Fractal
Home / Ποιήματα / Ποίημα: “υποφρύγιος ήχος υπέρ Θεοδώρου Κολοκοτρωνη”
06/06/2023, 9:28 μμ

Ποίημα: “υποφρύγιος ήχος υπέρ Θεοδώρου Κολοκοτρωνη”

Του Κωνσταντίνου Γ. Βασιλείου //

 

 

 

 

υποφρύγιος ήχος υπέρ Θεοδώρου Κολοκοτρωνη

 

Μνήμες σωτήριες, ιλαρές, αναθρώσκουσες,

τιμημένα παλικάρια, αθάνατα,

επανέρχονται, ως σκιές του παράλογου,

πολεμούν για την τιμή των όπλων, καθαρμένα.

 

Σμιλεύουν παράτολμα ακλόνητες συνειδήσεις,

αγγίζουν άυλες δεσμεύσεις ευδαίμονες,

αναπέμπουν θυμιάματα, ένστικτα παράφορα,

συνθλίβονται ουραγοί της ιστορίας.

 

Ναι Δέσποτα μελιχρέ, δεινότατε, ηγέτη της φάλαγγας των ηρώων,

αγέρωχε διεγέρτη, λυτρωτή, άφοβε, φωτισμένε πολέμαρχε, οδηγητή,

αφορισμένε, συμβολιστή των ονείρων της φυλής, ανιδιοτελή,

δαιμονισμένε χαλαστή των βαρβάρων, ανυπότακτε δραπέτη.

 

Στρατηγέ των ατάκτων, της κλεφτουριάς,

μεγαλόψυχε, ταπεινωμένε απ’ τους γραικύλους,

σκληροτράχηλε εκπορθητή της απόγνωσης,

καφεκίτρινο χρώμα σου χάραζε το πρόσωπο,

μαύρα τα μάτια, γερακίσια, προσηλωμένα.

 

Απ’ το ανήλιαγο μπουντρούμι

που οι σατράπες φρόντισαν να σε κλείσουν,

υπέρτατο άστρο της συγχώρεσης,

σεμνέ λευίτη της ταπεινότητας, δίδαξες:

Έριξα στη θάλασσα τη πίκρα, τα περασμένα.

 

Ανάγλυφες ταυτότητες, πολύχρωμες,

αστοχίες του τίποτα, κρυφές συσπειρώσεις,

ψηφιδωτές απώλειες, αμυχές αθεράπευτες,

σέρνονται στο κενό, γεμάτες αντιφάσεις.

 

Αιωρούμενες υπάρξεις, αφηγήσεις θηριώδεις,

νικητές, παρελάσεις, σημαίες, εξιλασμοί,

θάνατοι, εκτελέσεις, πτώματα,

οι ζώντες, έρμαια, φθείρονται, ως ανδράποδα.

Εσύ, που οι διώκτες διψούσαν για το αίμα σου,

Εσύ, τιμητή της εξαχρείωσης των προσκυνημένων,

Εσύ, ανιχνευτή του συλλογικού πάθους, αλάθητε,

Εσύ, που έχτισες απ’ την αρχή το Ευγενές Έθνος,

Εσύ, ορεσίβιε θρύλε, που με τη γοργόνεια ασπίδα ανά χείρας

έτρεψες σε φυγή τους δειλούς εξουσιαστές,

Εσύ αέρινη οπτασία, ελκυστική διαφάνεια του είναι,

που χουγιάζεις τα μορμολύκεια, τους ανύπαρκτους,

Εσύ, που οι πιστοί σε υμνούν, ως εφέστιο σωτήρα,

κρεμώντας στους τοίχους το σεπτό σου ίχνος.

 

 

Et in Arcadia ego!

 

Σαλάγησε τη λευτεριά του Γένους, αρράγιστο σύμβολο,

αναστοχάσου τα κλέη, παρηγορητή,

χάρισε τον οστεώδη μανδύα σου στους ανήμπορους,

ανάδειξε τη μαρμαρυγή των ιδεών σε ηγερία των ψυχών,

Αυτάδελφε των θεών, ο Όλυμπος σε προσμένει.

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top