Fractal
  • Ποίημα: “Σαββατόβραδο”

    Της Ρένας Λασπίτη // *         Σαββατόβραδο   Περπατάγαμε κάτω απ’ τις μουριές «πρόσεχε», σου είπα δεν ήθελα να σε πληγώσει εκείνο το κλαδί   Καθίσαμε στο πλατύσκαλο της πολυκατοικίας τα γόνατά μας ακουμπούσαν αφημένα κόσμος μπαινόβγαινε

    Περισσότερα
  • Ποίημα: “Έρωτας αληθινός “

     Tου Χριστόφορου Τριάντη //         Έρωτας αληθινός   Ο έρωτάς μου είναι αληθινός γιατί έχει τόση αλήθεια, όση δεν χωρά ανάμεσα σε ουρανούς και καταφύγια. Ο έρωτας μου είναι αληθινός. γιατί μύθους φτιάχνει που κλείνουν το κορμί σου, βαθιά

    Περισσότερα
  • Διήγημα: “Χέρι”

    Γράφει η Άζη Γουζίου // *           Χέρι   Τι είναι ένα χέρι; Δάχτυλα, παλάμη, τένοντες κι αρθρώσεις; Χέρι μικρό, μεγάλο, ανδρικό, γυναικείο, παιδικό. Χέρι απ’ όλες τις Ηπείρους και τις φυλές. Γέρικο σαν του παππού

    Περισσότερα
  • Τρία ποιήματα

    Της Αλέκας Πλακονούρη //           Ονειροπόλος     Περπατούσε με το κρύο κατάσαρκα, μεσημέρι, ύστερα από μαχαίρωμα σε οικογενειακή γιορτή. Άνθρωποι ανοίγαν πόρτες και παραθύρια, τον έδειχναν τεντώνοντας το δάχτυλο. Εκείνος μιλούσε, μιλούσε.   «Έτσι σας

    Περισσότερα
  • Πέντε ομοιοκατάληκτα ποιήματα του Γιάννη Πλαχούρη

    Γράφει ο  Γιάννης Πλαχούρης // *           Ο ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΚΟΙΤΑΖΕΙ ΤΟΥΣ ΧΟΡΕΥΤΕΣ   εξομολόγηση στον ανεψιό μου, Νίκο     Εν-δύο, εν-δυο με προσαρμόζουν πριν ξεκινήσω στον ρυθμό του χορεύουν τα εμπράγματα,   δυο βήματα πίσω,

    Περισσότερα
  • Ένα ποίημα

    Του Δημητρίου Καρπέτη //         Στον καθρέφτη κοιτώ τους χαμένους παραδείσους, διαταράσσω την ακινησία της καρδιάς, στη σιωπή του δρόμου φύτρωσαν τα ανομολόγητα. Συνέτριψα τη συστολή, αφαίρεσα τον ήχο του μισοσκόταδου. Μετρώ τις απουσίες της μορφής σου. Το έναυσμα

    Περισσότερα
  • Διήγημα: “Παραμονή του Κλήδονα”

    Του Δρ Πολυβίου Ν. Προδρόμου // *         Παραμονή του Κλήδονα   Απόγευμα, παραμονή τ’ Αγιαννιού του Κλήδονα. Τα κορίτσια του χωριού έφεραν τα μαγιάτικα στεφάνια και μ’ αυτά άναψαν φωτιά σ’ ένα ξέφωτο, παραδίπλα από την

    Περισσότερα
  • Ποίημα: “Μητέρα”

    Γράφει η Ελένη Θ.Π Λουκά //         Μητέρα   Ήσουν η πρώτη της ζωής μου εικόνα τρυφερής αγκαλιάς και στοργής η μορφή στα παιδικά μου μάτια του κόσμου το χρώμα στάθηκες βράχος κι ασπίδα στων καιρών την οργή  

    Περισσότερα
  • Επτά ποιήματα

    Της Ζωής Χατζηγεωργίου // *         Επτά ποιήματα     1. ΑΛΗΘΩΣ ΣΟΙ ΛΕΓΩ   Είναι καιρός που τα βράδια ανεβαίνω μια κλίμακα αγκομαχώντας και μόνο στο κεφαλόσκαλο βυθίζομαι στου ύπνου το κενό. Αχάραγα πάλι, σκάω στο

    Περισσότερα
  • Διήγημα: “Βάλε το PIΝ”

    Του Νικολάου Ψαρινόπουλου //       Βάλε το PIΝ   Κάθε απόγευμα μετά τις τέσσερες έπαιρνε σβάρνα όλα τα καφενεία. Όχι όπου να ναι, αλλά σε αυτά που βρίσκονται στο τρίγωνο Πειραιώς – Κωνσταντινουπόλεως και Λεωφόρου Αθηνών. Επισκέπτονταν συστηματικά

    Περισσότερα

Back to Top