Fractal

✔ Ελένη Χωρεάνθη: “Τα κορίτσια με το κόκκινο στεφάνι”

Γράφει η Ελένη Χωρεάνθη //

 

 

 

 

 

Μέσα μου σεργιανούσε πάντα /ανεξήγητα / μια θλίψη/ κι έπαιρναν χρώμα γήινο τα πρόσωπα/ κι ολόγυρα βασίλευε σιωπή…Κι άκουγα τη φωνή του ποιητή: “Κοπέλες του Μαουτχάουζεν / κοπέλες του Μπέλσεν/, μην είδατε την αγάπη μου;” / – / “Την είδαμε στην παγερή πλατεία/ μ’ ένα αριθμό στο άσπρο της το χέρι…”

 

 

Τα κορίτσια με το κόκκινο στεφάνι *

 

Και πετούσαν τα κορίτσια στα γρανάζια

μ’ ένα κόκκινο στεφάνι στο λαιμό,

με τα μάτια σφαλισμένα σαν μπαγκάζια

και δεν είχε το μαρτύριο τελειωμό.

 

Με τα χέρια τους δεμένα προχωρούσαν

κι όπως έμπαιναν θλιμμένα στο “χορό”

του θανάτου, σαν τρυγόνες σπαρταρούσαν

και σωριάζονταν στο χώμα το σαθρό.

 

Των αιμάτων οι ροές έμοιαζαν θρήνοι

και πληθαίναν νεομάρτυρες νεκροί.

Έρρεε στο χώμα αίμα, άλικοι κρίνοι,

δακρυόεσσα το έπινε η γη η πικρή.

 

Από σύγκρυο τα σώματα ριγούσαν,

χλόιζαν στο χώμα κλαίουσες μυρτιές.

Οι φρουροί αργύρια μετρούσαν,

λύτρα των θυμάτων τις χλωρές ψυχές.

 

Κι ανεβαίναν τα κορίτσια των αιμάτων

με το κόκκινο στεφάνι στο λαιμό.

Ένα σύννεφο ψυχών – αθώων θυμάτων –

άνθιζε, άλικος βωμός, περιβόλι θαλερό.

 

 

Παλαιό Φάληρο, 5/23 Μαϊου, 2021

 

* Από τα ανέκδοτα “Κείμενα αφής και επαφής”

 

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top