Μαρκ Στραντ: “Η αυτοκτονία”
Μετάφραση: Ασημίνα Ξηρογιάννη //
Η αυτοκτονία
Πηδώ από ένα κτήριο
Σαν υπνωτισμένος
Ο άνεμος σαν μαξιλάρι
Mε επιβραδύνει,
Με επιβραδύνει
Σαν να είμαι μέσα σε όνειρο.
Περικυκλωμένος από αέρα,
Σταματώ,
Και στέκομαι σαν τουρίστας
να παρακολουθώ τα περιστέρια.
Οι άνθρωποι στα γραφεία
Θέλοντας να με σώσουν
Ανοίγουν τα στόματά τους.
«Πετάχτε μου μια πέτρα,» φωνάζω,
Θέλοντας να πέσω.
Αλλά κανένας δεν μ’ ακούει.
Μου πετούν ένα σκοινί
Και τώρα περπατώ.
Μιλώντας σε σένα,
Μιλώντας σε σένα
Σαν να ονειρεύομαι
πως ζω.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
-
-
-
-
Η Δανάη Αυγουστή στο εργαστήρι του συγγραφέα
14/05/2024, 9:48 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Έιμυ Λόουελ — Δεκαπέντε χαϊκού
Μετάφραση: Κώστας Λιννός // * Από τη σύνθεση «24 χαϊκού σ’ ένα μοντέρνο θέμα» ΙΙ Πως σ’ έχω πληγώσει ; Με κοιτάζεις με ωχρά μάτια, Αλλ’ αυτά είναι τα δάκρυά μου. ΙΙΙ Πρωί και βράδυ
Περισσότερα -
19 Μαΐου – Malcolm X
O Μάλκολμ Χ (Malcolm X), γεννημένος σαν σήμερα το1925, ήταν Αμερικανός μουσουλμάνος ιερέας και ακτιβιστής πολιτικών δικαιωμάτων. Για τους θαυμαστές του, υπήρξε ένας θαρραλέος συνήγορος των δικαιωμάτων των Αφροαμερικανών, ένας άνθρωπος που κατηγόρησε τη «λευκή Αμερική» με τους πιο
Περισσότερα -
Η απατηλή γοητεία της ματαιοδοξίας . . .
Γράφει ο Γιάννης Θέμελης // * “La grande bellezza” (ITA, 2013) Σκηνοθεσία : Paolo Sorrentino Σενάριο: Paolo Sorrentino Παίζουν : Toni Servillo, Carlo Verdone, Sabrina Ferilli Ένας κυνικός συγγραφέας, σύμβολο της ρωμαϊκής κοσμικής ζωής, περιπλανιέται στην αγαπημένη του
Περισσότερα -
Ποίημα: “Νύχτες της βροχής”
Γράφει η Ελένη Χωρεάνθη // [Οι “Νύχτες της βροχής”, ανέκδοτο ποίημα, γραμμένο πριν 25 χρόνια (1997), στη διάρκεια επώδυνης οικογενειακής περιπέτειας, δημοσιεύεται αναδομημένο τώρα που βιώνουμε παγκοσμίως μια πρωτοφανή, ανθρωποβόρα πανδημία…] Νύχτες της
Περισσότερα -
Διήγημα: “Ανν@πλασμα”
Της Άννας Ζανιδάκη // Ανν@πλασμα Στο πονεμένο της μυαλό , σειρά τώρα είχε εκείνο το κατάπλασμα, που της έλεγε η μανούλα της, για να καταπραύνει τα εντερικά της επεισόδια και τα κοιλιακά της άλγη. Μα μόνο εκείνη δεν το ήξερε όλο αυτό, καθώς τα άλγη αυτά συνεχίζαν τις εισρροές τους στα κοιλιακά της τοιχώματα, αφού η ψυχούλα τους θορυβήθηκε τόσο και τραντάχτηκε άλλο τόσο. Το ξερε εξ αρχής πως κανένας δε θα ταν σε θέση να αντιληφθεί και τον πόνο της, μα το δάκρυ της, μήνες τώρα πάγωσε και τα κρυσταλλάκια του μετρούσαν τα ξενύχτια του είναι της όλου. Έστεκε μόνη της απέναντι απ την παρηγοριά της και συμμετείχε πάντα ενεργά, καθώς δεν είχε αντιληφθεί πόσο τα πονούσε, αλλά ξέρετε, ήθελε να βγάλει την πίκρα της και τον καημό της, ίσως και ακούγοντάς τα. Έτσι κι αλλιώς τα πλήκτρα της είχαν απομείνει για να σκοτώνουν της μοναξιάς της το απάνεμο λιμάνι, καθώς διέπρεπε η μοναξιά αυτή, έναντι των άλλων της των συναισθημάτων. Συναισθήματα
Περισσότερα -
Παναγιώτης Θεοτόκης Λάκκας: “Σκοπός να φτάσεις στο Θεό της ψυχής σου, όποιος και αν είναι αυτός”
Συνέντευξη στην Αργυρώ Μουντάκη // Ο Βόλος είναι μία πόλη που συνεχίζει και εκ του μακρόθεν (σωματικά, γιατί ψυχικά βρίσκομαι πάντα πολύ κοντά σε αυτήν) να με εκπλήσσει με τον πολιτισμό και τους ανθρώπους της. Είναι μία πόλη
Περισσότερα -
“Αντιμανιφέστο”
Γράφει ο Γιώργος Ν. Μανέτας // * Ιάσωνας Σταυράκης «DELIRIUM TREMENS», Ποίηση, Κύπρος Αριστοτεχνικής διηγήσεως γραφή, υποβλητική, υψηλής απαιτήσεως. Στις πρώτες θεματικές του, ανασυνθέτει τον άμοιρο και κοινότυπο κόσμο μας. Με τη δεινότητα λεπτουργού, αποκαθάρει ό,τι
Περισσότερα