Fractal
Home / ΣΙΝΕΜΑ / ✩ “Ennio: The Maestro” (Τζουζέπε Τορνατόρε, 2021). Προβολή στη μνήμη του Ένιο Μορικόνε στον θερινό κινηματογράφο Ριβιέρα
05/09/2023, 10:29 μμ

✩ “Ennio: The Maestro” (Τζουζέπε Τορνατόρε, 2021). Προβολή στη μνήμη του Ένιο Μορικόνε στον θερινό κινηματογράφο Ριβιέρα

Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπούρας //

 

 

 

“Ennio: The Maestro” (Τζουζέπε Τορνατόρε, 2021), την Τρίτη 29/8, σε συνεργασία με τον «Πολιτιστικό Σύλλογο Φίλων Μουσικής Ennio Morricone Ελλάδος».

Προβολή στη μνήμη του Ένιο Μορικόνε στον θερινό κινηματογράφο Ριβιέρα, Βαλτετσίου 46, Εξάρχεια.

 

Απόλαυσα 156 λεπτά τής ώρας ένα τιμητικό αφιέρωμα στον άνθρωπο που αναβάθμισε την κινηματογραφική ηχητική επένδυση (κοινώς «χαλί»), που εξοικείωσε το πλατύ κοινό με την όπερα και την κλασική μουσική, που συνδύασε χιούμορ και υψηλή αισθητική, που δημιούργησε και συνέβαλε στην παγκόσμια ποπ κουλτούρα και επηρέασε απειράριθμους καλλιτέχνες όλων των ειδικοτήτων.

Τα άτομα με μεγάλη επιρροή είναι εκείνα που τολμούν να υπερβούν τα όρια που έχουν τεθεί από τους κατεστημένους κύκλους τού παρελθόντος, που ανανεώνουν τον στείρο ακαδημαϊσμό κι εγγράφουν υποθήκες στους αιώνες που θα έρθουν για να χαρακτηριστούν κι αυτοί «Κλασικοί».

Η μοναξιά, η απόρριψη, τα συμπλέγματα κατωτερότητας που ενισχύονται από τις πολλαπλές απογοητεύσεις είναι απλώς η καύσιμη ύλη στο καμίνι τού πείσματος, που όταν συνδυαστεί με ακάματη δημιουργικότητα, αέναη εξελιξιμότητα και αυτοθυσιαστική παραγωγικότητα, εργασιακή ταπεινότητα και φιλοσοφική σεμνότητα οδηγούν σε μια τόσο απαστράπτουσα υψικάμινο, την εκρηκτική λάμψη τής οποίας τίποτα δεν μπορεί να επισκιάσει.

Από λαϊκή οικογένεια (γιος ενός μεροκαματιάρη τρομπετίστα) ο Ένιο Μορικόνε βίωσε την ταπείνωση τής βιοποριστικής μουσικής (που αμείβεται – κυριολεκτικά – με ένα ξεροκόματο), αγνόησε την σνομπαρία των προνομιούχων συμμαθητών του στο Ωδείο κι από εκείνη την τάξη τής σύνθεσης είναι ο μόνος που ακούστηκε και πέρασε (ως όνομα, ως έργο, ως αντίκρυσμα)… πέρασε ΘΡΙΑΜΒΕΥΤΗΣ στον εικοστό πρώτο αιώνα. Και δεν είναι το πρώτο (τιμητικό) Όσκαρ, μήτε το δεύτερο (ειδικά για μία από τις κινηματογραφικές του συνθέσεις) που τον καθιστά ΑΘΑΝΑΤΟ. Προέχει η δημοφιλία των (φαινομενικώς) απλών μελωδιών του (με τα πολλά αντιστικτικά επίπεδα) που μεγάλωσαν γενιές και γενιές συντροφεύοντάς μας στην καθημερινή διαχείριση τής χαρμολύπης…

Ο Τζουζέπε Τορνατόρε (δημιουργός τού «Σινεμά ο Παράδεισος») αποτίει φόρον τιμής σε έναν διακεκριμένο συνεργάτη που «τον αντιμετώπισε ευθύς εξαρχής ως ισότιμο», όπως ο ίδιος λέει. Μπορεί κάπως να

υπερβάλει συγκρίνοντάς τον με τον Μπετόβεν, τον Μότσαρτ και τον Σούμπερτ, αλλά έτσι είναι οι αγάπες.

Ας δείχνανε όλοι τον ίδιο σεβασμό στους δασκάλους τους (όπως κι ο ΈΝΝΙΟ ΜΟΡΙΚΟΝΕ στον δικό του Δάσκαλο, που σώζεται ως όνομα σήμερα χάρη στον λιγότερο προνομιούχο αλλά αγαπημένο μαθητή του).

Μάθημα ζωής, δίδαγμα ήθους αυτή η ταινία.

Μην την χάσετε. Κυνηγήστε την, όπου κι αν την βρείτε.

Στον εικοστό πρώτο αιώνα χρειαζόμαστε ιδανικά, βασισμένα στις παλιές δοκιμασμένες αξίες.

 

 

info: https://m.imdb.com/title/tt3031654/

 

A documentary on the legendary film composer Ennio Morricone.

 

Director

Giuseppe Tornatore

Writer

Giuseppe Tornatore

Stars

Quentin Tarantino

Clint Eastwood

Oliver Stone

 

–https://it.m.wikipedia.org/wiki/Ennio_(film)

 

 

*Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας,  https://konstantinosbouras.gr

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top