Fractal

Ποίημα: “Έχεις του ονείρου οδηγό”

Γράφει ο Θοδωρής Χαμπίδης // *

 

 

 

 

 

Έχεις του ονείρου οδηγό

 

Έχεις του ονείρου οδηγό τη μυρωδιά της ακακίας στην αυλή.

Μεγάλη προίκα του πρώτου, αγνού, ανόθευτου φιλιού η γεύση.

Ίσαμε και οι αυλακιές της περπατησιάς στους δρόμους της χαραυγής σήμερα σε προσκυνούν

Όταν σφυρίζοντας αμέριμνα σε γλύκαινε του πρώτου δρόσου το χάδι.

Ανάκατα τώρα προσπέφτουν οι ελπίδες με τις έγνοιες του ακατόρθωτου.

Κι αν είναι να έχεις φωτοδότη φάρο εκείνη του πρωινού τη μυρωδιά,

ας είναι μιας άνοιξης η χρυσαφένια αύρα που θα σε κοιμίζει κάθε μέρα.

Γνώριμος τόπος και φενάκη η ελπίδα, μα δεν μπόρεσες να συνομιλήσεις με του πουλιού το κελάηδημα.

Τραντάχτηκες, συνάχτηκες, ξεθεμελιώθηκες.

Γιατί η τόση καλοσύνη στην τρικυμία τη δική σου δε σε έκαναν να αναθαρρήσεις;

Ποια δύναμη, σχεδόν μοιραία, σε κάνει να μιλάς τη γλώσσα αλλοπρόσαλλων;

Θέλει ένα δυο βήματα η ανοιχτωσιά, μα εσύ φοβήθηκες το κενό πιο πολύ

Κι ας σού ‘ γνεφαν εκείνα τα ακίνητα πουλιά, στεκούμενα στις πιο απόκρημνες κορφές, πως είναι δυνατή η ακροβασία.

Έκατσες τώρα και απολογήθηκες:

«Μα είχα την τύχη οδηγό.»

Κρίμα.

Ανάκατα θα παραμένουν εν τέλει σε όποιον δεν το μπόρεσε της γης να κινήσει λίγο χώμα η ελπίδα και ο φόβος.

 

 

 

 

 

* Ο Θοδωρής Χαμπίδης, γεννημένος στη Θεσσαλονίκη, Κλασικός Φιλόλογος και Διδάκτορας στον τομέα των Σπουδών Φύλου και κάτοχος δύο μεταπτυχιακών διπλωμάτων ειδίκευσης, στη Διαφορετικότητα στην Εκπαίδευση και στη Σημειωτική και την Επικοινωνία, είναι εκπαιδευτικός και αγαπά τη μουσική και τη λογοτεχνία.

 

 

 

Ετικέτες:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top