Fractal

Ποίηση: “Βλέμματα” & “zappai haiku”

Της Βέτας Χρυσοπούλου //

 

 

 

 

 

Βλέμματα

 

Τι θα ήταν η γαλάζια

θάλασσα του Αυγούστου

χωρίς τα γέλια των παιδιών

τα μάτια των ερωτευμένων

των ηλικιωμένων τη χαρά

στην αμμουδιά της

 

Νεκρά φύση ζωγραφισμένη

σε καμβά ενός πίνακα

και θα γινόταν ζωντανή

μέσα από βλέμματα

παιδιών, ερωτευμένων

του κόσμου όλου, βλέμματα

 

 

 

zappai haiku

 

Χρόνος δραπέτης

Αφήνει τ αχνάρια του

Ψάχνω πυξίδα

 

Γίνε θάλασσα

Με μεγάλα κύματα

Γεμάτα αφρούς

 

Γίνε λιβάδι

Με πράσινο χορτάρι

Με άνθη πολλά

 

Γίνε αέρας

Σκόρπισε στον ουρανό

Γέμισε με φως

 

Γίνε ζητιάνος

Μιας μεγάλης αγάπης

Όταν χάθηκε

 

Ρυάκι γίνε

Τη δροσιά σου σκόρπιζε

Σε όλη τη γη

 

Βρήκα αχνάρια

Με γέννα και θάνατο

Κυλά η ζωή

 

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top