Fractal
Home / Ποιήματα / Ποίημα: “Μια ευχή”
09/02/2021, 9:45 μμ

Ποίημα: “Μια ευχή”

Γράφει η Ελένη Χωρεάνθη //

 

 

 

 

 

[Μια ευχή που έκανα παραμονές των Χριστουγέννων ζώντας τον εγκλεισμό και τους κάθε λογής περιορισμούς, χωρίς ουσιαστική, αντικειμενική πληροφόρηση, έχοντας πάντα στο νου μου τους πρόσφυγες που θαλασσοπνίγονται προσπαθώντας να βρουν  μια στέρεη γη ν’ απανεμιάσουν…]

 

 

          Μια ευχή *

 

Άμποτε ας γινόταν μπορετό

η α γ ά π η

με έργα απλά και λόγια τρυφερά να εκφραστεί

να πάρει ο κόσμος μια ανάσα

μια λιχουδιά να βρει ο πεινασμένος

στις αμμουδιές του χρόνου νυχτωμένος

γλυκό ένα αντίδωρο

της πείνας του ψωμί

απ’ τη μεγάλη αγάπη μοιρασμένο του Θεού

ή δανεικό

δεν έχει σημασία

-η Αγάπη όλα τα μπορεί

όλα τα υπομένει και τα συγχωρεί-

έναν παρηγορίας λόγο να του πουν

να ζεσταθεί η καρδιά του πονεμένου

η παγωμένη

να  ‘χει η ζωή του η ρημαγμένη ένα χώρο

ένα σπήλαιο συμπόνιας

να λουφάξει

κι ένα κουρέλι για να σκεπαστεί

να ζεσταθεί το κόκαλό του

να του δοθεί ένα ρούχο να ντυθεί

τη γύμνια του να κρύψει

κι ένα πινάκιο φακής

να μην πεθάνει νηστικός και ξέσκεπος

γυμνός και άφιλος

σ’ άξενη γη

 

Όποιος κι αν είναι

θαλασσοδαρμένος πρόσφυγας

άστεγος νηστικός

παιδιά του ίδιου είμαστε Θεού

όποιο κι αν έχει όνομα ο Θεός για τον καθένα

Παιδιά της γης

της Μάνας της Μεγάλης είμαστε

        – Ίθι 

             Μάτερ Μεγάλα** –

Μακάρι

μεγάλη μητέρα

γη των πανάρχαιων θεών και των ανθρώπων

το θαύμα αυτό να γίνει

να νιώσει ο ένας

σύντροφο πλάι του τον άλλο άνθρωπο

συνοδοιπόρο

φίλο κι αδερφό του

 

 

 

Παλαιό Φάληρο, 22-12- 2019 / 24-12-2020

*Ανέκδοτο, από τα “κείμενα αφής και επαφής”

 

 

** “΄Ιθι, Μάτερ μεγάλα!” , αδέσποτο μελικό απόσπασμα, PMG, 993

Προστακτική παρακειμένου του ρήματος είμι= έλα, ας, άγε, πήγαινε.

 

 

 

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top