Γράφει η Αργυρώ Μουντάκη // Όταν πηγαίνεις να παρακολουθήσεις ένα έργο του Ευγένιου Τριβιζά και ξέρεις ότι είναι εκεί ο ίδιος, όλα είναι αλλιώς, υπάρχει παντού στον αέρα η γαλήνια μαγική αύρα του και το χαμόγελό του φωτίζει
Περισσότερα
Ζωγράφος του μήνα: Hiroo (Hirō) Isono Ο Hiroo (Hirō) Isono ήταν Ιάπωνας ζωγράφος και εικονογράφος, γεννήθηκε το 1945 και πέθανε τον Μάιο του 2013. Γνωστός για τις περίπλοκες και φανταστικές σκηνές του με τροπικές ζούγκλες και ζώα.
Περισσότερα
Γράφει ο Νίκος Τσούλιας // Όλγα Τόκαρτσουκ «Τα βιβλία του Ιακώβ», Μετάφραση: Αλεξάνδρα Ιωαννίδου, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2023, σελίδες 864 Το μακρύ γεμάτο περιπέτειες οδοιπορικό μιας ομάδας Εβραίων με επικεφαλής τον Ιακώβ παρουσιάζεται σ’ αυτό το εκτεταμένο
Περισσότερα
Zωγράφος του μήνα Joan Miró Ο Ζουάν Μιρό (στα καταλανικά αποδίδεται Ζουάν ή Zοάν Μιρό) (Joan Mirói Ferrá, Βαρκελώνη, 20 Απριλίου 1893 – Πάλμα (Μαγιόρκα), 25 Δεκεμβρίου 1983. Καταλανός ζωγράφος και γλύπτης. ✩ Editorial:
Περισσότερα
Ζωγράφος του μήνα: Oscar-Claude Monet Γεννήθηκε στο Παρίσι, στις 14 Νοεμβρίου του 1840 Πέθανε το 1926, σε ηλικία 86 ετών στο Ζιβερνύ. Γάλλος ζωγράφος και ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του κινήματος του ιμπρεσιονισμού. ✩
Περισσότερα
Γράφει ο Νίκος Τσούλιας // Ορχάν Παμούκ «Χιόνι», Μετάφραση: Στέλλα Βρετού, Εκδόσεις: Πατάκη, 2020, σελίδες 656 Δύσκολα μπορεί να το χαρακτηρίσει κάποιος αυτό το μυθιστόρημα. Είναι ερωτικό, πολιτικό, κοινωνικό; Και όμως συνθέτει αυτά τα τρία πεδία
Περισσότερα
Ζωγράφος του μήνα: Yuho Tanaka [Στα τέλη του 19ου αιώνα, ο Yuho Tanaka ήταν ένας επιτυχημένος καλλιτέχνης και σχεδιαστής ο οποίος δραστηριοποιείτο στο Κιότο. Στην κορύφωση της καλλιτεχνικής του σταδιοδρομίας, δημιούργησε πολυάριθμα γραφίστικα μοτίβα εμπνευσμένα από πεταλούδες
Περισσότερα
Γράφει ο Νίκος Τσούλιας // Τόβε Ντιντλέουσεν «Η Τριλογία της Κοπεγχάγης», Μετάφραση: Κατερίνα Σχινά, Εκδόσεις Πατάκης, (2023), σελ.ς 480 Το οδοιπορικό μιας πολυτάραχης ζωής, είναι το θέμα αυτού του μυθιστορήματος, μιας ζωής που καταγράφεται από τα
Περισσότερα
Ζωγράφος του μήνα: Ντέιβιντ Χόκνεϊ (David Hockney) Γεννήθηκε στις 9 Ιουλίου 1936 στο Μπράντφορντ της Αγγλίας. Άγγλος ζωγράφος, σχεδιαστής, χαράκτης, φωτογράφος και σκηνογράφος, από τους δημοφιλέστερους του 20ου αιώνα. Editorial: Ζώντες και τεθνεώτες Συνέντευξη:
Περισσότερα
Γράφει ο Νίκος Τσούλιας // Ιrene Sola «Τραγουδώ εγώ και το βουνό χορεύει», Μετάφραση: Μαρία Παλαιολόγου, εκδ. Ίκαρος, (2022), σελίδες 224 (Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας) Τραγουδώ στην πλαγιά, στην κορυφή, στο λιβάδι, στις τσουκνίδες, στο βαθυκόκκινο τριαντάφυλλο,
Περισσότερα
Της Μαγδαληνής Θωμά // * Στην Άλεξ «Ένα φιλί», γύρισε και μου είπε, «μονάχα». Κι όπως έκανα να φύγω, μου έπιασε το χέρι. Τα δάχτυλά του ήταν ζεστά. Τον άφησα, προχώρησα στην πόρτα. Ένιωθα τα
ΠερισσότεραΤης Μαργαρίτας Στ. Κοντού // * ΣΤΟΝ ΠΑΥΛΟ Κάτω από τις φυλλωσιές του δάσους από χρόνια τώρα τ’ αγριμάκια δικαιοσύνη αναζητούν κι ελευθερία. Ποθούμενό τους ο μικρός κόσμος μέγας να γίνεται με το τραγούδι. Κάπου
ΠερισσότεραΣυνέντευξη στην Ελένη Γκίκα // Κάθε συνάντηση με την ψυχολόγο, πανεπιστημιακό, συγγραφέα Φωτεινή Τσαλίκογλου είναι ένα ταξίδι σχεδόν υποσυνειδήτου, βαθύ. Πόσο μάλλον τώρα που αφορά και τον «Έλληνα ασθενή». Το τελευταίο βιβλίο της που αποκαλύπτει ότι «η
ΠερισσότεραΓράφει ο Θάνος Γιαννούδης // Χαλκιδική ‘’Θεέ μου, πώς ξεγελιούνται με τον έρωτα και την αυγή γεννιούνται κι άλλα τέρατα’’ – Ν. Γκάτσος Οι κάμποι της Χαλκιδικής δεξιά-ζερβά περνούσαν. Σε ποιους
ΠερισσότεραΕπιμέλεια: Δήμητρα Ντζαδήμα Για σχεδόν 40 χρόνια, μία οικογένεια από τη Ρωσία απομονώθηκε σε μια πλαγιά ενός βουνού, στην αφιλόξενη τάιγκα της Σιβηρίας. Η οικογένεια Lykov κατάφερε να ζήσει σε ένα από τα πιο δυσπρόσιτα μέρη του πλανήτη,
ΠερισσότεραΓράφει η Εφη Καλογεροπούλου // * Ιωάννης Κουτεντάκης, «Ο ΚΥΡΙΟΣ 107», Εκδόσεις Εύμαρος, 2019 «Βήματα αργά, με οδηγούν ως εκεί, που τις ψυχές συναντούν οι νέοι νεκροί. Σα σμήνη κακόβουλα από άγρια πουλιά δεμένα σε κύκλο, πετούν χαμηλά.
ΠερισσότεραΓράφει η Ιουστίνη Φραγκούλη- Αργύρη // Μέρες Πασχαλιάς μακριά από την πατρίδα, με τον πατέρα μου απόντα εφεξής, και ο νους γυρίζει στις πασχαλιάτικες αφηγήσεις των Ελλήνων κλασσικών συγγραφέων. Αποσπάσματα από τα διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, του Γεώργιου
Περισσότερα
Γράφει ο Ελισσαίος Βγενόπουλος // Ο έρωτας που έχασε το μυστηριακό, το αμαρτωλό, το αβάσταχτο μαρτύριο που σκίζει τις ψυχές των ανθρώπων μοιάζει με τον έκπτωτο άγγελο όλοι θα τον θυμούνται για τη βαθιά και βαριά πτώση του και
ΠερισσότεραΤου Κωνσταντίνου Γ. Βασιλείου // Αστροπελέκια πυρίκαυστα Αγκωνάρια ορθώνονται στο Αιγαίο, σκληροτράχηλοι ναυτικοί, λεβέντες, παλεύουν με τα κύματα, απεγνωσμένα, ψυχές ναυαγισμένες θρηνωδούν, παλλόμενες. Σκαριά ευέλικτα, γεμάτα ελπίδες, ναυτάκια ψύχραιμα, σημαίες αναρτημένες, οργώνουν το πέλαγος, ριψοκίνδυνα,
ΠερισσότεραΕπιμέλεια: Ελένη Γκίκα // Ελληνική πεζογραφία: Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης «Η ιδιωτική μου αντωνυμία», εκδ. Κίχλη, σελ. 176 Εστιάζοντας σε περιστατικά που έχουν αφήσει ισχυρό αποτύπωμα στην ψυχή και στον νου ενός αγοριού που μεγαλώνει στα χρόνια της
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Γκίκα // Κωνσταντίνος Τζαμιώτης «Σε ποιόν ανήκει η κόλαση», εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 440 Στις 162 ιστορίες του βιβλίου, ένας βιβλιόφιλος αστυνομικός, μια γυναίκα άτυχη στον έρωτα, ένας ημιφανής ποιητής, ένας βιοτέχνης ζαχαρωτών, ένας ανανήψας παιδόφιλος,
ΠερισσότεραΟι Δαναοί και τα δώρα Αυτή τη φορά, αισθάνομαι ότι δεν μιλάω εγώ ως συγγραφέας, αλλά το ίδιο το βιβλίο. Οι ρόλοι, λοιπόν, έχουν αντιστραφεί. Ο λόγος δεν αποδίδεται από τον δημιουργό στο δημιούργημα. Αυτή τη φορά
ΠερισσότεραΤης Μαριάννας Αβούρη // * Μικροκαμωμένη με ίσια μαύρα μαλλιά και μάτια μεγάλα και βαθιά, σαν τη θάλασσα. Έτσι σε θυμάμαι. Μα πάνε πολλά χρόνια από τότε. Δε θέλησες ποτέ να μου πεις το όνομά σου. Γι’
ΠερισσότεραΣυνέντευξη: Ιωσήφ Αρνές // Μια κόρη, η Ερασμία, η οποία κατάγεται από εύπορη οικογένεια προσφύγων του Πόντου που το 1922 εγκαθίσταται στο Κιλκίς, μεγαλώνει και δασκαλεύεται με το φαινόμενο των προκαταλήψεων και της διαφοράς της κοινωνικής της θέσης,
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Γκίκα // «Η έπαυλη των ανδρών» του Ντενί Γκετζ, Μετάφραση: Γιώργος Παρλαλόγλου, Πρόλογος: Τεύκρος Α. Μιχαηλίδης, Εκδ. «Ψυχογιός», σελ. 371 «Πόσο συχνά τα πολλά υποσχόμενα άτομα ηττώνται από μια ελάχιστη δυσκολία κατά την άσκηση των
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Γκίκα // Ευτυχώς που υπάρχει η τέχνη, για να μη μας σκοτώσει η αλήθεια Όπου είναι ο θάνατος, εγώ δεν είμαι, όπου είμαι εγώ, ο θάνατος δεν είναι… «Η ΜΑΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ
ΠερισσότεραΤης Ζωής Καραπατάκη // Άγγιγμα Ακριβώς όταν νιώθουμε ασφαλέστατοι / υπάρχει το άγγιγμα μιας δύσης Browning Το ναυτικό λυκόφως αποχωρεί και το βελούδινο σκούρο μπλε του το μαγικό βυθίζεται αθόρυβα εντός μου κι αυτό το
Περισσότερα
