Γράφει ο Δημήτρης Γαβαλάς // Το σχολικό έτος 1966-67 ήμουν μαθητής 3ης Λυκείου στο 2ο Γυμνάσιο/ Λύκειο Αθήνας, Χέϊδεν και Αχαρνών, κάτω από την πλατεία Βικτωρίας. Συμμαθητής μου ο Ζακούλης Γαβριηλίδης και στο Γυμνάσιο ο αδελφός του Σαμίκος
Περισσότερα
Γράφει η Ασημίνα Ξηρογιάννη // Μαρία Παπαγιάννη «Ποιος είναι ο αρχηγός;», Εικονογράφηση: Σοφία Τουλιάτου, Πέτρος Μπουλούμπασης, Εκδ. Πατάκη, 2004, σελ. 24 Αυτές οι διασκεδαστικές εικονογραφημένες ιστορίες της σειράς Σωσίβιο των εκδόσεων Πατάκης για παιδιά α και β δημοτικού
ΠερισσότεραΣυνέντευξη στην Αργυρώ Μουντάκη // «Να σκεφτούμε», τόσο απλή μα και τόσο σύνθετη είναι η προτροπή του Νίκου Σιδέρη στο βιβλίο του «Κατά διαβόλου Ευαγγέλιο: Πολιτική ψυχολογία της κρίσης». Η «εργασιακή κινεζοποίηση» του σύγχρονου Έλληνα, ο «καταναλωτικός ναρκισσισμός», που
ΠερισσότεραΓράφει ο Άγγελος Τσανάκας // * “Κάνω τις αμαρτίες μου, νά ‘χω να μετανιώνω”, λέει ο Σωκράτης και παίρνω έναυσμα κι εγώ και αρχίζω να σκέφτομαι τις δικές μου αμαρτίες. Στο χωριό μου είμαι, στην ταράτσα στην αναπαυτική
ΠερισσότεραΤης Χαρούλας Βερίγου // Μαργιώρα, η πανώρια συγγένισσα τ’ Αγουστίνι (Πώς είναι τ’ άγουρο φιλί στα χείλη και στα μάτια) Ο Αντονάι, δεν είναι μόνο καλοδιαβασμένος και συνετός, είναι σίγουρα και ο άνθρωπος που νοιάζεται
ΠερισσότεραΓράφει ο Γιάννης Σ. Παπαδάτος // * Ελένη Γεωργοστάθη «Φίλοι δεμένοι με κλωστή», εικον. Χρύσως Χαραλάμπους, εκδ. Καλειδοσκόπιο, 2024, σελ. 32. Οι σχέσεις που οικοδομεί το παιδί στην οικογένειά του και οι φιλίες του στο σχολικό
ΠερισσότεραΓράφει ο Δήμος Χλωπτσιούδης // Στέφανος Παντελίδης «Εκεί που δεν με σπέρνουν», εκδ. Βακχικόν Πολλές φορές τονίσει την έντονη εισαγωγή της ποιητικής της ανατροπής στην “ποίηση της αγανάκτησης” και ιδίως της ειρωνείας. Η ειρωνεία είναι η ελευθερία του
Περισσότερατου Ηρακλή Κακαβάνη // Μέρος 1ο: Οι μυθιστορηματικές αλλαγές ενός μυθιστορήματος >> Μέρος 2ο: Οι πρωταγωνιστές «αλλαξοπιστούν» μετά την πρώτη έκδοση >> Μέρος 3ο: Φόβος και τρόμος στην Ελλάδα της Κατοχής – ο Ρώσος εμιγκρέ >>
Περισσότερα
Γράφει ο Παύλος Δ. Πέζαρος // Δημήτρης Κρουσταλιάς: “Νέα Ιθάκη”. Εκδ. Νοών, 2018, σελ. 130 Πληθωρικός ποιητής ο Δημήτρης Κρουσταλιάς (Βόλος, 1955). Δεν είναι μόνο οι 15 ποιητικές συλλογές που έχουν προηγηθεί από το 1983 και δώθε, και
ΠερισσότεραΕπιμέλεια: Ελένη Γκίκα // Ελληνική πεζογραφία: Αύγουστος Κορτώ «Ρένα», εκδ. Πατάκη, σελ. 220 “Εγώ που λες, αγόρι μου, είμαι παλιά πουτάνα. Για να καταλάβεις, έχω πάει μέχρι με τον Καρυωτάκη”. Εκατό πατημένα η Ρένα, κι ένα πρωί
ΠερισσότεραΑπό τις πρώτες μου αναμνήσεις είναι η χαρά της πρώτης μέρας στην Α’ Δημοτικού. Θα μαθαίνω πλέον γράμματα για να μπορώ να διαβάζω! Παιδικό μου όνειρο; Να χτίσω ένα σπίτι από βιβλία και να μείνω μέσα. Και το
ΠερισσότεραΣυνέντευξη στη Μαρία Λιάκου // «Χωρίς εσένα θα με καταπιεί το μπλε υγρό. Όχι, λάθος. Εσύ, εσύ είσαι το μπλε υγρό. Όχι, λάθος. Αν δεν ήσουν εσύ, θα ήταν κάτι άλλο. Όχι, λάθος. Εγώ είμαι το μπλε υγρό. Όχι,
ΠερισσότεραΤου Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη // Colson Whitehead, «Τα αγόρια του Νίκελ». Μετάφραση: Μυρσίνη Γκανά. Εκδόσεις Ίκαρος. Αθήνα, 2020 ‘Τα αγόρια του Νίκελ’ (The Nickel Boys, 2019) του Κόλσον Γουάιτχεντ (Colson Whitehead, 1969-) αποτελεί κατά κάποιο
ΠερισσότεραTης Άννας Κοκκινίδου // Δύο ποιήματα από τη συλλογή «Αντιμονόγραμμα και άλλα» (εκδόσεις Ιωλκός, 2022). Canto Ι [Η δειλή ανατολή] Δείλιασε πάλι η ανατολή να με φέρει κοντά σου, έδωσε τη σκυτάλη στο μούχρωμα
ΠερισσότεραΤης Ελένης Χωρεάνθη // Μια άλλη ανάγνωση των έργων: «Ανάμεσα σε νύχτες», «Πολιτισμός του Σώματος», «Το στίγμα της στίξης» του Κώστα Ε. Τσιρόπουλου «…Κανείς δεν παίρνει τα δωρεάν» (Οδυσσέας Ελύτης, Τα ελεγεία της οξόπετρας») “…Όλη μας η
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Θ. Λουκά // * ~Ψυχές~ Ψυχές που μένουν για πάντα κοντά μας νιώθουν και μένουν βαθιά στην καρδιά μας τον κόσμο βλέπουν και στέκουν μπροστά μας φύλακες Άγγελοι συχνά στα όνειρά
ΠερισσότεραΓράφει η Λεύκη Σαραντινού // Ελένη Πριοβόλου, «Μια στιγμή μέσα στον χρόνο», εκδ. Καστανιώτη Μια στιγμή μέσα στον χρόνο κρατάει μια εκ βαθέων εξομολόγηση… Μια στιγμή μέσα στον χρόνο αρκεί για να αλλάξει όλη τη ζωή μας… Μια
ΠερισσότεραΕπιμέλεια- ανθολόγηση: Μανόλης Ανδρεδάκης // Γεβγκένι Γεφτουσένκο ( 1932 -1.4.2017 ) θάρρος Eίσαι ένας άνθρωπος θαρραλέος, μου λένε. Έ λοιπόν όχι. Δεν είμαι. Ποτέ το θάρρος δεν ήταν η αρετή μου. Μόνο που πάντα νόμιζα πως
Περισσότερα
