Της Δάφνης Τσέλιου // * Σωτηρία Αραχνοΰφαντες ανεμώνες, θαλάσσια κοιτάσματα, φλέβες ελιάς, ονειροπόλε ιβίσκε, πλεούμενες φυλλωσιές, κίτρινες άμαξες· εισχωρήστε στα κελάρια μου! Ξυπνήστε τον τυφλωμένο νου μου, που αραδιάζει το σώμα μου σε πόλεμο χωρίς συναίσθηση.
Περισσότερα
Ο ζωγράφος του μήνα: Edward Hopper (July 22, 1882 Νάικ, Νέα Υόρκη, ΗΠΑΝάιακ, Νέα Υόρκη, ΗΠΑ – May 15, 1967 Washington Square North, Νέα Υόρκη, ΗΠΑ) Editorial: «Μα πώς μπορεί να λειτουργεί ο εγκέφαλος κάτω
Περισσότερα
Γράφει ο Δημήτρης Φιλελές // Σωτηρία Τσέλιου–Παππά «Σημάδι αδυναμίας», συλλογή διηγημάτων, Εκδόσεις Άπαρσις, 2019 Το Σημάδι αδυναμίας της Σωτηρίας Τσέλιου–Παππά (εκδόσεις Άπαρσις, 2019) είναι μια συλλογή διηγημάτων που απαιτούν πολύ γερό στομάχι, επειδή αρκετές φορές θα δεχτεί ισχυρά
Περισσότερα
Γράφει η Χρύσα Νικολάκη // Σε έναν κόσμο matrix -που όμως είναι πραγματικός- ο συγγραφέας Μάικ Μπάρτλετ σκιαγραφεί την εργασιακή σχέση μιας μάνατζερ πολυεθνικής εταιρίας με μια υπάλληλό της. Το παράδοξο είναι ότι η υπάλληλος είναι υποχρεωμένη να αναφέρεται
Περισσότερα
Γράφει η Χρύσα Νικολάκη // * Σωτηρία Τσέλιου Παππά «ΩΚΥ, ο φιλειρηνικός ξιφίας», εκδ. Πνοή O Ώκυ , ο φιλειρηνικός ξιφίας, είναι ο κεντρικός ήρωας στο ομότιτλο εξαιρετικό παραμύθι της συγγραφέως Σωτηρίας Τσέλιου Παππά από τις εκδόσεις Πνοή.
Περισσότερα
ΒΙΒΛΙΟ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Μάνος Κοντολέων: «Η εποχή μας έχει ανάγκη από τον δικό της Δον Κιχώτη» Από την Ελένη Γκίκα ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Ελένη Χωρεάνθη: «Δεν αποφασίζεις να γράψεις ποίημα, όπως πας να κόψεις τα μαλλιά σου. Η ποίηση είναι δύσκολο
Περισσότερα
Γράφει η Σωτηρία Τσέλιου-Παππά // Η σφαγή των αμνών στο Μάτι (Ιούλιος 2018) Εκείνοι δεν τόξεραν πως ήταν πεθαμένοι όταν με τα μάτια πυρωμένα, το στόμα ορθάνοιχτο και τις κραυγές να λιώνουν το λαιμό
Περισσότερα
Της Σωτηρίας Τσέλιου–Παππά // * Μετά την κηδεία της μητέρας της, η Ισμήνη δείχνει ανεξήγητα ήρεμη. Σαν να μην έχει επαφή με την πραγματικότητα. Τα κορίτσια την παίρνουν αγκαζέ και την οδηγούν στο σπίτι. Εκείνη χωρίς
Περισσότερα
Της Σωτηρίας Τσέλιου–Παππά // * Με μάτια ακόμα κλειστά η Αντιγόνη απλώνει το χέρι στη μεριά του για να πιάσει μόνο το υγρό σεντόνι. Αναστενάζει με ανακούφιση. Κοιτάζει το βαθούλωμα στο μαξιλάρι και βλέπει τ’ όμορφο πρόσωπο του.
Περισσότερα
Της Σωτηρίας Τσέλιου-Παππά // * Τράβηξα την περικοκλάδα από τον νεροχύτη. Τα χέρια μου έτρεμαν. Έπρεπε να την ξεριζώσω πριν γυρίσει ο άντρας μου. Όταν την είδα να φυτρώνει για πρώτη φορά, του το είπα.
Περισσότερα
Της Μαρίας- Δέσποινας Ράμμου // Δείξε μου, ξανά τον χάρτη Όταν σε χάνω από τα μάτια μου, κόκκινη ώχρα πλακώνει τη ράχη μου, καθώς πλησιάζει η ώρα μου. Χιτώνας ράβεσαι, ασήκωτος, στο δέρμα μου, ταγός
ΠερισσότεραΓράφει η Βασιλική Καραμανέα // * Μαρία Δριμή «Ρωγμή στον τοίχο», εκδ. Ιωλκός Αν και είναι αρκετά δύσκολο να αναφερθεί κανείς διεξοδικά στη μαγεία ενός βιβλίου, θα προσπαθήσω να μη σταθώ κατώτερη των προσδοκιών αυτής της νουβέλας. Δεν
ΠερισσότεραΤης Μαίρης Πέστροβα // Στο Μεγάλo Δωμάτιo Αφουγκράζομαι στο μεγάλο δωμάτιο την απουσία σου, στη σάλα με τα βαριά έπιπλα το βελούδινο σαλόνι και το σκρίνιο στην άκρη, με το τζάκι να σιγοκαίει τις μέρες μας, τις ώρες
ΠερισσότεραΤου Θεοχάρη Παπαδόπουλου // * Ταξιδεύω μέσα στα μάτια σου. Φτάνω σε τόπους όμορφους. Σε βλέπω να χαμογελάς όπως πρώτα. Τότε που σ’ έβλεπαν λουλούδια και σε ζήλευαν, τότε που υπήρχε αγάπη. Δεν θέλω ν’ αφήσω
ΠερισσότεραΑνθολόγηση- Μετάφραση: Πέρσα Κουμούτση // Νουρι αλ Τζαράχ (Συρία) Το κάλεσμα της Σαπφούς Σύριοι, δυστυχείς και πονεμένοι, ωραίοι, εξαντλημένοι, εσείς που ξεφύγατε από τα νύχια του θανάτου, που δεν φτάνετε με τα καράβια, αλλά γεννιέστε
ΠερισσότεραΓράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη // Φαμπρίς-Ροζέ Λακάν, Ζαν-Φρεντερίκ Βερνιέ «Ακόμη μια στιγμή. Ανθοδέσμη από τσουκνίδες», μετάφραση: Νεκτάριος-Γεώργιος Κωνσταντινίδης, Εκδόσεις Βακχικόν, 2020, σελ.154 Μια ωραιότατη έκδοση για δύο σύγχρονα γαλλικά έργα που πρώτη φορά έρχονται στην Ελλάδα.
ΠερισσότεραΓράφει η Χριστίνα Σδούκου // Σε κάθε καλοκαίρι που έρχεται, η ίδια ανάγκη από μικρό παιδί να αποδώσω το ελάχιστο δια της γραφής στο μέγιστο που φέρνει εμπρός μου ο χρόνος σε μια εποχή που μας
Περισσότερα
Του Κωνσταντίνου Πιτένη // * Το φάντασμα Έρωτας είναι να τη διαβεβαιώνεις, τη στιγμή που εσύ πεθαίνεις, πως όλα θα πάνε καλά, ψιθυρίζοντάς της στο αφτί: “Μην ανησυχείς για μένα, μικρή μου. Γιατί, αν με
ΠερισσότεραΤης Ελένης Γκίκα // Θυμάμαι όταν φτιάξαμε τη τζαμαρία ήτανε σα να μπήκε όλη η γειτονιά στο σπίτι. Ο μπάρμπα- Χρήστος ο μπακάλης πρώτα- πρώτα, για τον οποίο δεν μπορώ να πω και ότι μου έλειψε,
ΠερισσότεραΓράφει ο Κωνσταντίνος Μπούρας // * Ιωσήφ Βεντούρας, “Ταναΐς. Ταναΐς και Κυκλώνιο”, Νίκας/Ποίηση, Αθήνα 2020, σελ. 118, 11,66 €. Ελεγεία για μια φυλετική γενοκτονία, σαν την “Κραυγή” του Μουνκ αντηχεί στο κενό των στοχασμών μας, εκεί που η
ΠερισσότεραΓράφει ο Απόστολος Θηβαίος // Πηνελόπη Τσιάλα, «Έρωτας Δίχως Γέφυρα» , εκδόσεις Βακχικόν Τους κοιτούσα που περνούσαν ευτυχισμένοι. Πιασμένοι από το χέρι προχωρούσαν και είχαν στο φόντο την πόλη με τα αναμμένα της τα φώτα. Δεν ήταν μονάχα ευτυχισμένοι, αλλά κατοικούσαν
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Χωρεάνθη // Εύχεσθε υπέρ ημών των ελαχίστων ποιητών Αναμόρφωση των ποιημάτων «Ήταν ένα φθινόπωρο» και «Σχεδιάσματα μνήμης», από τη συλλογή «Ο ύπνος των μεσημβρινών ωρών» (Εκδόσεις Φιλιππότη, Αθήνα 2004). Αιμορραγία φωτός
ΠερισσότεραΤης Καλλιόπης Πολενάκη // Ο φτωχούλης άγιος Γεννήθηκα αρχοντόπουλο, στ’ ασήμι, στο χρυσάφι, κι ό,τι στον κόσμον έλαμπε έφτανε να με κάνει να χαίρομαι σαν νά’ μουνα ένα βασιλοπαίδι! Περνά ο καιρός ταχιά-ταχιά και πρίχου καλονιώσω, τρανός πολύ εγίνηκα,
ΠερισσότεραΓράφει η Χρυσάνθη Ιακώβου // Χρήστος Κούκης «Μοντέρνα ενοχή», εκδ. Κέδρος (…) άλλωστε ο Παράδεισος έχει μια γεύση αποτυχίας, αυτή είναι και η αξία του (…) Είναι κοινωνική η ποίηση του Χρήστου Κούκη; Είναι υπαρξιακή; Είναι ερωτική;
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Γκίκα // Ρούλα Γεωργακοπούλου «Δέντρα, πολλά δέντρα», εκδ. Πόλις, σελ. 74 «Αν δεν με αποκαταστήσεις μπροστά τους, να το ξέρεις, δεν έχεις να πας πουθενά». Από μαμά ορφανεύουμε εμείς τα κορίτσια, κι ας λατρεύουμε μια
ΠερισσότεραΘεοδώρα Τσακιρίδη «Ο πυρήνας της ζωής», εκδ. Ιωλκός «Ο πυρήνας της ζωής», η δεύτερη ποιητική συλλογή μου, απαρτίζεται από μια σειρά ποιημάτων που μεταξύ τους έχουν ως συνδετικό κρίκο την αγωνία για την εύρεση του πυρήνα
ΠερισσότεραΤης Ελένης Δοξαστάκη // Φως Σιγά σιγά, σαν τα σαλιγκαράκια- έστω, να βγούμε στον ήλιο και στο φως. Τι το σκοτάδι, όποια κι αν έχει αφορμή, όποια κι αν κρύβει αιτία, δεν αντέχεται. Αυτό να
Περισσότερα
