Ποίηση: “Φως του Αιγαίου”
Της Πόλας Βακιρλή Γιαννακοπούλου // *
Φως σπαρμένο στους κόρφους της Δήλου
μαγνάδι ιερό στο βρέφος, τον Απόλλωνα
από τη μάνα του Λητώ,
τη θάλασσα του Αιγέα αγκαλιάζεις
μέχρι της Κρήτης τις ακτές
ριγώνοντας τη ράχη των βουνοκορφών
από την Πίνδο ίσαμε τον Ψηλορείτη,
σμίγεις με το γαλάζιο τ’ ουρανού
πάνω απ’ τη γη της Αττικής
και ανταύγειες όλο χρυσάφι
του δωρίζεις.
Και στων Κυθήρων τις σπηλιές
στης Σύμης τ’ ακροράχια
στης Αμοργού το φύτρωμα
στης Σέριφου τα βράχια,
φιλιώνεις με τον άνεμο
και γίνεσαι αδέρφι
κι ύστερα παίρνεις και χτυπάς
στον ουρανό το ντέφι.
Κι όλα τα πλάσματα της γης
σέρνονται στο χορό σου
εσύ ‘σαι ο πρωτοχορευτής
και σειούνται στο ρυθμό σου.
Κι ο κοπελιές της Νίσυρου
με τέχνη και με χάρη
διπλώναν τις αχτίνες σου
νύχτα να μην τις πάρει.
* Η Πόλα Βακιρλή – Γιαννακοπούλου . γεννήθηκε στο Σίνδευ αλλά μεγάλωσε στην Ακράτα. Τέλειωσε τη Φιλολογία στη Φιλοσοφική σχολή του ΕΚΠΑ, εργάστηκε σαν φιλόλογος και εξέδωσε τρεις ποιητικές συλλογές: Φως στην άκρη της καταχνιάς, Το μικρό αλώνι, Χρώματα και αρώματα.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Δύο μικροδιηγήματα
14/05/2024, 8:06 μμ -
Διήγημα: “Ο γραφιάς”
14/05/2024, 8:02 μμ -
Διήγημα: “Μέλλον”
14/05/2024, 8:01 μμ -
Ποίημα: “Στην Ουκρανία”
14/05/2024, 8:00 μμ -
Ποίημα: “κολάζ”
14/05/2024, 7:59 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
✔ Δημήτρης Αλεξίου: «Η ενοχή του επιζώντος στις μέρες μας είναι ενοχή έλλειψης αντίστασης»
Συνέντευξη στην Ελένη Γκίκα // «Το παιδί που δεν πέθανε είναι η ελπίδα που πάντα θα υπάρχει. Αν δε λυγίσει κάτω από το βάρος των τύψεων και των προσδοκιών είναι η ελπίδα να αλλάξει η θέαση των πραγμάτων με
Περισσότερα -
Με ένα απόλυτο προσωπικό ύφος
Γράφει ο Σταύρος Καρτσωνάκης // Ξανθίππη Λευθεριώτου «Κόρη διεσταλμένη», εκδ. Cinnabar Της αγαπητής Ξανθίππης Λευθεριώτου η τελευταία ποιητική συλλογή έρχεται χρονολογικά 30 χρόνια μετά την πρώτη. Ξέρουμε βέβαια όλοι ότι η ποσότητα είναι συνήθως στοιχείο αδυναμίας. Πάντα πίστευα
Περισσότερα -
Διήγημα: “Διαμέρισμα στο κέντρο της πόλης”
Γράφει ο Αχιλλέας Σωτηρέλλος // Το θυμάμαι πάντα εκεί, άλλοτε πνιγηρό μαυσωλείο, άλλοτε ευήλιος παιδότοπος που στέγαζε όνειρα, προσδοκίες και παροδικούς ενθουσιασμούς. Καταφύγιο που αποσυρόμουν για να ανασυντάξω δυνάμεις ή απλά να κατανικήσω την τρέλα, μοναχικό
Περισσότερα -
«Στο χθες γυρνώ να δω»
Γράφει η Ελένη Δημητριάδου- Εφραιμίδου // * Σπύρος Κιοσσές «Τα Πρωτοβρόχια», εκδ. Μεταίχμιο, 2022 Ένα βιβλίο για την παιδική ηλικία, μια ηλικία που μας συνοδεύει σε όλη τη διάρκεια της ζωής με τις έγχρωμες αλλά και τις ασπρόμαυρες
Περισσότερα -
Οι Εξισώσεις του Σύμπαντος και της Ζωής στο νέο μυθιστόρημα του Βασίλειου Φ. Δρόλια
Γράφει η Αγγελική Σπηλιοπούλου // Βασίλειος Φ. Δρόλιας «Οι εξισώσεις», εκδ. Gutenberg Το ρόλο του αφηγητή στο μυθιστόρημα “Οι Εξισώσεις” του Βασιλείου Φ. Δρόλια κατέχει ο ίδιος ο συγγραφέας, μετατρέποντας τον εαυτό του σε μυθιστορηματικό ήρωα,
Περισσότερα -
Διήγημα: “Όταν φύγουν οι πεταλούδες”
Της Ευαγγελίας Γραμμένου // * Χθες κοιμήθηκα αγκαλιά, για μια ακόμη νύχτα, με το μπλε τετράδιο. Σημειώσεις. «Υγιεινή και ανα-ασφάλεια τροφίμων», γράφει στην ετικέτα. Έτσι ακριβώς. «Ανασφάλεια». Στην μέσα σελίδα υπάρχουν ζωγραφισμένες δύο τέλειες πεταλούδες. Κόκκινα και
Περισσότερα -
Ποίηση: “Λήθη”
Της Μαρίας Κατεινά // * Ύπουλο φίδι η αρρώστια δαγκώνει αθόρυβα το παρόν, ναρκώνει το ανοχύρωτο σώμα. Στα μουδιασμένα μάτια, φαντάζουν άγνωστες θολές σκιές τ’ αγαπημένα πρόσωπα. Τρεμοπαίζουν νυσταγμένα τα βλέφαρα, τα εντός απλώνονται εκτός κι αντιστρέφονται
Περισσότερα