Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Ακαδημαϊκές ίντριγκες και διαπλοκές
02/06/2020, 10:22 μμ

Ακαδημαϊκές ίντριγκες και διαπλοκές

Του Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη //

 

 

 

Περικλής Σφυρίδης, “Η ιστορία μιας καρατόμησης”. Εκδόσεις Κυριακίδη. Θεσσαλονίκη, 2018

 

Όσοι γνωρίζουν ή έχουν έρθει σε κάποια έστω επαφή με το έργο του γιατρού Περικλή Σφυρίδη (1933- ), είναι πεπεισμένοι πως είναι ένας έντονα βιωματικός έως αυτοβιογραφικός συγγραφέας. Άλλωστε ούτε ο ίδιος  αρνείται αυτόν τον χαρακτηρισμό. Όταν το 2018, κυκλοφόρησε το βιβλίο του με τίτλο «Καρκίνος», ο Σφυρίδης δήλωνε ότι είναι και το τελευταίο του πόνημα, αφού όπως έλεγε, χαρακτηριστικά,  κουράστηκε πια «σαράντα χρόνια στο κουρμπέτι»! Σε αυτό το μυθιστορηματικό βιβλίο, με αφορμή τον βασανιστικό θάνατο της συζύγου του, προχώρησε και ξεδίπλωσε με την λογοτεχνική του πένα επώδυνες ιστορίες και άλλων καρκινοπαθών ασθενών, συγγενών ή φίλων του, τις οποίες έζησε εκ του σύνεγγυς, αλλά χωρίς να εμπλακεί με οποιοδήποτε τρόπο ως θεράπων γιατρός.

Όμως φαίνεται τελικά πως δεν είναι γραπτό για κάποιους λογοτέχνες, αν και αρκετοί είναι εκείνοι που το γενικεύουν, ότι δεν μπορούν να αποσυρθούν οριστικά από τη λογοτεχνία και την συγγραφή, για διάφορους βεβαίως λόγους που ξεφεύγουν του παρόντος κειμένου! Αφορμή για την επανάκαμψη του Σφυρίδη στο προσκήνιο, υπήρξε η απόρριψη ή ορθότερα ένα κακόβουλο και  στημένο «φιάσκο», όπως λέει, στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, που θα οδηγούσε μαθηματικά στην μη εκλογή της αναπληρώτριας Καθηγήτριας του Νεοελληνικού εκεί Τμήματος, Σωτηρίας Σταυρακοπούλου, στη βαθμίδα του τακτικού καθηγητού στο ίδιο Πανεπιστήμιο. Να σημειώσουμε, για την ιστορία, πως η κ. Σταυρακοπούλου πριν από δέκα περίπου χρόνια, το 2008 συγκεκριμένα, είχε κυκλοφορήσει το μυθιστόρημα «Σπάνιες αλήθειες» από τις Εκδόσεις του Βιβλιοπωλείου της «Εστίας», όπου μυθοπλαστικά παρουσίαζε όλες τις σχετικές ίντριγκες και τις υπόγειες συναλλαγές που προκαλούνται και προηγούνται μιας εκλογής αναπληρώτριας καθηγήτριας στην αμέσως ανώτερη και τελευταία βαθμίδα. Εκείνο το βιβλίο, σύμφωνα με τον Περικλή Σφυρίδη,  λειτούργησε και αποτέλεσε και το χρονικό της δικής της «καρατόμησης» όταν έφτασε η ώρα να υποβάλλει αίτηση για αυτή την εξέλιξη. Επιπλέον να προσθέσουμε ότι η Σωτηρία Σταυρακοπούλου, τον ίδιο χρόνο, δηλαδή το 2008, είχε επίσης προχωρήσει σε αναλυτική παρουσίαση του λογοτεχνικού έργου του Περικλή Σφυρίδη με τίτλο «Περικλής Σφυρίδης, Ο πεζογράφος και η κριτική για το έργο του», επίσης  από τις Εκδόσεις του  Βιβλιοπωλείου της «Εστίας».

 

Από εκδήλωση προ τιμήν του Περικλή Σφυρίδη στο Ηράκλειο (Απρίλιος 2018). Από αριστερά προς τα δεξιά: Ρένα Παπαδάκη (δημοσιογράφος), Περικλής Σφυρίδης, Σωτηρία Σταυρακοπούλου, και Γεώργιος Σχορετσανίτης.

 

Έτσι ο συγγραφέας έδωσε, εν προκειμένω, τον τίτλο «Η ιστορία μιας καρατόμησης», όπου ξεδιπλώνει μυθιστορηματικά ολόκληρη την ιστορία και κυρίως τις απαραίτητες δόλιες και υποχθόνιες ενέργειες στη σύνθεση των μελών της Εισηγητικής Επιτροπής για εκείνη την εξέλιξη. Στο βιβλίο δίνεται επίσης και ο υπότιτλος «Κάτι σαν μυθιστόρημα και κριτική», γιατί ο συγγραφέας του, όχι μόνο εξιστορεί την όλη πορεία και διαδικασία της ιστορίας ετούτης, αλλά και κριτικάρει με τον πλέον αυστηρό και ρεαλιστικό τρόπο τα τεκταινόμενα γενικότερα στους ακαδημαϊκούς χώρους. Στο πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου, ο συγγραφέας είναι ξεκάθαρος και μας εκμυστηρεύεται: «Δεν είμαι αφελής. Γνωρίζω ότι από χρόνια ζούμε σ’ ένα βούρκο αναξιοκρατίας, κομματοκρατίας, κομπίνας, διαπλοκής και συναλλαγής. Η κοινωνία μας έχει βουλιάξει στα σκατά και είναι αυτά που επιπλέουν. Σ’ όλους τους τομείς: στην πολιτική, στην οικονομία, στην παιδεία, στον συνδικαλισμό, στα διάφορα επαγγέλματα, στους δεσμούς της οικογένειας, στις διαπροσωπικές μας σχέσεις και φυσικά στον έρωτα….». Και συνεχίζει ακάθεκτος περιγράφοντας αρκετές πτυχές της προσωπικής του πορείας ως γιατρού-καρδιολόγου και φυσικά λογοτέχνη.

Να σημειώσουμε, χαρακτηριστικά, ότι ο Περικλής Σφυρίδης σπούδασε ιατρική και υπήρξε συγκεκριμένα μαθητής της Στρατιωτικής Ιατρικής Σχολής (1953-1959), αλλά εκδιώχτηκε με εύσχημο τρόπο από τη χούντα, το 1968, για λόγους υγείας, και το σπουδαιότερο δεκαπέντε μέρες πριν συμπληρώσει το ελάχιστο χρονικό όριο που θα του απέφερε το δικαίωμα για μια μικρή έστω σύνταξη. Περιδιαβαίνοντας, λοιπόν, τις σελίδες ετούτου του βιβλίου, ο αναγνώστης θα μάθει αρκετά για τη λογοτεχνία της Θεσσαλονίκης και τους κύριους εκπροσώπους της, τα περιοδικά της, και φυσικά για τα τεκταινόμενα στο χώρο της υγείας, φανερά ή υποχθόνια. Και φυσικά θα καταλάβει τον βαθύτερο λόγο που οδήγησε στην πρόσφατη και περίφημη «διαρροή εγκεφάλων» (brain drain) από τη δύσμοιρη χώρα μας και περισσότερο καλά γιατί οι ξενιτεμένοι μας γιατροί, κάπου είκοσι χιλιάδες την τελευταία δεκαετία, δεν θα επιστρέψουν ποτέ πίσω!

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top