Fractal

Ποίημα: “Ανάγλυφο του παρόντος χρόνου”

Γράφει η Ολυμπία Θεοδοσίου // *

 

 

 

 

 

Ανάγλυφο του παρόντος χρόνου

 

Μεταλαμβάνω το σώμα

και το αίμα των ημερών,

γεύση μακάβρια.

Αντικρίζω πόλεις ρακένδυτες

ακίνητες

πάνω σε ανθρώπινες σάρκες.

Τυφλές σκιές

δίνουν παράσταση,

το έργο φέρει τον τίτλο

επιβίωση.

Ξεριζωμένα γέλια

κείτονται στα ρείθρα των δρόμων.

Κοιτάζω τις γραμμές

που τρέχουν στις παλάμες των χεριών,

μου τάζουν άνοιξη,

εγώ τσακίζομαι στις πέτρες του αειθαλούς χειμώνα.

Η μοίρα

μου πουλά ζωή

στην γη της Πανσελήνου,

δεν μαρτυρά λέξη

για το απαγχονισμένο φεγγάρι.

Είμαι ένας άνθρωπος

φυλακισμένος

σε έναν πίνακα ζωγραφικής

που φτιάχτηκε με χρώματα νεκρά

και απέραντες αβύσσους.

Είμαι απλά ένας άνθρωπος

δίχως είδωλο,

με τα χέρια ψηλαφίζω

την αλήθεια στα ξύλινα πρόσωπα.

 

 

 

 

 

* Η Ολυμπία Θεοδοσίου γεννήθηκε στον Πειραιά. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται με την συγγραφή διηγημάτων και ποιημάτων αναζητώντας τις διαφορετικές εκδοχές του εαυτού της. Κείμενά της έχουν συμπεριληφθεί σε συλλογικά έργα.

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top