Fractal

Κουρσάρικο τραγούδι

Γράφει ο Γιώργος Πατσός //

 

 

 

 

 

Κουρσάρικο τραγούδι

 

 

Αλέγρο το τραγούδι σου μην είναι τροβαδούρε,

δεν είν’ εδώ κουρσάρικα τσούρμα που ν’ αλαλάζουν

σαν βγαίνουν μεσοπέλαγα με τα πανιά ανοιγμένα

να ρίξουνε τους γάντζους τους, να κάνουνε ρεσάλτα.

Εδώ ’ναι ράθυμες ζωές, ψυχές προσκυνημένες,

αθάρρευτες κι αμάθευτες στο άγριο ξεροβόρι,

που μοιάζουν σαρακόβρωτες γαλέρες αραγμένες

σε όλβιους νερολήθαργους, σ’ απάγκιο αραξοβόλι.

Δεν είν’ εδώ αψίθυμα κορμιά κατραμωμένα

που αχόρταγα απ’ της ζωής το γιορτοχαροκόπι

βγαίνουνε –δες τα– ξέστηθα στους φοβερούς κυκλώνες

και ψάλλουν ύμνους της ζωής και του θανάτου αντάμα.

Εδώ δεν κάνουν χωρατά, δεν φτουν, δεν βλαστημάνε

μόνο μιλάνε σιγανά θαρρείς κι υπνωτισμένα,

ρεμβάζουν με το φλοίβισμα των ξέπνοων ανέμων

και ρεύουν μπρος σε πένθιμα και ταπεινά αγιοκέρια.

Δεν είν’ εδώ του ανόθευτου ενστίκτου οι βλογημένοι

καπεταναίοι ξακουστοί, τρανοί θαλασσομάχοι

που έχουνε αβούλιαχτα τρικάρτατα καράβια

και μια μεγάλη τρίαινα με τρεις φαλλούς στην πλώρη.

Εδώ ’ναι γλώσσες όμορφες και καλοδουλεμένες,

που υψώνονται μακάριες πάνω από τ’ άγρια πάθη,

πονόψυχες και φρόνιμες κι αλιά μας τροβαδούρε

αν μας γητέψει η τέχνη τους κι ο λόγος τους αντάμα.

Μόν’ σύρε σ’ ανειρήνευτα κορμιά βαρβατεμένα

που βύζαξαν δρακόγαλα και χλιμιντρούν σαν άτια

και πες σ’ αυτά τραγουδιστή –τι ακέρια θα τα νιώσουν–

κατά πως πρέπει σ’ ήρωες τ’ αντρείκια σου τραγούδια.

 

 

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top