Fractal
  • Σαν Καλοκαίρι μέσ’ τον Χειμώνα

    του Δημήτρη Βαρβαρήγου // *     Τίποτα δικό σου δεν μπορώ να κρίνω ή να απαιτήσω. Μπορώ όμως να σ’ αγαπώ με όλους τους τρόπους. Ως Γυναίκα ή Ερωμένη, ως Ηδονή, ως Πνεύμα ή Μούσα. Με χίλιες διαστάσεις που

    Περισσότερα
  • Η πρώτη πέτρα

    της Αφροδίτης Βακάλη // *   Ο απαλός αγέρας που φυσούσε σήκωνε σκόνη στη μικρή πλατεία. Ανατριχίλα πάνω στο χορτάρι, ανατριχίλα σ’ όλο το κορμί του. Φόβος; Ή μήπως μίσος, προσμονή; Τα μάτια έριξε στο χώμα κάτω. Κοίταξε το σανδάλι,

    Περισσότερα
  • Η σιωπή σε τρεις πράξεις

    της Τζούτζης Μαντζουράνη // *   1. Ο ΘΟΡΥΒΟΣ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ «Τι περίμενες λοιπόν από την ζωή σου ανόητη;» έλεγε και ξανά ‘λεγε στον εαυτό της κλαίγοντας με λυγμούς. Δεν την πείραζε που έκλαιγε, αντίθετα, ξαλάφρωνε όλο το βάρος που

    Περισσότερα
  • Η ζωή της άλλης

    της Πέρσας Κουμούτση // *   Τα τελευταία χρόνια την παρακολουθούσε ανελλιπώς. Κι όσο περνούσε ο χρόνος, όσο περισσότερο η συνήθεια αυτή γινόταν επιτακτική, αναπόσπαστο κομμάτι της δικής της ζωής, μια αχτίδα φωτός μέσα στον μόνιμο, παρότι πρόωρο χειμώνα της.

    Περισσότερα
  • Να μην κάνεις κακό σ’ εκείνον που δεν φταίει

    της Κούλας Αδαλόγλου // *   Η φασαρία έγινε στο καφενείο της πλατείας. Έβαλε η τσιγγάνα τα χέρια στη μέση και Πρέπει να πάρουμε τις βέρες και να βγάλουμε τα στεφανοχάρτια, συμπέθερε, το κορίτσι είναι έγκυος, τι περιμένουμε; φώναξε στον

    Περισσότερα
  • Το χαμόγελο της Μέδουσας

    της Άννας Αντωνίου // *   «Κι εσύ από πού είπες ότι ήρθες;» «Από το νησί απέναντι…» «Δεν έχει νησί! Μόνο θάλασσα». «Έχει… Άλλο που εσύ δεν το βλέπεις…» «Μάρκο είπες ότι σε λένε;» Κούνησε το κεφάλι ο Μάρκος καθώς

    Περισσότερα
  • Τα τρία χτυπήματα

    του Ελπιδοφόρου Ιντζέμπελη // *   Οι καθημερινές ασχολίες και η κούραση τον οδήγησαν στη σκέψη να κοιμηθεί νωρίτερα από τις προηγούμενες μέρες. Φόρεσε τις πιτζάμες και με το ξάπλωμα στο κρεβάτι αποκοιμήθηκε. Ο ύπνος ήταν βαθύς, γλυκός με όμορφα

    Περισσότερα
  • Να με θυμάσαι

    του Άγγελου Πετρουλάκη // *   Η γυναίκα, που έπιασε το χέρι του άντρα και το τράβηξε ελαφρά προς το μέρος της για να το ακουμπήσει στη συνέχεια στο στήθος της, δεν ήταν μια οποιαδήποτε γυναίκα ή τέλος πάντων μια

    Περισσότερα
  • Οντίν Ντουπεϊρόν: «Όλοι είμαστε συγγραφείς της ζωής μας»

    Συνέντευξη στον Ελπιδοφόρο Ιντζέμπελη //   Γεννήθηκε στο Μεξικό, αναγεννησιακός τύπος, ασχολήθηκε από τη σκηνοθεσία, την υποκριτική, την λογοτεχνία, τις εκδόσεις και τη μουσική. Ο Οντίν Ντουπεϊρόν με το αλληγορικό παραμύθι του «Και το παραμύθι δεν τέλειωσε» έκανε τον γύρο

    Περισσότερα
  • Οι γλωσσικοί σταθμοί της ελληνικής γλώσσας

    Γράφει η Τέσυ Μπάιλα //   Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου. Εκεί σπάροι και πέρκες Ανεμόδαρτα ρήματα Ρεύματα πράσινα μες στα γαλάζια Όσα είδα στα σπλάχνα μου να ανάβουνε Σφουγγάρια, μέδουσες Με τα πρώτα λόγια των

    Περισσότερα

Back to Top