Αυτοβιογραφίες
Γράφει ο Βαγγέλης Αναγνώστου //
Γιάννης Κ. Στουραΐτης «Γεια σου μπαμπά, εδώ Γιαννάκης», εκδόσεις ΑΩ
Λένε ότι όσοι έχουν χαράξει το πέρασμα της ζωής τους απάνω στο χαρτί και έχουν την τύχη να το δούνε δημοσιευμένο σε βιβλίο, έχουν την δυνατότητα και την χαρά να το ξαναζήσουν. Ο συνάδελφος, γαστρεντερολόγος Γιάννης Κ. Στουραϊτης παρουσιάζει ένα πακέτο αναμνήσεων από την προσωπική, επαγγελματική και κοινωνική ζωή του, στο βιβλίο «Γειά σου μπαμπά, εδώ Γιαννάκης». (2020, εκδόσεις ΑΩ).
Γνωρίζοντας ότι η Ιατρική είναι επάγγελμα προσφοράς αλλά και φθοράς, αντιπαραθέτει αρκετές ευτράπελες και διασκεδαστικές στην δραματικότητα τους ιατρικές ιστορίες και συμβάματα από τις Κλινικές και τα Εξωτερικά Ιατρεία των Νοσοκομείων που εργάστηκε, χωρίς όμως να διακωμωδεί τον άρρωστο σαν προσωπικότητα. Χειρίζεται μια γλώσσα απλή αλλά διασκεδαστική παραθέτοντας ευτράπελα προσωπικά του βιώματα ή αναπαράγοντας διάφορες διηγήσεις συναδέλφων ή φίλων. Είναι γεγονότα που μπλέκονται μεταξύ τους και αφηγούνται όχι τόσο την ζωή του, όσο περιστατικά (κυρίως ιατρικά) που έχουν πλάκα, ενδιαφέρον, συγκινήσεις και εικόνες από άλλες εποχές, κι΄ ακόμα από την εποχή που ζούμε. Τα πρόσωπα που ξέρει και αγαπά, περνάνε- επώνυμα ή ανώνυμα- μέσα από τις σελίδες λέγοντας τις δικές τους ιστορίες. Ο συγγραφέας δεν έχει πράγματα να κρύψει και η ειλικρίνεια ξεχειλίζει.
Γεννημένος και μεγαλωμένος στην Αιθιοπία, χρωματίζει με τρυφερότητα την ζωή του στην Αφρική και δίνει μια πολύ ανθρώπινη διάσταση στους δεσμούς που δημιούργησε εκεί. Όμως –ερχόμενος στην Ελλάδα-η μετέπειτα ζωή του είναι γνήσια Ελληνική με αναφορές στην υπερσυντηρητική οικογενειακή ανατροφή του, στην φοιτητική διαδρομή και στις πρώτες ιατρικές εμπειρίες σαν ειδικευόμενος. Ξεχωριστές είναι οι αναφορές στον Ιταλόφωνο σκέλος της οικογένειας του. Συγκινητικά είναι τα βιώματα του από χαριτωμένα περιστατικά παιδιών που περιγράφει αλλά κυρίως των δικών του.
Σε αυτό το αυτοβιογραφικό βιβλίο δεν υπάρχουν καταγγελίες και πολύ σωστά, γιατί πιστεύω ότι ο καταγγελτικός λόγος πρέπει να είναι επίκαιρος. Στην γλαφυρή αφήγηση απουσιάζει η τάση καλολογίας, ο εγωκεντρικός υποκειμενισμός και η τάση ευμενούς υστεροφημίας που ενίοτε συνηθίζεται σε βιογραφίες. Υπάρχει όμως μια χαρούμενη γλώσσα με γλυκό φρέσκο χιούμορ και αμεσότητα που σε κερδίζει.
Αυτού του είδους βιβλία αναμνήσεων, αποκλειστικά μάχιμων ιατρών, είναι πηγή πληροφοριών για μελλοντικούς συστηματικούς συγγραφείς του Υγειονομικού συστήματος της χώρας μας, που εστιάζουν την έρευνα τους στην αντίστοιχη χρονική περίοδο.
Γιάννης Στουραΐτης
Ετικέτες: Βιβλιοκριτική
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500+ ΛΕΞΕΙΣ: Ο θάνατος ποτέ δεν βάζει τέλος
23/04/2024, 9:51 μμ -
Παρακείμενα: «Ωδή στην ηρωική παράδοση και ταυτόχρονα καταδίκη»
23/04/2024, 9:50 μμ -
Ο ‘δράκος’ κοιτούσε τη λίμνη
23/04/2024, 9:48 μμ -
Η αλχημιστική φαντασία της Μπουραζοπούλου
23/04/2024, 9:47 μμ -
Ο Δημήτρης Νόλλας συνεχίζει
23/04/2024, 9:45 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
«…Να έχομε πνευματική ανωτερότητα… και να αγαπούμε τον συνάνθρωπό μας». Θ.Κ.
Γράφει ο Μιχάλης Τρούλης // * Θέμος Κορνάρος: “Στρατόπεδο Χαϊδαρίου”, Ηράκλειο Κρήτης 2007 Ο Θέμος Κορνάρος (1905-1970) γνωρίζουμε ότι γεννήθηκε στο χωριό Σίβα Πυργιώτισσας Ηρακλείου, αλλά πότε ακριβώς: το 1905, το 1906 ή το 1907, δεν το γνωρίζουμε.
Περισσότερα -
Αστικός λαϊκός πολιτισμός και μουσική ταυτότητα
Γράφει ο Δρ. Γιάννης Γ. Λυμπέρης // * Γιάννης Γ. Λυμπέρης και Βάσω Κιούση, «Συνδιαμορφωτικοί παράγοντες του αστικού λαϊκού πολιτισμού και της μουσικής ταυτότητας: Η Δημοτική Φιλαρμονική της πόλης του Λαυρίου», εκδ. Ελληνικό Κέντρο Τέχνης και Πολιτισμού
Περισσότερα -
Μικρό κείμενο: “Όσο μακραίνει η κρίση, τόσο βαθαίνει το χάσμα”
Της Άννας Δεληγιάννη-Τσιουλπά // * Τα άνθη του κακού πολλαπλασιάζονται πίσω από την οικονομική κρίση η οποία μένει και μακραίνει για να γεννήσει ό,τι κυοφορεί, που δεν είναι άλλο από την ανατροπή ή τον κατακερματισμό των κοινωνιών! Κι
Περισσότερα -
Έντεχνο Τραγούδι
Γράφει η Βάσω Κιούση // Το Έντεχνο Τραγούδι είναι ένα νέο μουσικό είδος που εμφανίζεται στο τέλος της δεκαετίας του ΄50 και συνδέεται με την επιτυχία του Μάνου Χατζιδάκι και του Μίκη Θεοδωράκη. Οι δύο αυτοί δημιουργοί καταφέρνουν
Περισσότερα -
Μαρκ Στραντ: “Η αυτοκτονία”
Μετάφραση: Ασημίνα Ξηρογιάννη // Η αυτοκτονία Πηδώ από ένα κτήριο Σαν υπνωτισμένος Ο άνεμος σαν μαξιλάρι Mε επιβραδύνει, Με επιβραδύνει Σαν να είμαι μέσα σε όνειρο. Περικυκλωμένος από αέρα, Σταματώ, Και στέκομαι σαν
Περισσότερα -
Δύο ποιήματα
Της Σταυριάννας Περβολαράκη // * Άγριο ζώο Μην αφήνεις το άγριο ζώο που ζει μέσα σου να πεθαίνει Μην το σκοτώνεις με τα ίδια σου τα χέρια Δέξου το Έχει μερικές τρίχες παραπάνω και
Περισσότερα -
Μπορεί εντέλει να γεννηθεί φως από τα σκοτάδια;
Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη // Έρικα Αθανασίου «Θαμμένα λόγια», εκδ. Bell Η Έρικα Αθανασίου με αρκετά βιβλία στο ενεργητικό της, τα περισσότερα για παιδιά, αποτελεί πια μια διακριτή φωνή στα ελληνικά γράμματα. Κρατώ στα χέρια μου το τελευταίο
Περισσότερα
