Ποίημα: “Χριστός Ανέστη”
Της Γιώτας Αναγνώστου //
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ
Χρόνια τώρα πεθαμένοι
Κάποιοι μας μνημονεύουν ακόμα
Κόλλυβα βράζουν κι ανάβουν κεριά
Δεν λυπάμαι
Όλοι το ξέραμε πως θα γινόταν
-δεν περιμέναμε και τίποτα άλλο
μετά από τόσες καταχρήσεις
και των γιατρών τις συμβουλές
που παρακούσαμε –
όλοι το ξέραμε πως θα γινόταν
Και τώρα αυτό το μνήμα
Κάπως μας έπεσε στενό
Και μας πατούν κι αυτοί
Που ακόμα μας θυμούνται
Και βράζουν κόλλυβα κι ανάβουνε κεριά
Δεν λυπάμαι
Χρόνια τώρα πεθαμένοι
Όλοι
Αντέχουμε και περιμένουμε
Μια μέρα
Μια μέρα μοναχή
Που μες στον ήλιο και στις πασχαλιές
Θε ν’ ακουστεί
Μέχρι το μνήμα μας βαθιά
Χριστός Ανέστη
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Διήγημα: “Ο κήπος”
07/05/2024, 8:55 μμ -
Ποίημα: “Διογένης”
07/05/2024, 8:52 μμ -
Ποίημα: “συνίζηση”
07/05/2024, 8:50 μμ -
Ποιήμα: “Τερακότα”
07/05/2024, 8:49 μμ -
Ποίημα: “Ανάσταση”
07/05/2024, 8:48 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Διήγημα: “Εκείνος που πίστεψα”
Γράφει η Μαργαρίτα Σκουμπουρδή // Ένα πρωινό ήρθε ο διάβολος με δώρα. Διάλεξα το καλύτερο μέσα από τη φούχτα του. «Μικρέ μου, άκου… Θα μένεις πάντα σιωπηλός. Ό,τι κι αν γίνει. Όπως όταν έδερνα τη μάνα σου, κι
Περισσότερα -
✔ ΑΦΙΕΡΩΜΑ: Σαίξπηρ και Ελλάδα (B΄ μέρος)
Του Τάκη Κατσιμάρδου // Πρεμιέρα των ελληνικών μεταφράσεων με την «Τρικυμία» Ο Πολυλάς, ακολουθώντας τη σολωμική «γραμμή», αποδίδει το πρώτο ολοκληρωμένο σαιξπηρικό δράμα καλώντας τους «ομογενείς» να εμβαθύνουν στην ουσία του «πολυτίμου θησαυρού» «Η Τρικυμία, δράμα Ουϊλιέλμου Σέικσπηρ» είναι
Περισσότερα -
Διήγημα: “Λάμπα φθορίου”
Της Άννας Μπαλτατζή // * Λάμπα φθορίου Ο Λάμπρος παντρεύτηκε στα σαράντα του κι έκανε παιδιά αβέρτα. Γιος δασκάλου, εκπαιδευτικός κι ο ίδιος, έγινε κεφάτος πατέρας. Ανακάλυψε σχετικά αργά τις χαρές της πατρότητας και
Περισσότερα -
Άποψη: “Στηρίζοντας τους σωστούς επαγγελματίες”
Της Σοφίας Αγραπίδη // * Η λεγόμενη οικονομική κρίση τα τελευταία χρόνια έχει δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα σε πολλούς τομείς της ελληνικής κοινωνίας. Οδηγηθήκαμε σε μια τεράστια σήραγγα με συνεχή εμπόδια, στην οποία για να μπορέσουμε να βρούμε
Περισσότερα -
Έχουμε δικαίωμα στη Λήθη;
Γράφει ο Γιώργος Σιούτζος // Έχουμε άραγε δικαίωμα στη λήθη; Mπορούμε να διαγράψουμε συνειδητά κάποιες από τις εμπειρίες και τα βιώματα μας; Άραγε αν κόψεις τις ρίζες ενός δέντρου θα είναι το ίδιο δέντρο έστω και αν βγάλει
Περισσότερα -
Η οδύνη της τραυματισμένης μνήμης
Γράφει η Ελένη Πριοβόλου // Αντωνία Απέργη «Δέρμα ρυζόχαρτο», Εκδόσεις Ενύπνιο. Το μήλο να το τρως την ώρα της σφαγής. Την ώρα που ξεριζωμένο απ’ το κλαδί σπαρταρά μες στα χέρια σου σαν ζώο αποκεφαλισμένο. Μην περιμένεις
Περισσότερα -
Διπλός σεισμός
Γράφει η Γιόλα Πετρίτση // Θεόδωρος Γρηγοριάδης: «Καινούρια πόλη», Εκδόσεις Πατάκη Ο Μανώλης είναι ένας νεαρός διαζευγμένων γονιών, που πέρασε τα στάδια της ζωής του ανάμεσα σε τρία κράτη: Ελλάδα, Γερμανία και Σουηδία. Γεννήθηκε κάτω από περίεργες συνθήκες,
Περισσότερα