Επιμέλεια: Δήμητρα Ντζαδήμα // Η Πηνελόπη Δέλτα, που έφυγε σαν σήμερα το 1941, ήταν Ελληνίδα συγγραφέας, η σημαντικότερη ίσως γυναικεία φυσιογνωμία στις κρίσιμες για τον Ελληνισμό πρώτες δεκαετίες του 20ου αι. Έχει χαρακτηριστεί ως η συγγραφέας «των
Περισσότερα
Πηνελόπη Δέλτα: ” Ίων μου, δεν σε φωνάζω, μα αν με θελήσεις ποτέ, ξέρεις πού είμαι, σε περιμένω πάντα και σ’ αγαπώ σαν Μήδεια, είσαι το μόνο δίλημμα που ζει μέσα μου με φρικτή ένταση, τ’ άλλα όλα πέθαναν,
Περισσότερα
Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος // «Ο άρχοντας των μυγών» του Γουίλιαμ Γκόλντινγκ, μετάφραση: Ρένα Χατχούτ, Εκδ. Καστανιώτης, σελ. 272 Ας το σκεφτούμε λίγο καλύτερα: έχουν περάσει εξήντα και πλέον χρόνια από τη στιγμή που ο Γουίλιαμ Γκόλντινγκ εξέδωσε
ΠερισσότεραΓράφει η Ειρήνη Τερεζοπούλου // * «Οικείος Ελκυστής» του Γιάννη Μ. Στρατούλια, εκδόσεις διαπολιτισμός, 2017 Κάθε ταξίδι ξεκινάει και με μια αποδοχή. Έτσι κι ο ποιητής στο πρώτο, πρώτο ποίημα κάνει ακριβώς αυτό, δηλαδή υιοθετεί τον εαυτό του.
ΠερισσότεραΜετάφραση: Κώστας Χωρεάνθης Επιλογή/επιμέλεια κειμένου:Ελένη Χωρεάνθη «Στων ευκλεών Φαιάκων την ωραία γη» Οδύσσειας Ραψωδία Ζ Στίχοι 14- 55 και 66-152 […Η Ναυσικά, όταν είδε τον ξένο μπροστά της όμοιο με ολύμπιο θεό, η καρδιά της
ΠερισσότεραEπιμέλεια: Δήμητρα Ντζαδήμα // Ο Καρλ Γκούσταβ Γιουνγκ που έφυγε σαν σήμερα το 1961, ήταν Ελβετός ιατρός και ψυχολόγος, ενώ υπήρξε ο εισηγητής της σχολής της αναλυτικής ψυχολογίας. Αν και αρχικά σκεφτόταν να γίνει αρχαιολόγος, σε ηλικία 20
ΠερισσότεραΤου Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη // Αντρέα Καμιλλέρι, “Θάνατος στα ανοιχτά και άλλες έρευνες του νεαρού Μονταλμπάνο”. Μετάφραση: Φωτεινή Ζερβού. Εκδόσεις Πατάκη, Οκτώβριος 2017. Αθήνα Ετούτη η συλλογή των οκτώ διηγημάτων, με τον παραπάνω τίτλο, του υπέργηρου αλλά ακόμα
ΠερισσότεραAπό την Αρχοντούλα Διαβάτη // * Μια ανάγνωση της ποιητικής συλλογής “Η καταφανής εξωστρέφεια των φωνηέντων” της Πολύνας Γ.Μπανά, εκδ. Σαιξπηρικόν Τριαντατέσσερα ποιήματα, μια ποιητική συλλογή, η πρώτη της Πολύνας Γ. Μπανά από τη Δράμα, που δεν γράφει
ΠερισσότεραΓράφει ο Κωνσταντίνος Μπούρας // * Η κλασική αρχαιότητα, ειδική το ψυχοφθόρο διάστημα τού εμφύλιου Πελοποννησιακού Πολέμου και η Τρομοκρατία που επακολούθησε είναι κάτι που τελικά δεν θέλουμε να το σκεφτόμαστε, το έχουμε απωθήσει και το έχουμε «θάψει» στα
Περισσότερα
της Ιφιγένειας Τέκου // * Κάθε μέρα δοκιμάζει τα κάγκελα της φυλακής του, όχι γιατί θέλει να βγει από το άθλιο μπουντρούμι που τον έχωσαν, μα για να βεβαιωθεί για την ανθρώπινη υπόστασή του, να σιγουρέψει πως το ένστικτο
ΠερισσότεραΓράφει η Χρυσάνθη Ιακώβου // Χρήστος Κούκης «Μοντέρνα ενοχή», εκδ. Κέδρος (…) άλλωστε ο Παράδεισος έχει μια γεύση αποτυχίας, αυτή είναι και η αξία του (…) Είναι κοινωνική η ποίηση του Χρήστου Κούκη; Είναι υπαρξιακή; Είναι ερωτική;
ΠερισσότεραΓράφει ο Μύρων Ζαχαράκης // Louis Althousser, “Για την κρίση του μαρξισμού”, μτφρ. Τάσος Μπέτζελος, εκδ. Εκτός Γραμμής, Αθήνα 2021, σελ. 192 Σύμφωνα με τον Ιταλό σοσιαλδημοκράτη φιλόσοφο Norberto Bobbio, δεν αρκεί να λέμε μόνο ότι στη Σοβιετική
ΠερισσότεραΑπό τον Άγγελο Πετρουλάκη // Κώστας Θερμογιάννης: «Η εφεύρεση του ανθρώπου», Εκδόσεις Ελκυστής Είναι μαχητής. Είναι σώφρων. Είναι ευαίσθητος. Ένας πνευματικός άνθρωπος που αγρυπνά και ονειρεύεται μιαν άλλη κοινωνία, φωτεινή, αλληλέγγυα, ελπιδοφόρα. Τα κείμενά του – άλλοτε ψιθυρίζοντα
ΠερισσότεραΤης Αγγελικής Σταύρου // * Ξύπνησα ζαλισμένη από το ενοχλητικό κουδούνισμα του τηλεφώνου. Αναζήτησα τα γυαλιά μου στο κομοδίνο δίπλα μου…δεν τα βρήκα και σηκώθηκα με προσοχή από το κρεβάτι με την ελπίδα ότι, στο
ΠερισσότεραΤης Γαβριέλλας Νεοχωρίτου // * *** Ψευδαίσθηση…. /Ο χρόνος/ Το Νέο ήρθε.. Τα τύμπανα σιώπησαν.. Αλλαγή καμιά… *** Υποχώρηση…;; /Συμβιβασμός/ Και ξάφνου συλλογίστηκες… Ανόητο φανερά είναι να μένω με τους στερνούς
ΠερισσότεραΤης Σοφίας Αγραπίδη // * “Η ελπίδα της ανατολής” Αχνοφέγγει το ροδόχρωμα φέρνοντας το φως μετά από το πιο βαθύ σκοτάδι. Αρχινίζουν το τραγούδι τους τα χαμοπούλια και τα όνειρα μοιάζουν με αναστάσιμες φλόγες
ΠερισσότεραΤου Τζίμη Παπαδόπουλου // * ΦΩΣ ΚΑΙ ΣΚΟΤΑΔΙ Φως και σκοτάδι, πύλες του Άδη έρχονται μέρες, χωρίς γυρισμό Ψάχνω σημάδι, γυρεύω χάδι σε μια Ελλάδα με ξένο ουρανό Κι αν οι πόρτες κλείνουν μπροστά
ΠερισσότεραTου Δημήτρη Γ. Μαγριπλή // Τόπος εξορίας Το καράβι πιάνει λιμάνι. Μακρόνησος. Η μπουκαπόρτα ανοίγει με θόρυβο. Ο κόσμος βγαίνει χαρωπά και ανηφορίζει προς το διοικητήριο. Στέκομαι με τον πατέρα μου και κοιτάμε. -Τον βλέπεις
ΠερισσότεραΕπιμέλεια – συνεντεύξεις: Πέρσα Κουμούτση // Πώς ορίζεται το μετάφρασμα από τους ίδιους τους μεταφραστές; Πότε πετυχαίνει και πότε αποτυγχάνει να μεταφέρει αυτούσιο το έργο ενός συγγραφέα, τη φιλοσοφία του, τα υπόγεια όσο και φανερά μηνύματα του; Και πόσο
Περισσότερα
