Fractal
  • Το τσίρκο του κόσμου όπως δεν ξέραμε

    Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος //   «Ποιος ήταν ποιος» του Ίργουιν Λ. Γκόρντον, εκδ. Vakxikon, σελ. 156   Δεν είναι η γραπτή εκδοχή του «Flying Circus» των Μόντι Πάιθον, αν και θα μπορούσε. Δεν είναι καν το «The Story of

    Περισσότερα
  • Η ποίηση της Γλυκερίας Μπασδέκη

    Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη //   «Σύρε καλέ την άλυσον» της Γλυκερίας Μπασδέκη, Εκδ. «Ενδυμίων», σελ. 30   Ποιήματα (ολιγόστιχα τα πιο πολλά)επιμελώς ατιμέλητα. Ανοίκειο ύφος. Ελεύθεροι στίχοι. Στίχοι που ρέουν. Εμπειρίες ζωής και θανάτου. Μικρές αυτοτελείς ιστορίες. Διάλογος με

    Περισσότερα
  • «Μα εγώ θα γράψω μόνο για την ποίηση»

    Γράφει ο Γιώργος Λίλλης // *   “Εποχή μου είναι η ποίηση” της Ασημίνας Ξηρογιάννη, εκδόσεις Γαβριηλίδης   Εποχή μου είναι η ποίηση, δηλώνει η Ασημίνα Ξηρογιάννη στην πρόσφατη ποιητική της συλλογή, θέλοντας να επισημοποιήσει την πίστη της σε μια

    Περισσότερα
  • Του νεκρού αδελφού: 41 γράμματα από το μέτωπο του Εμφυλίου

    Γράφει η Niemands Rose // *   Κώστας Στοφόρος- «Του νεκρού αδερφού: 41 γράμματα από το μέτωπο του Εμφυλίου»   Πριν λίγες μέρες κλήθηκα να παρουσιάσω το βιβλίο του Κώστα Στοφόρου «Του νεκρού αδερφού: 41 γράμματα από το μέτωπο του

    Περισσότερα
  • Για το «Συναξάρι Ανδρέα Κορδοπάτη»

    Γράφει ο Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης //   Θανάσης Βαλτινός «Συναξάρι Ανδρέα Κορδοπάτη», εκδόσεις «Εστία», σελ. 302   Υπάρχουν βιβλία που είναι διαχρονικά επειδή έχουν θέματα που πάντοτε θα υπάρχουν στο προσεχές μέλλον. Η μετανάστευση είναι ένα από τα θέματα που υπάρχει

    Περισσότερα
  • Πάθη στα κρυστάλλινα σύνορα

    Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος //   «Ο Ουρανός που ονειρεύτηκες» του Γιάννη Σκάραγκα , εκδ. «Κριτική», σελ. 264   Στα κρυστάλλινα σύνορα, κατά Κάρλος Φουέντες, στο αχανές όριο μεταξύ Μεξικού και ΗΠΑ, κάπου στην Τιχουάνα, άνθρωποι με βαρυσήμαντα ονόματα και

    Περισσότερα
  • Το ρήμα ΕΙΝΑΙ

    Γράφει η Ελένη Γκίκα //   Ούτε νίκη, ούτε ήττα. Η δύναμη και ταυτόχρονα, ο βράχος, εγώ: «Κατατρομαγμένος, περικυκλωμένος, ξεπερασμένος απ’ το πλήθος, δεν μπορώ τότε τίποτ’ άλλο να κάνω παρά να χτυπάω, να τρυπάω, να λεπταίνω και να κάνω

    Περισσότερα
  • Η λάσπη του χρόνου

    Γράφει η Μαρία Λιάκου // *   «Η λάσπη» του Χρήστου Αρμάντο Γκέζου, εκδ. «Μελάνι», σελ. 208   Ο ήρωας του είναι ο 28χρονος Αλέξανδρος ή Σάντο. Μετά από απουσία ενός έτους επιστρέφει στην Αθήνα – από το εξωτερικό- αποφασισμένος

    Περισσότερα
  • Επειδή «o έρωτας δεν αρκείται σε μία πρόταση. Απαιτεί όλη τη γραμματική του άλλου»

    Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη //   «Δύστηνος έγκειμαι πόθω», Ανθολόγηση-μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας, εκδ. Vakxikon.gr 2014   Σαν μικρή εισαγωγή, η σημείωση ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος σύγκρισης με τις ήδη υπάρχουσες ανθολογίες ερωτικής ποίησης. Πρόχειρα μού έρχονται στο μυαλό οι

    Περισσότερα
  • «Mην του μιλάτε, είναι άνεργος / τα χέρια στις τσέπες του / σαν δύο χειροβομβίδες»

    Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη // *   «Αμ’ έπος Ανέργων», εκδ. Vakxikon, σελ. 110   Το «Αμ’ έπος Ανέργων είναι το δεύτερο μέρος της Τριλογίας της Κρίσης από τις Εκδόσεις Vakxikon.gr. Το πρώτο μέρος καταπιάνεται με την κρίση ως καθολικό

    Περισσότερα

Back to Top