Fractal

Η Γυναίκα του Τσαϊκόφσκι, ταινία παραισθητική που κινείται στο μισοσκότεινο χώρο των μικροαστικών φαντασιώσεων για την ιδιωτική ζωή των διασήμων.

Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπούρας // *

 

 

 

 

“Η Γυναίκα του Τσαϊκόφσκι”

 

Όλα τα είχαμε δει μέχρι τώρα στη μεγάλη οθόνη, εκτός από τις φαντασιώσεις των συνηθισμένων ανθρώπων που προβάλλουν πάνω στους εξαιρετικούς, στις ιδιοφυίες, στους προνομιούχους έξεις, ορέξεις και συμπεριφορές που ανήκουν σε όλο το ανθρώπινο είδος αδιακρίτως.

Η ομοφυλοφιλία υπάρχει και στους πιθήκους ως μέσο άσκησης εξουσίας του δυνατότερου αρσενικού.

Οι λεγόμενοι «λευκοί γάμοι» είναι κάτι πανάρχαιο: γάμοι συμφέροντος, δίκην συνεταιρισμών μεταξύ εκπροσώπων ανωτέρων και κατωτέρων κοινωνικών τάξεων.

Πάντα τους εξαιρετικούς καλλιτέχνες ακολουθούσε ένας μύθος για παρεκκλίνουσες ερωτικές συμπεριφορές.

Η στέρηση δημιουργεί παραισθήσεις. Ή – όπως λέει ο σοφός λαός – «όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια».

Οι περισσότεροι μεγάλοι λογοτέχνες και καλλιτέχνες έζησαν ασκητικά. Διοχέτευσαν τη libido τους κυρίως στο θηριώδες, μεγαλειώδες έργο τους. Η έρευνα και η μελέτη απαιτούν ατέλειωτες ώρες μοναχικής εργασίας, συγκέντρωσης και αφοσίωσης σε ένα ανώτερο ιδανικό.

Ο μέσος άνθρωπος (για να μην πούμε μόνον ο μικροαστός) χρησιμοποιεί την Λογοτεχνία και την Τέχνη ως πεδίο άσκησης των οφθαλμοπορνικών του διαθέσεων (χαρακτηριστική η σκηνή τής εν λόγω ταινίας με τους επίλεκτους επιβήτορες, τους οποίους παίρνει όλους μαζί η στερημένη τρελή).

Πρέπει να είναι αμύητος κάποιος αναγνώστης για να ταυτίσει την ομιλούσα φωνή τού αφηγητή με τον ίδιο τον συγγραφέα (ακόμα κι όταν ο λογοτέχνης ή καλλιτέχνης χρησιμοποιεί αυτοβιογραφικά στοιχεία ως πρώτη ύλη). Όμως το μάρμαρο που βγήκε από το λατομείο και η Αφροδίτη τής Μήλου ελάχιστη συγγένεια έχουν, κι αυτή βιοχημική.

Ας αφήσουμε ήσυχους λοιπόν τους μεγάλους άντρες και γυναίκες που έμειναν στην Ιστορία τού Ανθρώπινου Πολιτισμού. Εάν θέλετε να φαντασιωθείτε βρείτε κάποιον πιο εύκολο στόχο: ας πούμε τους ποδοσφαιριστές ή τους πολιτικούς. Ούτε καν τους πυροσβέστες δεν έχουμε το δικαίωμα να χρησιμοποιούμε ως οθόνες προβολής σεξουαλικών φαντασιώσεων, γιατί επιτελούν ένα δύσκολο κι επικίνδυνο κοινωνικό έργο και δεν έχουν την όρεξή μας.

Αλλά και ο πνευματικός άνθρωπος ρισκάρει να τον ρίξουν στις μεσαιωνικές πυρές που ακόμα ανθούν, αφού χρησιμοποιεί ως πρώτη ύλη την ψυχή του την ίδια και τις προσωπικές του εμπειρίες, ζει σε γυάλινο πύργο και φαντάζει επιτυχημένος και πλούσιος στα μάτια των ματαιοκαμάτων, όλων εκείνων που δεν βλέπουν τους κόπους τους να αποδίδουν.

Η Τύχη, η Αναγκαιότητα, η Νέμεσις… δεν διαπνέουν μόνο το Σύμπαν αλλά και τις ανθρώπινες ζωές. Όλοι οι μεγάλοι (οι περισσότεροι και οι περισσότερες από αυτούς) έζησαν δυστυχισμένοι, πέρασαν μέσα από το Έρεβος για να δημιουργήσουν Φως και να το εκπέμψουν ως άστρα.

Αφήστε τους λοιπόν ησύχους. Ορθώς παρομοιάζεται και παρουσιάζεται (στην ταινία αυτή) ο Τσαϊκόφκσι ως ήλιος. Αυτός τουλάχιστον άφησε κάτι πίσω του που μας ανεβάζει αισθητικώς μέχρι τώρα. Η κυρία που τον μάγεψε με την φορτική επιμονή της κι έκανε το λάθος να την παντρευτεί έμεινε μέρες άταφη στον οίκο φρενοβλαβών όπου διέμενε, γιατί ο θάνατός της συνέπεσε με την Οκτωβριανή Επανάσταση (έντονη η ιστορική ειρωνεία και ο υποδόριος σαρκασμός).

Δείτε αυτή την ερεβώδη ταινία μόνον εάν θέλετε και χρειάζεστε κάποιαν αφορμή για soft porno!!! Αλλιώς, μείνετε σπίτι κι ακούστε ένα από τα αθάνατα έργα τής Κλασικής Μουσικής.

 

 

 

* Ο Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας είναι ποιητής, θεατρολόγος, μεταφρασιολόγος και κριτικός (https://konstantinosbouras.gr)

 

 

info:

https://www.athinorama.gr/cinema/cinema-reviews/3015711/3015711-i-gunaika-tou-tsaikofski/

 

Η Γυναίκα του Τσαϊκόφσκι

Zhena Chaikovskogo

Δραματική

2022

Διάρκεια: 143 ‘

Κίριλ Σερεμπρενίκοφ

Στα 37 του χρόνια, ο Ρώσος συνθέτης Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι δέχεται να παντρευτεί την πρώην μαθήτριά του Αντονίνα Μαλιούκοβα, χωρίς να νιώθει γι’ αυτήν την παραμικρή έλξη. Συνεχίζει να συναναστρέφεται

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top