Ποίημα: «Άστεγη Ψυχή»
Του Ιωάννη Αριστοτέλη Γκούμα //
Άστεγη Ψυχή
Ξυπνάς με το Γιατί
Πορεύεσαι με το Έλεος
Ξαπλώνεις μπρούμυτα στη γη
Της φωνάζεις κουράστηκα,
κουράστηκα
Μα ’κείνη δε σε θωρεί
Μόνο θρηνεί, θρηνεί
Δεν νοιάζεται τους ζωντανούς
Θρηνεί μονάχα τους νεκρούς
Μωρά σφαχτάρια τη Λαμπρή
Κείνων πούπαν πως Πάσχα είν γιορτή
Άγουρες ψυχές
Θερίστηκαν στην αυγή τους
Θρέμματα της γης κουφάρια
Παραχώνονται στα σωθικά της
Τάφοι υγροί δίχως ζεστασιά
Ενός παράλογου μοιρασιά
Με τρελαίνει η άχνα απ’ το αίμα
Όταν της μάνας μυρίζει το γάλα
Με κουφαίνει η σιωπή
Στων αθώων τη σφαγή
Γιόμισε γη κι’ ο ουρανός ψυχές
Βουβές κι’ οι λιγοστές φωνές
Αλήθεια τι θε να γενεί στη γη
Όταν οι μυριάδες Άγγελοι
Με το βύζαγμα του Ουρανού
Ρομφαίας γενούν Αρχάγγελοι
08-11-2023
ΥΓ. Γιορτή Αγγέλων και Αρχαγγέλων και φέτος. Δεν ξέρω αν πρέπει να ανάψω ένα κερί ή να το σβήσω. Μιλάω για ’κείνο, το λεγόμενο, του ανθρώπινου πολιτισμού, κερί. Φεύ!
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
“το χρώμα βάφει”. Ανέκδοτο ποίημα του Κώστα Θ. Ριζάκη
14/05/2024, 8:17 μμ -
Nουβέλα: “Ε λοιπόν αποφάσισα να βαριέμαι…”
14/05/2024, 8:07 μμ -
Δύο μικροδιηγήματα
14/05/2024, 8:06 μμ -
Διήγημα: “Ο γραφιάς”
14/05/2024, 8:02 μμ -
Διήγημα: “Μέλλον”
14/05/2024, 8:01 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Η δεύτερη ευκαιρία
Γράφει η Ελένη Γκίκα // Έλενα Αδάμ «Αγάπη χωρίς σύνορα», εκδ. Mamaya, σελ. 320 Η συγγραφέας του αποτελεί ένα ερωτηματικό και απ’ εκεί θ’ αρχίσουμε: Η Έλενα Αδάµ (φιλολογικό ψευδώνυµο) είναι συγγραφέας και δηµοσιογράφος. Ασχολείται επί σειρά ετών
Περισσότερα -
Ποίηση: “Αφανισμός”
Της Αργυρώς Πατσού // * Αφανισμός Εισβάλω χρυσοστόλιστη στα δυο μου αιώνια λάφυρα τις σφαίρες των ματιών του Ο δήμιος μου και η ανάγκη μου για αφανισμό γίναν ένα Στο αίμα κυλάω
Περισσότερα -
Ο χαμένος και ξανακερδισμένος παράδεισος
Γράφει η Ελένη Γκίκα // «Το δάχτυλο» του Άγγελου Χαριάτη, εδκ. “Πηγή”, σελ. 209 «Όσα δεν φέρνει ο χρόνος, τα φέρνει η στιγμή. Δεν σας κατηγορώ. Δεν φταίτε. Ό,τι έγινε, έγινε. Η τύχη είναι αυτή που καθορίζει τις
Περισσότερα -
Διήγημα: “Ασπρόμαυρα όνειρα.”
Ένα κείμενο της Ανδρομάχης Μαντζανίδου // * Και μια φωτογραφία της Κατερίνας Λεβενιώτη //* Ασπρόμαυρα όνειρα. Μυρίζουν λεβάντα τα σεντόνια σου μαμά. Δεν θα πάω σχολείο σήμερα. Ξυπόλητη περπατώ στο λιβάδι με τις λεβάντες, ενσωματώνομαι
Περισσότερα -
Αναζητώντας το ανέφικτο, το δυσδιάκριτο, το αόρατο
Γράφει η Ανθούλα Δανιήλ // Μαρία Δ. Σφήκα: «Άλογα στο στήθος», Εκδ. ΑΩ, 2022 Η Μαρία Σφήκα έχει περάσει από όλα τα πανεπιστήμια της Ελλάδας. Από το Αριστοτέλειο της Θεσσαλονίκης πήρε πτυχίο Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας, από το
Περισσότερα -
Το αδιέξοδο του έρωτα
Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη // Τζόζεφιν Χαρτ «Μοιραίο πάθος», Μετάφραση: Τάσος Ψάρρης, εκδ. Βακχικόν Όλα χωράνε στον έρωτα! Κυρίως η υπερβολή!, η οποία αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο του. Διότι, ο έρωτας που είναι ήρεμος, πράος, γαλήνιος και διακριτικός, ίσως δεν
Περισσότερα -
Νοσταλγώ την Αμμόχωστο, την Κερύνεια…
Του Νίκου Τσούλια // Δεν έχω γεννηθεί ούτε και έχω ζήσει στην Αμμόχωστο ή στην Κερύνεια. Δεν έχω πάει ποτέ ούτε στη μια πόλη ούτε στην άλλη. Αλλά τις νοσταλγώ και τις δύο σαν να είναι οι δικές
Περισσότερα