Τρία ποιήματα
Γράφει ο Πρίαμος Ραμπότας // *
Ψαλμός 4 9-8-2011
Αυτή είναι η χαρά μου.
Να προσμένω καρτέρι στο πλάι του δρόμου,
να βλέπω τις σκιές να κυνηγούν το φως,
τις εποχές να διαδέχονται η μια την άλλη,
και τη βροχή να σβήνει την κάψα του καλοκαιριού.
Μαντατοφόροι με μηνύματα με χαιρετούν, και συνεχίζουν τον δρόμο τους.
Απλώνω τα χέρια και καλωσορίζω την πνοή της αύρας που περνά.
Κάθομαι εκεί, στο κατώφλι μου, και προσμένω
Την καλότυχη στιγμή που θα σε δω να φτάνεις.
Στο αναμεταξύ μαζεύω όλα τα ερωτηματικά,
για τον Θεό, το σύμπαν, τις συγχορδίες της μουσικής, τα χρώματα,
τον χρόνο, τον φόβο του θανάτου, τη θλίψη της μοναξιάς, τον πόνο.
Χαμογελώ και τραγουδώ,
Και ο αέρας τριγύρω μου γεμίζει από το άρωμα της προσμονής της τελικής συνάντησης.
Τη δική σου υπόσχεση κρατώ σαν φυλαχτό στον κόρφο μου,
Αυτή η ελπίδα είναι το χαμόγελό μου, το καθημερινό μου τραγούδι.
Αυτό το συναπάντημα είναι ολάκερη η ζωή μου.
Μονόλογος 99β Λακάρα 21.8.99
Κύριε, δώσε:
Να είμαστε πάντα έτοιμοι να ταξιδέψουμε μακριά,
– γι’ αυτό σπίτια δεν κάνουμε ούτε υπάρχοντα έχουμε.
Την ευσπλαχνία να μη λησμονούμε,
– γι’ αυτό κάτω απ’ το καπέλο μας υπάρχουν μόνο περιστέρια.
Δάκρυα για να μπορούμε να ξεπλένουμε τις ενοχές μας,
– γι’ αυτό βαδίζουμε σαν ονειροπόλοι με τα μάτια καρφωμένα στον ορίζοντα.
Να είμαστε σκεπασμένοι μόνο με το αιώνιο μυστικό σου,
– γι’ αυτό τριγυρνάμε από όνειρο σε όνειρο, μέχρι να σε συναντήσουμε
7 Λόγοι του Χριστού στον σταυρό
4. Θεέ μου, Θεέ μου, ίνα τι με εγκατέλειπες
Μόνος, αβάσταχτο βάρος…
Στέκομαι ψηλά, στο παράθυρο του κόσμου, και παρατηρώ την αγωνία των περαστικών, καθώς τρέχουν να προφτάσουν τα όνειρά τους.
Τους άλλους που στέκονται μόνοι στην αποβάθρα, και απορημένοι παρατηρούν τις ψυχές τους να ναυαγούν στο βάθος του ορίζοντα.
Μα και εκείνους που ξεφυλλίζουν παλιούς τηλεφωνικούς καταλόγους προσπαθώντας να ανακαλύψουν και να συλλαβίσουν το νόημα της αιωνιότητας.
Τους συντρόφους μου, σκορπισμένους σαν πρόβατα χωρίς ποιμένα, μέσα στην άρνηση, τον θάνατο, τα αμέτρητα ερωτηματικά.
Και από μακριά, κλειδοκράτορας, ο Χρόνος, αυτός ο μυστηριώδης ακαθόριστος σύντροφος, να χαμογελάει σαρδόνια…
Μοναξιά, πρέπει και αυτό να το γνωρίσω, πριν σμίξουμε ξανά.
Αυτή η αίσθηση, σαν να τριγυρνάς απελπισμένος σε ένα σκοτεινό δωμάτιο, χωρίς να βλέπεις και να αγγίζεις τους άλλους… με κυριεύει.
Θεέ μου, μην αποστρέφεις το βλέμμα σου, άπλωσε το χέρι σου μέσα στο σκοτάδι μου,
Θα το βρω.
Θεέ μου, Θεέ μου, πρέπει κι εσύ να αντέξεις αυτό το μέγα ανείπωτο, που σε κάνει να σωπαίνεις αιώνες τώρα.
Θεέ μου, Θεέ μου, ίνα τι με εγκατέλειπες;
* Ο Πρίαμος Ραμπότας γεννήθηκε στη Νιγρίτα το 1957, ζει στη Θεσσαλονίκη από το 1971. Είναι πτυχιούχος Τεχνολόγος Ηλεκτρολόγος Μηχανικός. Όσο θυμάται τον εαυτό του διαβάζει και γράφει. Εργάστηκε για 24 χρόνια στην ΑΒΒ. Συνταξιοδοτήθηκε το 2020 και είναι συγγραφέας της ποιητικής συλλογής Άνθρωπος θλίψεων.
Ετικέτες: Ποίημα
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
“της απευχής τ’ αντίο”. Ανέκδοτο ποίημα του Κώστα Θ. Ριζάκη
30/04/2024, 7:43 μμ -
Ποίημα: “Τυφλή ελεγεία”
30/04/2024, 7:42 μμ -
Ποίημα: “Eλάχιστο”
30/04/2024, 7:40 μμ -
Ποίημα: “Ο καλύτερος εχθρός”
30/04/2024, 7:39 μμ -
Ποίημα: “Φθορά”
30/04/2024, 7:37 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Ποίημα: “Αντιθέσεις 1”
Της Σταυρούλας Ηλία // Αντιθέσεις 1 Εμείς κι εσείς θα έλεγα πως πάντα έτσι ήταν μα τώρα είναι φαεινότερον ηλίου θα το συμπυκνώσω εμείς νηστικοί εσείς χορτάτοι εμείς χορτάτοι από ανασφάλειες χορτάτοι από πάθη και
Περισσότερα -
Η τρυφερότητα των δρόμων
Γράφει ο Απόστολος Θηβαίος // «Οδός Απωλείας 10» του Τάσου Πετρίτση από τις εκδόσεις Βακχικόν Σαν ανταύγεια μακρινή από άλλον κόσμο [«Ανατροπή», Οδός Απωλείας 10] «Οδός Απωλείας 10» τιτλοφορείται η πρώτη συλλογή διηγημάτων του Τάσου
Περισσότερα -
✩ Ράδιο Μετρονόμ / Metronom (2022), μια ταινία σαν τις «Ζωές των άλλων» αλλά λιγότερο δραματική…
Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπούρας // Ράδιο Μετρονόμ / Metronom (2022) Η ζωή είναι χαοτική, παράλογη, συμπτωματική, υπακούει στην Τύχη και στην Ανάγκη (στην Αδράστεια). Η διαφορά τής υποκριτικής από το θέατρο στον κινηματογράφο είναι σημαντική: η μεγάλη οθόνη
Περισσότερα -
Διήγημα: “Το μπλε τελάρο”
Της Μαρίας Πέστροβα // Κείνο το πρωινό, όπως και κάθε καλοκαιρινό πρωινό, έβαλε το ξύλινο τελάρο στη σχάρα του κίτρινου ποδήλατου και τράβηξε τον μικρό επαρχιακό δρομάκο που έβγαζε στον συνεταιρισμό. Έπρεπε να πάει να φέρει
Περισσότερα -
Βιβλίο για πολλαπλές αναγνώσεις
Γράφει η Βάγια Χριστοπούλου // * Γιώργος Κασαπίδης «O φωτεινότερος φακός του κόσμου», εκδ. Εύμαρος «O φωτεινότερος φακός του κόσμου» κυκλοφόρησε πρόσφατα και είναι το έβδομο βιβλίο του Γιώργου Κασαπίδη. Πρόκειται για μια συλλογή 20 διηγημάτων
Περισσότερα -
15 Απριλίου – Ζαν Πωλ Σάρτρ
Επιμέλεια: Δήμητρα Ντζαδήμα // Ο ευφυής και αντιδραστικός, Ζαν Πωλ Σάρτρ, Γάλλος φιλόσοφος, λογοτέχνης και κριτικός, κυριότερος εκπρόσωπος του υπαρξισμού. θα αφήσει την τελευταία του πνοή, σαν σήμερα το 1980. Την 19η Απριλίου, περίπου 50.000 άνθρωποι θα πουν το
Περισσότερα -
Φόρος τιμής στην υπέροχη Ακακία Κορδόση
Γράφει η Κατερίνα Λιβιτσάνου – Ντάνου // Μίμης Κούρτης «Προσκύνημα στην Αβρούπολη», εκδ. Οσελότος Το Καλοκαίρι που μας πέρασε ήρθαν στα χέρια μου νέα βιβλία, που παρουσιάστηκαν σε διάφορες εκδηλώσεις , μετά την πρόσφατη κυκλοφορία τους. Ένα από
Περισσότερα
