Fractal

✩ Αισθηματίες κινηματογραφικοί «Σκοτεινοί Δολοφόνοι» κάνουν τους πραγματικούς τής εποχής μας να μοιάζουν τέρατα!

Γράφει ο  Κωνσταντίνος Μπούρας // *

 

 

 

Αισθηματίες κινηματογραφικοί «Σκοτεινοί Δολοφόνοι» κάνουν τους πραγματικούς τής εποχής μας να μοιάζουν τέρατα! Για την εποχή τους όμως έτρεψαν το καλοπροαίρετο χριστιανικό κοινό μάλλον εις άτακτον φυγήν. 66 χρόνια μετά βλέπονται!!

 

 

 

 

Σκέφτομαι συχνά πως η άγνοια είναι μία ασπίδα προστασίας, η εθελοτυφλία συνειδητή προφύλαξη.

Όταν δεν ξέρω, νοσταλγώ τον/την/το παράδεισο, ζω στο συννεφάκι μου ή στην καρακοσμάρα μου, χαμογελάω αθώα στον πλησίον και «πέφτω από τα σύννεφα» κάθε φορά που στις ειδήσεις των οχτώ κάποιος καλοντυμένος γείτονάς μου αποδεικνύεται κακούργος.

Όμως πάλι, πώς θα μπορούσα να ζω μέσα σε τόση σκοτεινιά; Μήτε οι κατά συρροήν δολοφόνοι ΔΕΝ μπορούν να κολυμπούν στα βαθιά με προϊστορικά κήτη.

 

 

 

 

Έτσι λοιπόν, η λεγομένη «Τέταρτη Εξουσία», που κάποτε ήταν υπέρ-συγκεντρωτική αλλά τώρα διευρύνθηκε με την διαδικτυακή διάδραση και μας φαίνονται κάπως δεινόσαυροι οι παλαιομοδίτικοι μεγιστάνες τού Τύπου… η πάλαι ποτέ παντοδύναμη τυπωμένη εφημερίδα που μπορούσε να ανεβάσει αλλά και να καταστρέψει κάποιον σε πέντε δευτερόλεπτα μοιάζει σήμερα κάπως σαν μουσείο, σαν το δωμάτιο με τους καθρέφτες στο λούνα-παρκ, όχι όμως πια – ελπίζω κι εύχομαι – με το «τραινάκι τού φόβου». Βεβαίως είναι και σήμερα εύκολο να σπιλώσεις συνειδήσεις, να δολοφονήσεις ηθικά έναν ανταγωνιστή, έναν αντίπαλο ή έναν ασεβή, αλλά σήμερα είναι πιο δύσκολο κι ως εκ τούτου ΠΙΟ ΑΚΡΙΒΟ, γιατί οι ανεξάρτητοι παρατηρητές καιροφυλακτούν παντού κι ο καθένας σχηματίζει τον δικό του κύκλο ασφαλείας με αυτόκλητους υποστηρικτές/θαυμαστές. Παρ’ όλα αυτά οι μεσάζοντες, οι εκβιαστές, οι παράγοντες συνεχίζουν ατάραχοι το έργο τους, μόνο που σήμερα έχοντας ο καθένας το δικό του ηλεκτρονικό παράθυρο προς τον κόσμο καταφεύγει ολοένα κι αραιότερα στους περίφημους «διαμεσολαβητές», αλλά κι αν αναγκαστεί ή επιλέξει να το κάνει, οι προσφερόμενες υπηρεσίες κοστίζουν λιγότερο κι είναι συνήθως ανταλλακτικού τύπου (κι όχι πλέον αμιγώς οικονομικού). Καταλαβαίνετε τι εννοώ… Ανταλλακτική οικονομία. Δώσ’ μου να σου δώσω. Do ut des. Quid pro quo. Έτσι χτίστηκαν καριέρες και διεφθάρησαν συνειδήσεις. «Οι άνθρωποι που επιτυγχάνουν αποτυχαίνοντας», έγραψε ο πατέρας τής Ψυχανάλυσης Siigmud Freud για κάτι τέτοιες έωλες, έντρομες υπάρξεις, που έχουν κι αυτές όρια, που επαναστατούν, αλλά είναι πολύ αργά, που φτύνουν τον καθρέφτη τους, αλλά ο καθρέφτης τους παραμένει βουβός.

Είναι θλιβερό να μην έχεις απολαύσει τίποτα και να τα έχεις θυσιάσει όλα στη ματαιοδοξία τής πρόσκαιρης αναγνώρισης. Μετά την απομάκρυνσιν από το …Πρώτο Νεκροταφείο ουδέν λάθος αναγνωρίζεται.

Ένας από αυτούς τούς ασήμαντους διάσημους, μου έλεγε στα τελευταία του: «με τα μην και τα δεν έζησα ζωή μηδέν». Ήταν όμως αρκετά δηλητηριώδης, επικίνδυνος μανδαρίνος, ιντριγκαδόρος, ανελέητα εκδικητικός μέχρι το τέλος. Ο Θεός να τον συγχωρήσει, γιατί εμείς οι άνθρωποι έχουμε όρια και ΔΕΝ διεκδικούμε την αγιότητα, σε αυτή την ενσάρκωση τουλάχιστον.

Στην σκληρή αυτή ταινία όλοι πληρώνουν, ο καθένας με τον τρόπο του. Η ηθική όμως επικρατεί στο τέλος, ευτυχώς. Ο καθένας παίρνει αυτό που του αναλογεί. «Εκεί που είναι ο θησαυρός σου είναι και η ψυχή σου», έλεγε ο Θεάνθρωπος. Και τανάπαλιν: «εκεί που είναι η ψυχή σου είναι κι ο θησαυρός σου».

Δείτε αυτή την ταινία. Θα σας φανούν αγγελούδια οι ήρωές της μπροστά στα σύγχρονα αδίστακτα τέρατα που ΊΣΩΣ γνωρίζετε (εύχομαι όχι).

 

 

info: https://www.athinorama.gr/cinema/movie/skoteinoi_dolofonoi-10078607/

 

 

 

Σκοτεινοί Δολοφόνοι (Sweet Smell of Success) , 1957, Α/Μ, Διάρκεια: 96′, 4, Δραματική, Aμερικανική

Ο Τζέι Τζέι Χάνσεκερ είναι ένας ισχυρός αρθρογράφος της νεοϋρκέζικης showbiz ο οποίος θέλει να διαλύσει τη σχέση της νεαρής αδελφής του με έναν τζαζίστα. Εκβιάζει γι’ αυτό το φιλόδοξο κι ανήθικο ατζέντη Σίντνεϊ Φάλκο, αναγκάζοντάς τον να χρησιμοποιήσει κάθε θεμιτό κι αθέμιτο τρόπο.

 

Σκηνοθεσία:

  • Αλεξάντερ Μακέντρικ

Με τους:

  • Τόνι Κέρτις
  • Μπαρτ Λάνκαστερ
  • Σούζαν Χάρισον

 

 

 

* Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας,  (https://konstantinosbouras.gr)

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top