Επιμέλεια: Ελένη Γκίκα // «Αναμνήσεις και εκμυστηρεύσεις ενός δικαστή» του Βασιλείου Ε. Λαμπρίδη, εκδ. Ιανός Ο συγγραφέας του είχε την τύχη να είναι παρών σε δυο από τις σημαντικότερες δίκες του δεύτερου μισού του εικοστού αιώνα, να συμμετέχει
Περισσότερα
Επιμέλεια: Δήμητρα Ντζαδήμα // Αυτή η θαυμάσια stop motion ταινία , μας κάνει να νοσταλγούμε το καλό “ντεμοντέ” τυπωμένο βιβλίο, την μυρωδιά του όταν το ξεφυλλίζεις και τον κόσμο που συναντάμε βουτώντας στις σελίδες του. Αισθήσεις που δεν
Περισσότερα
Του Νίκου Τσούλια // * Η είδηση είναι επαναστατική. Μπορούμε να αποθηκεύουμε ένα μέρος της σκέψης μας σε «σκληρό δίσκο» και έτσι ένα μέρος του εαυτού μας να είναι αθάνατο… Αλλά γιατί οι Νέες Τεχνολογίες και η Πληροφορική
Περισσότερα
Γράφει η Βιβή Γεωργαντοπούλου // “Ιστορία του Γερασμένου Παιδιού”, Τζέννυ Έρπενμπεκ, Μετάφραση: Αλέξανδρος Κυπριώτης, Εκδ. Ίνδικτος “Ἔτσι ὅπως ἄλλοι πασχίζουνε νὰ δραπετεύσουν ἀπὸ μιὰ περίφραχτη περιοχή,ἀπὸ φυλακή, στρατόπεδο ἐργασίας, τρελοκομεῖο ἢ στρατώνα,ἀκριβῶς ἀντίθετα τὸ κορίτσι τρύπωσε σὲ μιὰ τέτοια
Περισσότερα
Επιμέλεια: Δήμητρα Ντζαδήμα // Στη δεκαετία του 1950 και του ’60, οι σχεδιαστές εξώφυλλων των βιβλίων δανείστηκαν από την αισθητική της άνθησης Op art (οπ αρτ) . Σκοπός της Οπ Αρτ είναι κυρίως η πρόκληση του
Περισσότερα
Του Νίκου Τσούλια // * Δεν έχουμε μάθει ποτέ να διαβάζουμε. Μαθαίνουμε να συλλαβίζουμε και να αρθρώνομε το λόγο μας αλλά μέχρι εκεί. Δεν έχουμε κατανοήσει ούτε την κουλτούρα ούτε τη μεθοδολογία του διαβάσματος. Οι περισσότεροι αναγνώστες βάζουμε
Περισσότερα
Του Νίκου Τσούλια // * Ο πόθος της γνώσης είναι πάντα πόθος για ταξίδι. Το διάβασμα των βιβλίων είναι πάντα μια περιπέτεια με άγνωστα όλα τα σημεία διαδρομής, με άγνωστο τον προορισμό. Αυτός ο πόθος με συνεπαίρνει για μια
Περισσότερα
Του Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη // Ο Claude McKay (1889-1948), Αμερικανός συγγραφέας και ποιητής, αλλά με καταγωγή από τη Τζαμάικα, αποτέλεσε εμβληματική μορφή της Αναγέννησης του Χάρλεμ. Έγραψε τέσσερα μυθιστορήματα, τα ‘Home to Harlem’ (1928), ‘Banjo’ (1929), ‘Banana Bottom’ (1933)
Περισσότερα
Στον κόσμο! Του Θανάση Καρτερού // Η αλήθεια είναι πάντοτε επαναστατική, έγραψε ένας μεγάλος. Ενίοτε όμως το συνηθίζει να είναι και ανησυχητική. Αν βέβαια δεν χρησιμοποιούμε το δάχτυλο για να κρυφτούμε πίσω του. Και η αλήθεια τη στιγμή αυτή που
Περισσότερα
[Με αφορμή την ελληνική συμμετοχή στην 67η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Φρανκφούρτης (Hall 5.1, Stand E 131) εκπονήθηκε από τον Σύνδεσμο Εκδοτών Βιβλίου Σ.ΕΚ.Β.] Ο ελληνικός εκδοτικός κόσμος του βιβλίου ιδιαίτερα την τελευταία εξαετία βρίσκεται σε διαρκή πίεση
Περισσότερα
Γράφει η Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά // * Αρμονικά χρώματα, δυνατές πινελιές και προπαντός οπτική καθαρότητα στη λεπτομέρεια, που σε βάζει να ψάξεις, τι τάχα κρύβεται εδώ! Και κρύβεται σίγουρα μια ανθρώπινη φιγούρα που θα τη δέσεις εσύ ο θεατής
ΠερισσότεραΤης Μένης Σεϊρίδου // * Γονατισμένη στο αφράτο, νωπό από το χθεσινό ψιλόβροχο, έδαφος ξεχορτιαριάζει τον μικρό της κήπο. Το νοτισμένο χώμα της λερώνει τα χέρια, χώνεται μες στα νύχια της, γίνεται ένα με το δέρμα της.
ΠερισσότεραΓράφει ο Κωνσταντίνος Μούσσας // «Βαθύ Μπλε», η νέα έκθεση του Τζουλιάνο Καγκλή με βλέμμα λογοτεχνικό. Ekfrasi Art Gallery, Διάρκεια έκθεσης: 4/11-4/12 «Τι καταλαβαίνουμε τελικά όταν, κοιτάμε μία ζωγραφιά; Φαρδιές πινελιές, ψυχρές αποχρώσεις, ψυχές
ΠερισσότεραΤου Δημήτρη Χατζηκωνσταντίνου // * Δειπνούν με τις φλόγες (στον Α.Χ.) Δειπνούν με τις φλόγες οι νέοι πάθος φωτιά αποζητούν στα σκουπίδια. Κοιμούνται με φλόγες πεθαίνουν ασφυκτικά όπως ζουν τις τελευταίες δεκάξι ανέραστες ώρες.
ΠερισσότεραΓράφει η Λένα Μαυρουδή Μούλιου // Η σκιά Ημέρα ηλιόλουστη, χαρά Θεού. Η Έλλη κάθεται στην κουκλίστικη κουζινίτσα της. Τακτοποιεί τους λογαριασμούς της, που είναι η μόνιμη μα και μοναδική επαφή της με τα ΕΛ.ΤΑ. Μια επαφή
ΠερισσότεραΓράφει η Ιωάννα Μαρία Νικολακάκη // Ποιόν Ιούλη Και ποιόν Ιούλη χάρτινο, μπηγμένο στα κοχύλια, θα νοσταλγώ μεθαύριο, που οι ζέστες θα ‘χουν σβήσει; Ποιανού σταχιού τ’ ωρίμασμα, ποιου ήλιου τ’ αχνοφίλια1 ποιας βάρκας τους
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Γκίκα // Αμαλία Μεγαπάνου «Το παιδί της μάνας μου», εκδ. Φιλελεύθερος «…Κάποια στιγμή, επιτέλους έφτασα στο σταθμό των ΣΠΑΠ, που έγραφε με μεγάλα γράμματα ΠΑΤΡΑΙ, και με παρέλαβαν για να με πάνε στο σπίτι τους που θα
Περισσότερα
Γράφει ο Διονύσης Μαρίνος // «Πλατεία Μεσολογγίου» του Βαγγέλη Προβιάς, σελ. 192, Εκδ. Ολκός Η πόλη ως άλλη σαρκοφάγος. Τα όριά της ως νοητός χάρτης μέσα στον οποίο κινείται η μυρμηγκιά των ανθρώπων. Ο Δημήτρης Χατζής έγραψε για
ΠερισσότεραΓιάννης Σμίχελης «Σκοτεινή κουκκίδα», Εκδόσεις Βακχικόν 2022, σελ. 100 Συχνά συγκρίνω την γενιά μου με την γενιά του Πολυτεχνείου και με την γενιά της Αντίστασης κι εξοργίζομαι με την δίκη μου γιατί αν και είμαστε
ΠερισσότεραΤου Νίκου Τακόλα // * Ποιος μπορεί να προβλέψει το μέλλον; Να διαβάσει το κρυμμένο μήνυμα στις μορφές των συννέφων, να βρει τη σωστή ερμηνεία των συμβόλων και των σημείων, να πετύχει την ανατροπή της γραμμικότητας
ΠερισσότεραΓράφει η Άννα Γρίβα // Χάρις Κοντού, “Η θηλή της λήθης”, Γαβριηλίδης, 2018 Στη δεύτερη ποιητική συλλογή της, η Χάρις Κοντού (γεν. 1988) επιλέγει να καταγράψει έναν δικό της χάρτη. Οι πόλεις, οι δρόμοι και τα περάσματα που
ΠερισσότεραΓράφει η Διώνη Δημητριάδου // «Οι κοιλάδες του φόβου», Αλεξάνδρα Δεληγιώργη, μυθιστόρημα, εκδόσεις Εκκρεμές Σε αντίθεση με όσους επιλέγουν, γράφοντας μεγάλη αφήγηση (μυθιστόρημα), να εστιάσουν στην πολύμορφη κρίση (οικονομική, κοινωνική και πολιτική) που πλήττει τα τελευταία χρόνια την
ΠερισσότεραΓράφει ο Γεράσιμος Δενδρινός // Δημήτρης Κουτσουπιάς: Ζήλια, Εκδόσεις «Οσελότος», Αθήνα, Νοέμβριος 2016 ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ : Λάβαμε προ ημέρων, έστω και καθυστερημένα, λόγω του νωθρού ταχυδρομείου εξαιτίας των ημερών, το πρώτο βιβλίο του νεαρού Δημήτρη Κουτσουπιά, Ζήλια, των Εκδόσεων
ΠερισσότεραΤης Ελβίρας Πασαριβάκη // * Το χρώμα της αγάπης Έδωσα στον μικρό καινούριους μαρκαδόρους και του ζήτησα να κάνει μια ζωγραφιά. Συνήθως του αρέσει να ζωγραφίζει όπλα και σπαθιά μα σήμερα λες και αποφάσισε να
ΠερισσότεραΓράφει η Σοφία Λυκούδη // Χαράλαμπος Παπακωνσταντινόπουλος «Των Τραυμάτων και των παθών», εκδ. Ενύπνιο Θα σκεπτόταν κανείς πως η συνήθης συνεπαγωγή, βάσει ρεαλιστικών προδιαγραφών, θα ήταν τα τραύματα να έπονται αναπόφευκτα της παραφοράς των παθών ή έστω της
ΠερισσότεραΓράφει ο Διονύσιος Πλατανιάς // * Now as at all times I can see in the mind’s eye, In their stiff, painted clothes, the pale unsatisfied ones Appear and disappear in the blue depths of the sky With all
ΠερισσότεραΤης Ελένης Χωρεάνθη // Η εξαφάνιση της Ίδας. Η συνέχεια και το τέλος” Έπρεπε να το είχα φανταστεί πως θα συνέβαινε. Από τη στιγμή που εξαφανίστηκε ένα πλάσμα τόσο όμορφο και αθώο, αξιαγάπητο και πανέμορφο,
Περισσότερα
