Ποίημα: “Δεσμά”
Του Gerecos // *
Δεσμά
Η αντίληψη της πραγματικότητας σφιχτά μας αγκαλιάζει.
Στρεβλωμένη αντικειμενικότητα χειραφετεί το νου.
Αναλλοίωτη μέσα στη πολλαπλότητα της, η πλάνη γιγαντώνεται.
Στα έγκατα βαθιά του εγώ το νόημα αυτού του κόσμου δημιουργείται.
Βιωματικές έννοιες, που την επι-κοινωνία γεννούν.
Συνειδησιακά ενεργήματα και απρόσιτες ενοράσεις μας οδηγούνε.
Θραύσματα χρόνου συγκρατεί η μνήμη, ανατρέχοντας στην ιστορία
Μα τι ειρωνεία,
την προβολή των μελλούμενων ψάχνεις, σε μεταφυσική ερμηνεία.
Μα πόσες φορές, οι αισθήσεις και η εμπειρία ξεγελούνε.
Άκαμπτα τα δεσμά των προκαταλήψεων που μας κρατούνε
Πως να ανυψωθεί κανείς σε ένα κόσμο φθαρτό και συμβατό,
αν δεν παραιτηθεί από καθετί χειροπιαστό.
Αθήνα, Δεκέμβρης 2023
Gerecos
*Ο Gerecos (καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Σπύρου Κουτσίδη), έχει Ποντιακή και Κερκυραϊκή καταγωγή. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1970. Είναι πατέρας 2 παιδιών. Σπούδασε οικονομικά και είναι κάτοχος μεταπτυχιακού στην εφαρμοσμένη λογιστική και ελεγκτική του ΕΚΠΑ. Γνωρίζει Αγγλικά και Γαλλικά. Ασχολείται εδώ και χρόνια με τη ζωγραφική και την ποίηση.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
“της απευχής τ’ αντίο”. Ανέκδοτο ποίημα του Κώστα Θ. Ριζάκη
30/04/2024, 7:43 μμ -
Διήγημα: “Χαμογέλα, έχεις μια μόνο ζωή, την εξαντλείς και φεύγεις”
30/04/2024, 7:42 μμ -
Ποίημα: “Τυφλή ελεγεία”
30/04/2024, 7:42 μμ -
Ποίημα: “Eλάχιστο”
30/04/2024, 7:40 μμ -
Ποίημα: “Ο καλύτερος εχθρός”
30/04/2024, 7:39 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Διήγημα: “Η Μάγισσα και ο Άγγελος”
Του Κώστα Πατίνιου // * «Μ΄ έλεγαν μάγισσα που καρδιές ράγισα˙ χόρευα κι άργησα, κάθε αρχή κατάργησα…», λένε οι στίχοι της Λίνας Νικολακοπούλου σε ένα αγαπημένο τραγούδι της Χαρούλας Αλεξίου. Τρίτη και Πέμπτη αφού σχολνούσε η
Περισσότερα -
✔ Αννίτα Π. Παναρέτου: «Χρειάζεται αυτογνωσία και θέληση για την υπέρβαση του εαυτού»
Συνέντευξη στη Γεωργία Χάρδα //* «Ο κόσμος αλλάζει αλλά η ομορφιά εξακολουθεί πάντα να υπάρχει στη φύση και μέσα μας. Αν μπορούσαμε να προσθέσουμε και μια καλώς νοούμενη ελευθερία θα είχαμε πετύχει έναν ιδανικό συνδυασμό». Η Αννίτα
Περισσότερα -
Διήγημα: «Πασχαλούδες και πυρροκότσυφες»
Της Διώνης Ιωάννου // * Χριστός Ανέστη, ρε πατέρα! Ήρθα στο μνήμα σου να σου φέρω ένα κόκκινο αυγό. Έτσι, όπως ορίζει το έθιμο.Το ωραιότερο πασχαλινό αυγό διάλεξε η γυναίκα σου η Ελένη. Ένα καλογυαλισμένο, βαθυκόκκινο αυγό
Περισσότερα -
Διήγημα: «Η Λουλούδα»
Του Θόδωρου Πάλλα // * Αυτός θα ‘ταν ο άντρας της! Άντρακλας μου φάνταζε! Ψηλός, ξερακιανός κι έμορφος! Κι αυτή η Λουλούδα! Κοντόχοντρη, με μαλλιά λαδωμένα να κρύβουν πρόσωπο με άμορφα μάγουλα και κακία στα χείλη.
Περισσότερα -
Ιστορίες Μέλλοντος: “Μια μελλοντική στιγμή”
Της Πέρσας Κουμούτση // * Tον μισούσα. Τον μισούσα τόσο πολύ που πονούσα. Δε μίσησα ποτέ άνθρωπο όσο εκείνον. Αντιπροσώπευε για μένα την αποτυχία μου και τη μικρότητα του κόσμου. Tην αδυναμία μου να προβλέψω και να αντισταθώ,
Περισσότερα -
Τρία ποιήματα: “L’ esprit de l’ escalier” / “Αίτιο και αιτιατό” / “O υποκριτής”
Από τη Διώνη Δημητριάδου // * L’ esprit de l’ escalier Ούτε έβλεπε μπροστά του, έτσι όπως κατέβαινε δυο δυο, πηδώντας μάλλον, τα σκαλιά. Σταμάτησε απότομα κοντά στο τελευταίο. Με πρόσωπο ακόμη κατακόκκινο από θυμό, και
Περισσότερα -
Διήγημα: “Γαλακτομπούρεκο”
Γράφει η Μαίρη Πέστροβα // “Γαλακτομπούρεκο” Άνοιξε την πόρτα σχεδόν συνωμοτικά. Μπήκε αθόρυβα πατώντας στα ακροδάχτυλά της. Η γυναικεία φιγούρα έπλενε τα πιάτα απορροφημένη στις σκέψεις της. Το λύσιμο της ποδιάς και το πνιγηρό
Περισσότερα