Fractal

Δύο ποιήματα

Του Χρήστου Κουκουσούρη //

 

 

 

 

ΚΡΕΣΕΝΤΟ 14/03/2024

 

Αφήνω κάθε σκέψη κατά μέρος

κι ότι άλλο είχα στο νου μου για να κάνω

όσες φορές τζογάρω πάντα χάνω

κουράστηκα να υπάρχω, είμαι γέρος.

 

Να φύγω ένα πρωί χωρίς να ορίζω

προορισμό, με κάποιο αεροπλάνο

όλα μικρά θα βλέπω από ‘κεί πάνω

δεν θέλω άλλη ζωή σας την χαρίζω.

 

Κουράστηκα, απλωμένες οι φτερούγες

ματώνω κάθε αυγή χωρίς ελπίδα

να φταίω για όλα που έζησα και είδα

κι ας έτρεχα ξυπόλητος στις ρούγες.

 

Σαν λαιμητόμος έτοιμη η ευθύνη

να πέσει στο κεφάλι του δαρμένου

απ’ όλους και απ’ όλα προδομένου

ντροπή και θλίψη κι άφατη οδύνη.

 

Κομμάτι εγώ στημένης συγχορδίας

να παίξω όσες νότες μου ορίσαν

πορεία που μου χάραξαν και σβήσαν

να κλείσει με κρεσέντο προδοσίας.

 

Όλα ένα τίποτα γραμμένο στη μαργκίζα

η χώρα αυτή δεν προσδοκά ν’ αλλάξει

δεν έχει σθένος ο λαός να ψάξει,

σ’ ορίζοντες μπροστά του, όλα γκρίζα.

 

 

 

ΑΝΟΙΧΤΟ ΒΙΒΛΙΟ 14/03/2024

 

Στον κεφενέ μετά από χρόνια

για έναν καφέ κι ένα τσιγάρο.

Είπα περίμενε στο Χάρο,

σβήνω σεκλέτια και διχόνοια.

 

Δεν θα ξεφύγω, είμαι γέρος

δεν θα κρυφτώ δεν έχει ουσία

καμιά δεν έχει σημασία

θά ‘θελα μόνο να ‘ναι θέρος.

 

Τα ίδια βήματα θα κάνω

να περιφέρω το σαρκίο

τώρα είμαι ανοιχτό βιβλίο

κι οι βλέψεις που είχα τις ξεχάνω.

 

Η ζωή μαιτρέσα σε πορνείο

όλη η Ελλάς συνδαιτημόνες

γάμοι φρικιά και αραβώνες

Βουλή θαρρώ είν’ το καφενείο.

 

Δεν αποπέμπω την ζωή μου

ότι έζησα κέρδος το βρίσκω

τώρα την ώρα που αποθνήσκω

όλα τερτίπια είναι ψυχή μου.

 

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top