Γράφει ο Νίκος Τσούλιας // * Την ώρα που αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες τηλεθεατών “αγωγούν” την ψυχή τους μπροστά από τα κιτς σώου της μεγάλης αντι – πνευματικής τροφού της «σκουπιδοτηλεόρασης», άραγε πόσοι θα περιδιαβαίνουν τα άπειρα στοχαστικά και αισθητικά
Περισσότερα
Της Ελένης Γκίκα // Συγγραφέας παλιάς κοπής, βραβευμένος και πολυγραφότατος, τρυφερός και άμεσος, ενίοτε αυτοβιογραφικός, συγγραφέας των εμβληματικών βιβλίων «Τα ξύλινα σπαθιά» και «Πατέρας και γιος», ο Παντελής Καλιότσος, πέθανε εχθές στα 91 του χρόνια. Γεννήθηκε στην
Περισσότερα
Γράφει ο Νίκος Τσούλιας // * (Ως Πρόεδρος της ΟΛΜΕ) Lesser Ury (German, 1861-1931), A Lake Landscape and Sunset Δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ”, 30/10/2000 Οι δαπάνες που διατίθενται για τη δημόσια εκπαίδευση είναι πάντα
Περισσότερα
Γράφει ο Νίκος Τσούλιας // * Ποιο είναι το φυλακτό που το έχουμε κρυμμένο στην καρδιά μας; Ποιο είναι το μόνιμο καταφύγιο της σκέψης μας που μας συνοδεύει σ’ όλη την πορεία της ζωής μας; Ποιο είναι το
Περισσότερα
Γράφει ο Νίκος Τσούλιας // * Οι εκτεταμένες και βαθιές ανακατατάξεις στη διεθνή σκηνή λόγω των μεταβολών στην οικονομία, στον πολιτισμό και στην τεχνολογία και πρωτίστως το σκηνικό της παγκοσμιοποίησης – της νέας μεταβιομηχανικής εποχής / κυριαρχίας του
Περισσότερα
Γράφει ο Νίκος Τσούλιας // * «Θάλασσα λανθασμένη δε γίνεται» Ελύτης Αν θελήσουμε να σκιαγραφήσουμε με αδρές γραμμές την ταυτότητα της Ελλάδας, είναι βέβαιο ότι ανάμεσα στα βασικά στοιχεία της (αρχαίος πολιτισμός, Παρθενώνας, φιλοσοφία, μυθολογία, τέχνη, ευρωπαϊκός
Περισσότερα
Γράφει ο Νίκος Τσούλιας // * Γιορτάζει σήμερα 2 Απριλίου ο Κόσμος όλος! Όταν το παιδί και το βιβλίο ομού γιορτάζουν, ποιος δεν θέλει να συμμετέχει σ’ αυτή την πνευματική μέθεξη, στο πιο φωτεινό στερέωμα που μπορεί να
Περισσότερα
Γράφει ο Νίκος Τσούλιας // * Στα Δημοτικά σχολεία σε παλιότερα χρόνια οι τοίχοι γύρω – γύρω των σχολικών αιθουσών ήταν γεμάτοι από πίνακες ηρώων του 1821. Είχαμε γίνει φίλοι μαζί τους και με τη φαντασία μας πλάθαμε όνειρα για
Περισσότερα
Γράφει ο Νίκος Τσούλιας // * Μπορούμε να δούμε έξω από ό,τι μας περιβάλλει και μας εμπεριέχει; Μπορούμε να έχουμε βαθιά επίγνωση μιας ξένης κουλτούρας αφήνοντας ανέγγιχτα τα δικά μας στερεότυπα; Μπορεί να είναι ο δυτικός πολιτισμός καθοδηγητής
Περισσότερα
Γράφει ο Νίκος Τσούλιας // * Γιώργος Γραμματικάκης, “Η κόμη της Βερενίκης”, Πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης «Μα όταν εσύ, βασίλισσα, κοιτάζοντας τ’ αστέρια λατρεία στην Αφροδίτη θα προσφέρεις με λαμπάδες και με σπουδές μυρωδικών για με που ήμουν
Περισσότερα
Τα νέα παιδιά που αγαπούν το ρεμπέτικο, που τραγουδούν και παίζουν στους πεζόδρομους, στις πλατείες και στις συντροφιές, μας αποδεικνύουν ότι το ζωντανό λαϊκό τραγούδι δεν μπορεί να αντικατασταθεί ούτε από την «έντεχνη» επεξεργασία του ούτε από τα υποκατάστατά
ΠερισσότεραΤο Ελληνικό Κέντρο Τέχνης και Πολιτισμού και το Τοπικό Συμβούλιο Πικερμίου σας προσκαλούν στην παρουσίαση του λευκώματος «Πικέρμι, Η Χώρα των Κρουστάλλων» του ερευνητή τοπικής ιστορίας κ. Δημήτρη Μακρή την Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2016, ώρα 6.00 μμ
ΠερισσότεραΤης Γαβριέλλας Νεοχωρίτου // * Ελεύθερη πτήση Ποιος μπορεί να μιλήσει και τι να πει, την ώρα που σταλαγματιά σταλαγματιά αιθέρας γίνεσαι και γλυκαίνει το έσω της ψυχής..! Φτερά φυτρώνουν λευκά, του γλάρου τα λευκά φτερά
ΠερισσότεραΓράφει η Τζένη Μανάκη // Romain Gary «Λευκός σκύλος», Μετάφραση: Ευγενία Γραμματικοπούλου, εκδ. Οκτάνα «Το μίσος και η μνησικακία κάνουν θαύματα, μετακινούν βουνά, χώρες ολόκληρες έχουν κτιστεί έτσι. Είναι αθάνατα.» «Πίσω από κάθε βίαιη έξαρση κρύβεται είτε ένας
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Θ.Π. Λουκά // “Μνήμες κατοχής του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου” Το μικρό και γραφικό χωριό Στρογγυλή Κερκύρας εξακοσίων περίπου κατοίκων βρίσκεται στους πρόποδες του βουνού της Παναγίας ή αλλιώς Σταυρού. Το νησί της Κέρκυρας ήταν
ΠερισσότεραΑπό τον Κωνσταντίνο Μπούρα // * Γιάννης Ζευγώλης, «Καλημέρα! Η λέξη που αλλάζει την καθημερινότητα», αφήγημα, εκδόσεις Νίκας, Αθήνα 2020, σ. 230. Κι αν υποθέσουμε πως η πραγματικότητα μιμείται την Τέχνη, περιμένω να δω να δημιουργείται
ΠερισσότεραΓράφει ο Κώστας Τραχανάς // Αλεχάντρο Παλόμας «Μια μητέρα», Μετάφραση: Αλεξάνδρα Γκολφινοπούλου, Εκδόσεις Opera, 2020, σελ.320 «Τους κουβαλάμε τους νεκρούς μας Σαν πολύτιμες πέτρες Σαν θηλιές Ή σαν ζώα νεκρά…» «Αφήστε τους νεκρούς μας στη γαλήνη τους». «Νύχτες
Περισσότερα
Γράφει η Ελένη Γκίκα // Χωρίς τη μουσική του δεν θα ήταν εκείνο που υπήρξαν τα Γουέστερν. Το πρώτο που έφτασε στ’ αυτιά μου, με το που διάβασα για τον θάνατό του, ήταν οι μουσικές. Κάτι σαν
ΠερισσότεραΓράφει η Νάντια Τράτα // «Νινέτ» της Ζωρζ Σαρή, Εκδόσεις Πατάκη «Ο μόνος τρόπος να γνωρίσεις κάποιον άλλο είναι να τον αγαπάς απελπισμένα.». Walter Benjamin (Γερμανός φιλόσοφος, 1892 – 1940) Ένα γλυκόπικρο λογοτεχνικό αριστούργημα πολλαπλών αναγνώσεων που
ΠερισσότεραΤης Χριστίνας Γεωργαλλή // * Περίεργο τίτλο διάλεξα, θα πεις. Αντιποιητικός, μονότονος, βάρβαρος. Ένα /α/ τονισμένο ανάμεσα στα /ι/ του κόσμου, έτσι για να αλλάζει ο επιτονισμός. Ή η μονοτονία αν θέλεις. Κι όμως, εγώ από τα
ΠερισσότεραΤου Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη // Περικλής Σφυρίδης, “Η ιστορία μιας καρατόμησης”. Εκδόσεις Κυριακίδη. Θεσσαλονίκη, 2018 Όσοι γνωρίζουν ή έχουν έρθει σε κάποια έστω επαφή με το έργο του γιατρού Περικλή Σφυρίδη (1933- ), είναι πεπεισμένοι πως
Περισσότερα«Χωρίς αποσιωποίηση 2: Vladimir Mayakovsky, Sandro Penna John Berryman, Ναπολέων Λαπαθιώτης, Georg Trakl, Sergei Yesenin, Cesare Pavese, Paul Celan – αφιέρωμα σε 8 σημαντικούς ποιητές» 19/10 Vladimir Mayakovsky: Χρήστος Κούκης, Παναγιώτης Μηλιώτης 23/11 Sandro Penna: Σπύρος
Περισσότερα«Στην πραγματικότητα, κάθε αναγνώστης είναι, καθώς διαβάζει, αναγνώστης του ίδιου του του εαυτού». Έχει πει ο Μαρσέλ Προυστ και η ζωή διαρκώς εξακολουθεί να το αποδεικνύει. Σε σημείο που να γίνεται το ίδιο βιβλίο για τον καθένα
ΠερισσότεραΤου Νίκου Τσούλια // * ‘Out to Lunch’ statue by J. Seward Johnson (1979) – at the Sunnyvale, CA Public Library; this is one of eight editions of this statue «Έχετε μια ωραία φωτιά. Να της ρίχνετε
ΠερισσότεραΤου Μάνου Μαυρομουστακάκη // Χαιρετίσματα από το «χθες» Κάτι τελειώνει Στις αόρατες πατημασιές του επαναδιατάσσεις τα μεταλλαγμένα σου βήματα Βαδίζεις ξανά λησμονημένες διαδρομές Με την αίσθηση του πρωτόγνωρου Αναφωνείς με πεποίθηση «Δρόμος, δρόμος, δρόμος»
ΠερισσότεραΤης Παυλίνας Λεμονίδου // * Πράσινο σαπούνι Ήταν ένα σπίτι αστικής γειτονιάς. Μονοκατοικία με την μικρή αυλή της, τα λίγα σκαλιά της με το περίτεχνο κιγκλίδωμα, το χαμηλό μπαλκονάκι με τις ορτανσίες, το γιασεμί,
ΠερισσότεραΓράφει ο Χρήστος Μαγκλάσης (Κνάκαλος) // * Δυο πόδια… Δυο πόδια τα σπρώχνουν δυο χέρια, δυο βόλτες ακόμη, και θα αποστάξεις ιδρώτα. Κόπος άκοπος τώρα στα… φεύγα, μια ζωή βιαστικός ποντάρεις καθυστέρηση. Αναλογίζεσαι το βόλεμα και
Περισσότερα
