Δύο τραγούδια
Του Αντώνη Κηπουρού // *
524
Σαν δε γυρίζεις να με δεις
Κάνω πως δε με νοιάζει
Μα από μέσα καίγομαι
Με τρώει το μαράζι
Φτενό κλαράκι που πατώ
Φοβάμαι μήπως σπάσει
Και δεν προλάβω να σε δω
Η μέρα μου να λάμψει
Ήμουν περήφανο φαρί
Κάλπαζα στις κοιλάδες
Τώρα για το χατίρι σου
Μετράω κουτουράδες
Ίσως προσμένεις κάτι απλό
Που να ‘χει μεγαλείο
Που θα μας πάρει σαν παιδιά
Γραμμή για το σχολείο
__________________________________________
Αγκάθι μέσ’ τα στήθια μου
Μπήχτηκες και δε βγαίνεις
Το αίμα που ‘βγαλε η πληγή
Το πίνεις κι ανασαίνεις
Μικρός ήμουνα κι άβγαλτος
Να μπω σε τέτοιο αγώνα
Στο τέλος το πώς ξέφυγα
Δεν το κατέχω ακόμα
Ψηλά στη σκάλα ανέβηκα
Τη σκέπη σου να φτάσω
Κι η σκάλα γένναγε σκαλιά
Τη νόρμα να μη πιάσω
Αργά κι ο ήλιος έδυσε
Η ώρα του είχε φτάσει
Κι ο πόνος από τα λόγια σου
Ακόμα να περάσει
Ρεφρέν
Λίγα κάθε μέρα
Όχι όλα μαζί
Πώς να κουμαντάρει
Τόσα μια ψυχή
* Ο Αντώνης Κηπουρός του Εμμανουήλ γεννήθηκε στη Θεσ/νίκη 29 Μαίου 1950, μεγάλωσε στις Σέρρες, πήρε πτυχίο Ιατρικής από το Α.Π.Θ, ειδικότητα Ουρολογίας, παντρεύτηκε την Μαρία Ζαχάκη, απέκτησαν τρία παιδιά την Βασιλική, την Ηλέκτρα και τον Μανώλη, συνταξιοδοτήθηκε το 2012 και έκτοτε γράφει.