Ποιήματα: “Άνυδρη σελήνη” & “Ακάλυπτος”
Γράφει η Αθηνά Κρανίδη //
Άνυδρη σελήνη
Φερτές ύλες οι ανθρώπινες σχέσεις
σε κάθε κοίτη σού τάζουνε βλάστηση
Παραπόταμοι οι άνθρωποι εκβάλλουν
στα άγνωστα δέλτα μετά από καταιγίδες
Όξινη βροχή τα συναισθήματα σε συνεχή
κατακρήμνιση παλμοί και αστέρες
Στο μεταξύ, χωράφια απότιστα τα σώματα
κι η σχέση μας μια άνυδρη σελήνη
Ακάλυπτος
Ενός λεπτού σιγή
Όλα τα όνειρα που είχα
μες στον ακάλυπτο ενός φίλου
βγήκα και τα πετάω
Ιδανικό σημείο για να πουν το τελευταίο αντίο
Ήλιος δεν μπαίνει για να τα κάψει
Αέρας λιγοστός, ίσα για μιαν ανάσα
Μόνο μια ήσυχη υγρασία για να βοηθάει στην πτώση
Στο απέναντι μπαλκόνι όμως δυο μάτια παιδικά
κοιτούν με απορία
Πρώτη φορά βλέπουν κηδεία ονείρων
κάπως σκοτείνιασαν
Νιώθοντας ενοχή, τους δείχνω γρήγορα τον ουρανό
Ήθελα να κοιτούν τα υπαρκτά όνειρα
όσο εγώ θα συνεχίζω να σκοτώνω τα ανύπαρκτα
Καθόλου θόρυβο δεν κάνουν όταν σπάνε τα γυαλικά του μέσα μου
Καμία γάζα δεν σταματά το αίμα κι ας σακατεύτηκαν τα σωθικά μου
Και η επούλωση, άνοιξη, μακρινή ούτε που την προσμένω
Ετικέτες: Ποίημα
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
“της απευχής τ’ αντίο”. Ανέκδοτο ποίημα του Κώστα Θ. Ριζάκη
30/04/2024, 7:43 μμ -
Ποίημα: “Τυφλή ελεγεία”
30/04/2024, 7:42 μμ -
Ποίημα: “Eλάχιστο”
30/04/2024, 7:40 μμ -
Ποίημα: “Ο καλύτερος εχθρός”
30/04/2024, 7:39 μμ -
Ποίημα: “Φθορά”
30/04/2024, 7:37 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Η φιλία δεν είναι ευκαιριακή σχέση
Γράφει η Αναστασία Γεωργακοπούλου //* Η φιλία, όπως και η αγάπη κουβαλάει μέσα της έναν κόσμο συναισθημάτων και οικειότητας. Επειδή όμως η λέξη “φιλία” είναι πια ένας υπερβολικά χρησιμοποιούμενος όρος, ας είμαστε προσεκτικοί έχοντας μια επιφύλαξη.
Περισσότερα -
☆ Για την παράσταση “DA” του Hugh Leonard στο Θέατρο Ιλίσια
Γράφει η Μαίρη Σάββα // * «DA» του Hugh Leonard στο Θέατρο Ιλίσια Μια τρυφερή, παντοτινά αντιθετική και ανθρώπινη ιστορία, περιγράφει το κλασσικό πλέον «DA» του Iρλανδού Hugh Leonard που παίζεται στο Θέατρο Ιλίσια, και μας επιστρέφει
Περισσότερα -
Ποίημα: “Πανδαισία”
Του Νικηφόρου Βυζαντινού // Πανδαισία Πουλιά γλυκόλαλα κι ο ήλιος λάμπει μες στο υπέροχο της πλάσης χορό έσβησαν όλα του σκότους τα θάμπη και τριγυρίζω την χαρά για να βρώ. Τα δάση υπέροχα, η φύση
Περισσότερα -
Ποίημα: “Απόβαση”
Του Αργύρη Ευαγγελούλη // * Απόβαση Επέστρεψα με τα χέρια στεγνά και το νου κενό σαν μόλις γεννημένος από σπλάχνα άγνωστα από άγνωστες ζωές ερχόμενος δίχως αίμα ή κάποιο λώρο γυμνός εντελώς με ελάχιστη θέα την
Περισσότερα -
Ποίηση: «Οι λέξεις»
Του Χριστόφορου Τριάντη // * Οι λέξεις είναι αγκάθια. Στο δέντρο της ζωής καρφώνονται γυρεύοντας: μυστικά κι αλήθειες. Σαν θυσιαστήρια μοιάζουν που το αίμα ζωγραφίζει τις πορείες (θνητών κι αθανάτων). Μα την άνοιξη οι αιχμές τους τις
Περισσότερα -
Διήγημα: “Φεύγοντας από τη ΓΗ”
Του Φώτη Παπαγεωργίου // * Ακούω μια φωνή και μετά ησυχία. Κλείνω τα μάτια, παραδίνομαι. Ταξιδεύω τόσο μακριά χωρίς να νιώθω τίποτα… O χρόνος άραγε να είναι αληθινός; Κενό. Πρέπει να βρίσκομαι στην άλλη άκρη του
Περισσότερα -
Διήγημα: “Γι’ αυτό τρέχω!”
Του Γιάννη Βλοντάκη // * Τετέριζε το τζιτζίκι ανέμελα μέσα στο καταλιακό του Σεπτεμβριάτικου απομεσήμερου. Μέρες τρύγου για το νησί, Ο Διόνυσος είχε κατέβει στα χωριά της Βιάννου. Μαζί όμως είχαν έρθει και οι Μαινάδες του.. Η
Περισσότερα
