή
Περισσότερα -
03/10/2018, 8:46 πμ Ποίηση fractal: “Όσο η ίδια η ζωή”
Του Σπύρου Στογιάννη // * Όσο η ίδια η ζωή. Καμιά φορά σκέφτομαι ότι μας διαφεύγει κάτι πολύ σημαντικό. Ας πούμε ένας ελέφαντας στο δωμάτιο, κάτι τόσο μεγάλο. Είναι ομολογουμένως δυσάρεστη αυτή η αίσθηση, όχι,
Περισσότερα -
26/09/2018, 12:08 πμ Ποίηση fractal: “Στα χρόνια τα παλιά”
Του Γρηγόρη Σακαλή // * Στα χρόνια τα παλιά Ακίνητοι φρουροί συμβολίζουν περασμένα μεγαλεία. Μα ήταν άραγε έτσι; Όταν χοντροκομμένοι βοσκοί έκαναν επανάσταση ήρθαν καλαμαράδες κι έγιναν ξενόδουλοι δυνάστες στο λαό μας. Ξένοι βασιλιάδες θρονιάστηκαν πάνω
Περισσότερα -
26/09/2018, 12:08 πμ Διήγημα fractal: “Έρωτος ανάβασις”
Της Κατερίνας Παπαδημητρίου // * Έρωτος ανάβασις Τον συνάντησα τυχαία σ’ ένα αχ! της δικής του ανάβασης. Έμπαινε, έβγαινε το ίδιο… Μια πόρτα η ζωή του. Χρόνια τώρα, την ανάσα του τη μετρούσε με την ανάμνηση ενός
Περισσότερα -
23/09/2018, 9:41 μμ Ποίηση fractal: “Αυτός εκεί ο άνθρωπος”
Της Μαρίας Σκαμπαρδώνη // * Αυτός εκεί ο άνθρωπος Αυτός εκεί ο άνθρωπος -δεν έχει σημασία το όνομά του, η δουλειά του, τίποτα. Αυτός εκεί ο άνθρωπος γελάει λίγες φορές –όχι, σπάνια.
Περισσότερα -
23/09/2018, 9:31 μμ Ποίηση fractal | Δύο ποιήματα: “Μιζέριες” & “Επισκέψεις”
Του Γιώργου Κουλιανού // * Μιζέριες Ενίσταμαι γνωρίζω πολύ καλά ότι στα ιερά Ελευσίνια έδειχναν στους μυημένους -δεν ξέρουμε τι μα ούτε κι έχει σημασία- κάτι που τους γεννούσε καλύτερες μετά θάνατον ελπίδες. Εξαίσιο
Περισσότερα -
19/09/2018, 10:41 πμ Ποίηση fractal: Τρία ποιήματα
Της Ελένης Χωρεάνθη // Το δρομολόγιο δεν εκτελέστηκε ‘Όλα τα φόρεσα κατάσαρκα μπαγκάζια όνειρα κι αποσκευές Πήρα το πρώτο τρένο της γραμμής προς το λιμάνι να συνεχίσω την απόδραση με το όραμα δεμένο στο νυφιάτικο δισάκι
Περισσότερα -
19/09/2018, 10:23 πμ Ποίηση fractal: Εννέα ποιήματα
Της Σοφίας Ζήση // Εμένα τα τραγούδια μου δεν είναι μόνο για κείνον είναι και για ό,τι τον ζυγώνει και μεθά, για τα πουλιά που μέσα απ’ τις ολέθριες τούφες του δεν στρίψαν το κορμί
Περισσότερα -
12/09/2018, 9:03 πμ Ποίηση fractal: Οκτώ ποιήματα της Ρίτσας Μασούρα
Το έθιμο στο Γάγγη Το πλήθος ούρλιαζε: Στην πυρά, στην πυρά. Η γυναίκα έριχνε ανέκφραστες ματιές στις φλόγες της φωτιάς που πετάγονταν ατίθασες από το σωρό των ξύλων, εκεί όπου σε λίγο θα συντελούνταν Θάνατος και
Περισσότερα
ΘΕΜΑΤΑ
-
“Ιστορία” – Ποίημα της Ελένης Χωρεάνθη
Της Ελένης Χωρεάνθη // “Ιστορία” Μικρό αφιέρωμα με την ευκαιρία της «Ημέρας της Γυναίκας» «…Είμαι η Γυναίκα. Τον καιρό οριοθετώ στου νου σας τον αυλόγυρο εδώ, τη μοίρα μου πυριφλεγής, σχίζω τον ύπνο σας,
Περισσότερα -
✩ Η Ροδούλα Καφτάκη στο Εργαστήρι του συγγραφέα
«Μαμά, θέλω Tablet» – Ένα βιβλίο για τους γονείς της Ψηφιακής Εποχής. Λένε ότι ο τίτλος του βιβλίου σου έρχεται και σε βρίσκει. Έτσι βρήκε κι εμένα ένα πρωινό, με ένα «ραβασάκι» γραμμένο με μολύβι
Περισσότερα -
«…δίχως φόβο για το τελευταίο αστείο»
Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπούρας // * Βερονίκη Δαλακούρα, «Καππαδόκες», εκδόσεις Κουκκίδα, Αθήνα Ιούνιος 2020, σελ. 60 Από τις πιο ευαίσθητες κι αισθαντικές φωνές τής περίφημης «γενιάς τού 1970», η Βερονίκη Δαλακούρα επιβίωσε γιατί δεν εξαργύρωσε τα όποια
Περισσότερα -
Ποίηση για τον σύγχρονο άνθρωπο και τους προβληματισμούς του
Γράφει η Ελένη Λόππα // Μαλβίνα Ιωσηφίδου, «μικρή μου κόλαση», εκδ. Βακχικόν, 2021 Είναι ιδιαίτερα παρήγορο και ενδιαφέρον, επειδή σπανίζει αναλογικά, να διαβάζει κανείς ποιητικές συλλογές ή πεζογραφικά λογοτεχνικά κείμενα από ανθρώπους που προέρχονται από τις θετικές επιστήμες.
Περισσότερα -
Ποίηση: “Κάποια νύχτα”
Γράφει ο Γιώργος Κωνσταντίνος Μιχαηλίδης // Κάποια νύχτα Κάποια νύχτα που το δυναμό του φεγγαριού θα σπέρνει φθόγγους ζωντανούς στην κόκκινη σιωπή μας, να κοιμηθώ ποθώ στα ξανθά σου τα μαλλιά που μυρίζουν
Περισσότερα -
«Όπου και να βρίσκομαι / είμαι αυτό που λείπει»
Γράφει ο Άθως Δημουλάς // Μαρκ Στραντ «Προσωρινή αιωνιότητα», ανθολόγηση-μετάφραση: Ασημίνα Ξηρογιάννη, Εκδόσεις Βακχικόν 2019 Στο τεύχος του φθινοπώρου του Paris Review του 1998, ο Γουάλας Σον είχε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση με τον ποιητή Μαρκ Στραντ (1934-2014), λίγους
Περισσότερα -
Μια ποίηση – τοπίο
Γράφει η Διώνη Δημητριάδου // Έλληνες ποιητές – Γενιά του ’70, Έφη Κατσουρού: “Γιώργος Βέης”, εκδόσεις Γκοβόστη Οι ποιητές της εμβληματικής γενιάς του ’70 φέρουν αναγνωριστικά κοινά γνωρίσματα – όσο γίνεται να βρεθεί ο κοινός τόπος σε μια
Περισσότερα
