ΙΤΑΛΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ VI (μετάφραση): Paolo Bertolani // Enrico de Luca // Luigia Sorrentino // Giovanni Raboni
Επιλογή – Μετάφραση: Κωνσταντίνος Μούσσας // *
Paolo Bertolani
ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΤΑΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΑΛΑΣΣΑ
Κι ήθελες να σταματήσεις με την ορμή των φιλιών
την πικρή ισορροπία;
Το ρόδινο ξέφωτο από τα πεσμένα φιλιά
μόλις χθες ήταν φτιαγμένο από ένα πράσινο αναμμένο
όλο το βουνό.
Αυτός που αντιστέκεται είναι η θάλασσα
ακόμα πράσινη πέρα στους όρμους
γαλάζια στ’ ανοιχτά
απ’ όπου θα περάσεις σε λίγο
στη ρότα που συνήθως πάνε
τα παλιά πετρελαιοφόρα.
(Συλλογή «Libi», 2001)
Enrico de Luca
ΔΥΟ
Όταν θα είμαστε δύο θα είμαστε αγρύπνια και ύπνος
θα βυθιστούμε στην ίδια ουσία
όπως οι νεογιλοί στα μόνιμα δόντια
θα είμαστε δύο όπως τα νερά, τα γλυκά και τ’ αλμυρά,
όπως οι ουρανοί της ημέρας και της νύχτας
δύο όπως είναι τα πόδια, τα μάτια και τα νεφρά,
όπως οι χρόνοι του παλμού
οι ήχοι της αναπνοής.
Όταν θα είμαστε δύο δεν θα έχουμε μισό
θα είμαστε ένα «διπλό» που δεν θα μπορεί να διαιρεθεί με τίποτα.
Όταν θα είμαστε δύο κανείς δεν θα είναι ένας,
ένας θα είναι ίσον κανένας
κι η μονάδα θ’ αποτελείται από δύο.
Όταν θα είμαστε δύο
θ’ αλλάξει όνομα το σύμπαν
θα γίνει παν.
(Συλλογή «Pensieri Parole)»
Luigia Sorrentino
ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑΣ ΠΑΤΕΡΑΣ
Εδώ τα σύνορα δεν ωφελούν
στο ξύπνημα
η φλέβα είναι πιο αργή
οι πνεύμονες πιο ήρεμοι
στο στήθος ο χρόνος
το πλήρες δεν θυμάμαι πόσο απέχει
από το άπειρο
κράτησα το βλέμμα στον ωκεανό
όπως ο φάρος την πορεία
μια γέφυρα
με τα χείλη
σε μια ύλη,
ψυχή.
Giovanni Raboni
ΕΙΔΗΣΗ
Μόνο κάποια λέξη,
μια είδηση μόνο στο λανθασμένο ξέσπασμα
του εξουσιαστή.
Ίσως είναι αργά, ίσως ο τροχός
να γυρνά πολύ βιαστικά, γιατί κάτι μένει:
μάτια ορθάνοιχτα, κεφάλια αλόγου
από τον καιρό της Γκουέρνικα.
Εδώ τα συντρίμμια γίνονται πολτός.
Κι εγώ που σου γράφω
απ’ αυτόν τον απαράλλαχτο τόπο
δεν έχω φράσεις να σου πω, δεν έχω φωνή
για αυτή την πίστη που μου απομένει
για τις συμμετρικές φιάλες,
τις ψάθινες ορθογώνιες καρέκλες,
δεν έχω πια βλέμμα η βεβαιότητα,
σαν να γλίστρησε ξαφνικά
η πένα από τα χέρια
και γράφω με τον αγκώνα ή την μύτη.
(Συλλογή «Le case della Vetra»)
__________________________
* Συνοπτικό βιογραφικό του μεταφραστή:
Ο ποιητής, συγγραφέας και μεταφραστής Κωνσταντίνος Μούσσας γεννήθηκε στον Πειραιά το 1973. Σπούδασε ιατρική και είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών, της Φιλολογικής Στέγης Πειραιά, της Εταιρείας Ελλήνων Εικαστικών, της Royal Society of Literature– London UK , του ICON ITALIA/Ministero dell‘Istruzione, dell‘Università e della Ricerca και της Société européenne des Auteurs, Paris–France.
Έχει εκδώσει τις συλλογές: Σημεία στίξης, Αλεξάνδρεια, Αθήνα 2014, και Ιωλκός, Αλεξάνδρεια, Αθήνα 2015, Αγνώστου πατρός, Δωδώνη, Αθήνα 2015, η οποία προτάθηκε για το βραβείο Γ. Αθάνα της Ακαδημίας Αθηνών το 2015, ενώ το θεατρικό του Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, τιμήθηκε από τον Φιλολογικό Σύλλογο Παρνασσό με τον Α΄ έπαινο. Πρόσφατα, η συμμετοχή του στον Διεθνή Διαγωνισμό Λογοτεχνίας του Ομίλου για την Unesco, Τέχνης-Λόγου και Επιστημών, στην κατηγορία Ποίηση, τιμήθηκε με το Γ΄ Βραβείο, ενώ διακρίθηκε και από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών, στην κατηγορία Δοκίμιο.
Το 2016 τιμήθηκε από το υπουργείο Πολιτισμού και την Μακεδονική Εταιρεία για το ποιητικό του έργο.
Το παρόν έτος (2016) μας χάρισε σε δίγλωσση έκδοση της Δωδώνης, την εξαίρετη μετάφραση της συλλογής Ορίζοντες του Marcello Vitale σύγχρονου, σπουδαίου ποιητή της Ιταλίας (Καλαβρία).
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Μετάφραση | Joseph Roht, Ο ξεχωριστός μαθητής ( 1916)
30/01/2024, 7:39 μμ -
-
Mετάφραση: “Il dolore”, Irma Kurti
09/01/2024, 8:17 μμ -
Τρία ποιήματα του Κωστή Παλαμά στ’ αγγλικά
12/12/2023, 8:52 μμ -
Δύο ποιήματα του Mosab Abu Toha
12/12/2023, 8:51 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
✔ Γιώργος Ε. Αναστασάκης: «Το σημαντικότερο ερώτημα για τον υποφαινόμενο, είναι η ματαιότητα αυτού του κόσμου και αν αξίζει κάποιος να ζει υλιστικά…»
Συνέντευξη: Ιωσήφ Αρνές // O Γιώργος Ε. Αναστασάκης γεννήθηκε έναν βροχερό Μάρτη στη σκιά της αψίδας που σχηματίζει ο Ψηλορείτης με τα Λασιθιώτικα βουνά, το 1983. Η πρώτη γνωριμία με την ποίηση ήταν με τον Διονύσιο Σολωμό που
Περισσότερα -
Ποίηση: “Μετέωρος ψίθυρος”
Του Κωνσταντίνου Καραγιαννόπουλου // * Ποιητή μου ουρανέ μου γκριζοπράσινε βρυχηθμέ μου την λάβα μου απόψε πάγωσέ μου φεγγάρι αστερισμέ μου τον δρόμο της νύχτας φώτισέ μου αλύχτισμα πετράδι θησαυρέ μου μέσα
Περισσότερα -
Αυτοβιογραφίες
Γράφει ο Βαγγέλης Αναγνώστου // Γιάννης Κ. Στουραΐτης «Γεια σου μπαμπά, εδώ Γιαννάκης», εκδόσεις ΑΩ Λένε ότι όσοι έχουν χαράξει το πέρασμα της ζωής τους απάνω στο χαρτί και έχουν την τύχη να το δούνε δημοσιευμένο σε βιβλίο,
Περισσότερα -
Το Γκόλεμ της Ιστορίας
Γράφει η Ελένη Γκίκα // Pierre Assouline «Γκόλεμ», Μετάφραση: Μαρίζα Ντεκάστρο, εκδ. Πόλις, σελ. 248 «Με είδες κιόλας τελειωμένον, όταν ακόμα ήμουν μάζα άμορφη’ και στο βιβλίο σου όλες ήταν γραμμένες οι μέρες που για μένα πρόβλεπες, ακόμα
Περισσότερα -
Εν ολίγοις… 10 βιβλιοπροτάσεις
Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη // Δίνοντας ένα στίγμα μονάχα από βιβλία που διάβασα ήδη πάνω από δύο φορές. Θέατρο, ποίηση, Θεωρία Λογοτεχνίας, Πολιτική θεωρία, ένα λογοτεχνικό περιοδικό, ένα βιβλίο κριτικής. Κάτι σαν βιβλιο…μπουκιές τούτες οι αράδες, αλλά ωφέλιμες
Περισσότερα -
Το σχολείο και ο συναισθηματικός κόσμος των μαθητών
Του Νίκου Τσούλια / Mary Jane Ansell Το σχολείο οφείλει να αναζητεί το Όλον του ανθρώπου Για να καλλιεργηθεί ο συναισθηματικός κόσμος του παιδιού απαιτούνται τουλάχιστον δύο «γεγονότα»: η άμετρη και έμπρακτη και πολλαπλά εκδηλούμενη αγάπη προς το
Περισσότερα -
Ποίημα: “Το πάντα”
Της Κορνηλίας Μαυρομάτη // * Το πάντα “Για πάντα” ψιθυρίζουν τριγύρω μας αθώα ανάμεσα σαν κιμωλίας υποσχέσεις πάνω σε μαυροπίνακα. “Είσαι τα πάντα μου” “Για μένα είσαι το παν” Μα ξεχνούν… “Τα πάντα ρεί” όπως
Περισσότερα