Γράφει ο Αγησίλαος Κ. Αλιγιζάκης // Χρήστος Καρδαράς, «Ιστορία & Ρεμπέτικο», εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα 2015. «Το ρεμπέτικο, που αποτελεί συνέχεια του σμυρναίικου τραγουδιού, έχει τις απαρχές του στις περιθωριακές κουλτούρες, κυρίως των παρανόμων του τέλους του 19ου και
Περισσότερα
Γράφει ο Αγησίλαος Κ. Αλιγιζάκης // Χρήστος Καρδαράς, «Ιστορία & Ρεμπέτικο», εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα 2015. «Το ρεμπέτικο, που αποτελεί συνέχεια του σμυρναίικου τραγουδιού, έχει τις απαρχές του στις περιθωριακές κουλτούρες, κυρίως των παρανόμων του τέλους του 19ου και
Περισσότερα
Γράφει η Βάσω Κιούση // Οι ρίζες του ρεμπέτικου χάνονται στο βάθος της παραδοσιακής μας μουσικής. Μαζί με το δημοτικό τραγούδι αποτελούν την Αστική μουσική της Ελλάδας. Το ρεμπέτικο αρχίζει ν’ αναπτύσσεται στο τέλος
Περισσότερα
Τα νέα παιδιά που αγαπούν το ρεμπέτικο, που τραγουδούν και παίζουν στους πεζόδρομους, στις πλατείες και στις συντροφιές, μας αποδεικνύουν ότι το ζωντανό λαϊκό τραγούδι δεν μπορεί να αντικατασταθεί ούτε από την «έντεχνη» επεξεργασία του ούτε από τα υποκατάστατά
Περισσότερα
Του Νίκου Τσούλια // * Από πού κατάγεται η γοητεία του μπουζουκιού και με ποιους δρόμους ανοίγει το όμορφο ταξίδεμα της ψυχής; Είναι της μουσικής η καθολική δύναμη που μας συνεπαίρνει, που μας αρπάζει από το γήινο
Περισσότερα
Του Νίκου Τσούλια // * Το ρεμπέτικο είναι κομμάτι φωτεινό της ψυχής μας. Είναι ανάγκη ζωής. Είναι σκίρτημα καρδιάς, ανάσα στιγμιαίας αλλά απόλυτης ευτυχίας. Είναι όνειρο μελαγχολίας και μελαγχολία ονείρου. Είναι μοναξιάς και παρέας συνάμα έμβλημα,
Περισσότερα
Από την Κατερίνα Πουλοπούλου // «Ο Πειραιάς στο ρεμπέτικο τραγούδι την εποχή του γραμμοφώνου» Από την Κρεμμυδαρού του ’50 και τα Κουντουριώτικα στα Ταμπούρια και, από εκεί, πίσω στο 1932 και στην κομπανία του Γιώργου Κάβουρα. Ένα
Περισσότερα
Γράφει η Άννα Κοντοθανάση // * Βασιλική Παπαναστασίου «Το κίτρινο πανί», εκδ. Άνω Τελεία Ι. Εισαγωγή Κάθε αλλαγή εμπεριέχει την απώλεια, όπως ακριβώς κάθε απώλεια προϋποθέτει την αλλαγή (Neimeyer, 2006). Η ζωή, λοιπόν, που είναι ένα ταξίδι αλλεπάλληλων
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Παπαδοπούλου // * Για την πεντάχρονη Ριχάμ από τη Συρία Οι σφαίρες, μαύρος υετός, σκοτώνουν τα παιδιά Νεκρά σώματα κείτονται πρηνηδόν στα χαλάσματα της αδηφάγας μανίας Μια κούκλα κι ένα μεταλλικό αμαξάκι είναι
ΠερισσότεραΑπό τον Άγγελο Πετρουλάκη // Ιωάννα Γκανέτσα: «Το άνθος τής ζωής», Εκδόσεις Νίκας Είναι το δεύτερο βιβλίο της Λαρισαίας Ιωάννας Γκανέτσα. Το πρώτο ήταν η συλλογή αφηγημάτων «Ο έρωτας δε θέλει τίτλο». Εκείνο το μικρό βιβλίο με είχε
ΠερισσότεραΓράφει η Ελευθερία Λαγού // * Το κειμενικό καβαφικό σύμπαν αποτινάζει τα τετριμμένα χαρακτηριστικά του γνωρίσματα (διδακτισμός, νοηματική ηδονοθηρία, πολιτικολογία) προβάλλοντας τον συγκρητισμό, την multiculturalism/πολυπολιτισμικότητα, τη νεωτερικότητα και τον μοντερνισμό. Ο συγγραφέας ως “Αυτός” και ο ευάλωτος
ΠερισσότεραΤου Νίκου Τσούλια // Αναρωτιέμαι και εκπλήσσομαι και θαυμάζω ως προς τη δύναμη που έχει μια ρηξικέλευθη επαναστατική παρατήρηση. Τι αλλαγές φέρνει στην ιστορία του ανθρώπου, στον τρόπο σκέψης μας, στα ερμηνευτικά εργαλεία μας… Τι ελευθερία, τι δημιουργικότητα
ΠερισσότεραΤου Νίκου Ρούπα // * Έως σήμερα τον γνωρίζαμε μέσα από τις διευθύνσεις μεγάλων κλασικών μουσικών έργων και συμφωνιών σε συνεργασία με την ορχήστρα της ραδιοφωνίας της Ρώμης, καθώς και της φιλαρμονικής ορχήστρας του Μιλάνου. Έχουμε διαβάσει επίσης
ΠερισσότεραΓράφει η Βάσω Κιούση // Ο Ιάννης Ξενάκης (29 Μαΐου 1922 – 4 Φεβρουαρίου 2001) ήταν ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες συνθέτες και αρχιτέκτονες του 20ού αιώνα, διεθνώς γνωστός ως Iannis Xenakis. Συσχέτισε τη μουσική και την αρχιτεκτονική με
Περισσότερα
Γράφει η Χρυσάνθη Ιακώβου // “Αθώα Πλάσματα” του Αλέξη Σταμάτη (Εκδόσεις Καστανιώτη, 2020) Ο Αλέξης Σταμάτης στο νέο του βιβλίο πλάθει έναν ιδιαίτερα ενδιαφέροντα λογοτεχνικό ήρωα, τον Στέφανο, έναν άντρα μοναχικό, που κουβαλά τους προσωπικούς του δαίμονες και
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Μπετεινάκη // * Κι όμορφες ιστορίες σαν παραμύθια που γεμίζουν τα Κυριακάτικα τα απογεύματα, τα μελαγχολικά. Κλασικές ιστορίες γραμμένες πριν από εκατό χρόνια ζωντανεύουν ξανά για τρυφερές ηλικίες. Συνήθειες, οργάνωση, περιβάλλον και προστασία αυτού. Ανησυχίες
ΠερισσότεραΓράφει η Διώνη Δημητριάδου // Παναγιώτης Χατζημωυσιάδης: «Έξοδα νοσηλείας», εκδόσεις Ενύπνιο Τα Έξοδα νοσηλείας είναι η πιο προσωπική ως τώρα γραφή του Παναγιώτη Χατζημωυσιάδη. Όχι επειδή είναι αυτοβιογραφική στα στοιχεία της – καθόλου απαραίτητη δεν πρέπει να θεωρείται
ΠερισσότεραΓράφει ο Κώστας Θ. Ριζάκης // ήττα τών υλιστών κάπνιζεν φουλ η ψησταριά οι ορέξεις ουραν- όθεν γυροβολιάς στο γάλακτος μπεμπεδιστόν αρνάκι το πρώην βέβαια πρόβατον πριν κ’ η σφαγή το αλώσει προ σούβλας βαυκαλίζονταν που δεν
ΠερισσότεραΤης Μαρίας Πολίτη // Εγώ την αγαπούσα. «Θόλωσα. Την αγαπούσα. Ήθελα μόνο να ’ναι δική μου». Τ’ όνομά σου δεν σου ανήκει Σε λένε Ελένη, Μυρτώ ή Καρολάιν Ζωή, Γαρυφαλλιά ή Αναστασία αίμα τρυφερό
ΠερισσότεραΓράφει η Λίλα Τρουλινού // * Σκέψεις με αφορμή το βιβλίο της Τζούλιας Γκανάσου «Γονυπετείς», εκδ. Γκοβόστη «Πού είναι για όλους εμάς, λόγιους και αμόρφωτους, ευγενείς και ταπεινούς, τα ηθικά πρότυπα και οι διασημότητές μας ανάμεσα στους συγκαιρινούς
ΠερισσότεραΤης Τζένης Κατσαρή-Βαφειάδη // * Μιχάλης Μελαχροινούδης: «Εν αρχή ην ο λόγος», Παρατηρητής της Θράκης, Κομοτηνή 2021 «Εν αρχή ην ο λόγος» είναι η πρώτη ποιητική συλλογή του «πολύπλαγκτου» Μιχάλη Μελαχροινούδη. Πολύπλαγκτος γιατί είναι εκπαιδευτικός με διδακτορικό, διαρκώς
ΠερισσότεραΓράφει η Νόπη Ταχματζίδου // Κωνσταντίνος Λίχνος «Διάστρεμμα», εκδ. Γράφημα Από τις εκδόσεις «Γράφημα», κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο του 2023 το νέο έργο του Κωνσταντίνου Λίχνου «Διάστρεμμα». Η νουβέλα, συνολικής έκτασης 142 σελίδων, στην οποία συμπεριλαμβάνεται και εκτενής εισαγωγή
ΠερισσότεραΤου Νίκου Τσούλια // Έχουμε αναφερθεί σε προηγούμενο άρθρο μας για την αποτελεσματικότητα του σχολείου με έμφαση στην εκπαιδευτική πλευρά. Αλλά το σχολείο δεν είναι απλά και μόνο ένας κοινωνικός θεσμός. Διατρέχεται από τις κοινωνικές διεργασίες και τις
ΠερισσότεραΤου Νίκου Προσκεφαλά // * Στα λασποτόπια της Μάντσα,ο Σάντσο Πάντσα είχε ήδη ανάψει σιγανή φωτιά. Λοξοκοιτώντας με μάτι πονηρό το λιπόσαρκο ιππότη,ανακάτευε αργά τα κάρβουνα κι ετοίμαζε το βραδινό δείπνο… Πιο πέρα ο Δον
Περισσότερα
