Eπιμέλεια: Δήμητρα Ντζαδήμα // Η Νίνα Σιμόν, γεννημένη σαν σήμερα το 1933, ήταν τραγουδίστρια, στιχουργός και πιανίστρια. Αν και οι ειδικοί την κατατάσσουν στους καλλιτέχνες της τζαζ μουσικής, η ίδια δεν αποδέχτηκε ποτέ αυτήν την τυποποίηση. Από γενική άποψη
Περισσότερα
Της Παυλίνας Παμπούδη // * Ο μικρός δρόμος ήταν αδιέξοδο. Το τελευταίο σπίτι, αριστερά, ακουμπούσε πάνω σ’ ένα τμήμα του αρχαίου τείχους της παλιάς πόλης. Ήταν μια μικρή, εγκαταλελειμμένη μονοκατοικία που, καθώς ερειπωνόταν σιγά σιγά, έτεινε να γίνει
ΠερισσότεραΓράφει η Βίκυ Δρακουλαράκου // * Ναρκίσσου κήπον ανθέοντα Στον ανθόεντα κήπο του Νάρκισσου χάθηκε η κόρη, στου ήλιου το αναγύρεμα, βοτάνι ιππομανές μαζεύοντας. Αναδεύοντας του αμφορέα τα ηδύποτα την συνετή παρθένο ηράσθην.
ΠερισσότεραΓράφει η Διώνη Δημητριάδου // * Μια “ανάγνωση” στο βιβλίο του Λευκάδιου Χερν (Lefkadio Hearn) «Το όνειρο μιας καλοκαιρινής ημέρας… (μια γιαπωνέζικη ιστορία)», σε μετάφραση της Παλμύρας Ισμυρίδου από τις εκδόσεις Άγρα «Το πανδοχείο μού φάνηκε παράδεισος
ΠερισσότεραΓράφει η Ανθούλα Δανιήλ // Ελένη Εφραιμίδου: «Γκέρα», Εκδ. Σαιξπηρικόν 2020 Η πολύπαθη χώρα, η Ελλάδα, πολιορκημένη από στεριά και θάλασσα. Άλλοτε από την Ανατολή κι άλλοτε από τη Δύση, βρέθηκε στη θέση που όλοι διεκδικούσαν
ΠερισσότεραΤης Λίνας Τόιτου // * Η πιο βαθιά πληγή… Ποτέ δεν κοιμούνται οι μητέρες των νεκρών παιδιών Άλλωστε αν και ξυπνητές, τις κυκλώνουν οι εφιάλτες κι όλη τη νύχτα ξαγρυπνούν δίπλα στο καντήλι αγκαλιά με
ΠερισσότεραΤης Καλλιόπης Πολενάκη // Στο νότο καλύτερα θα είναι… Είχε τα χοντρά της τσόκαρα βγαλμένα, και ξυπόλυτη, ένα γινόταν με την πρώτη δροσιά της Αυγής που μούσκευε τα χόρτα ένα γύρο. Ανήλιο έκανε με την
ΠερισσότεραΑπό την Αργυρώ Μουντάκη // Πώς γίνεται ένα βιβλίο μαγειρικής να είναι λογοτεχνία; Δεν μπορεί κανείς να το φανταστεί αν δεν διαβάσει το βιβλίο «Η Ελένη Ψυχούλη μαγειρεύει του καλού καιρού» (Εκδόσεις Πατάκη, 2013). Δεν θα μπορούσε να υπάρξει
Περισσότερα
Του Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη // David Shafer, «Ουίσκυ Τάνγκο Φόξτροτ». Μετάφραση: Λευτέρης Καλοσπύρος. Εκδόσεις Πόλις. Αθήνα, 2022 «Κάποιος θα ελέγχει την πρόσβαση σε όλα τα δεδομένα κι όλη τη γνώση», λέει ένας χαρακτήρας στο μυθιστόρημα
ΠερισσότεραΤου Γιώργου Ρούσκα // α σε κάθε κόκκινο αυγό που θα βρεθώ μπροστά εγώ δεν θα θυμάμαι τ’ άσπιλο Αίμα Εκείνου μόνο ούτε τα ηλιοστόλιστα πέταλα παπαρούνας μα κι ένα άλλο σύγχρονο, μαύρο της νύχτας αίμα που ’βαψε
ΠερισσότεραΤης Όλγας Τσιφοπούλου // * Το πιο μεγάλο λάθος Έρημος δρόμος ανοίγεται μπροστά μου. Όμως αναλαμβάνω την ευθύνη ήταν όλη δική μου. Eγώ έφτασα στο τέλμα χωρίς να το καταλάβω. Τώρα που γύρισα όμως
ΠερισσότεραΓράφει η Διώνη Δημητριάδου // “π Λέξεις” του Μάνου Σιφονιού, εκδόσεις Γαβριηλίδης Σπάνια ένας τίτλος δίνει όλο το περιεχόμενο του βιβλίου (ιδίως αν πρόκειται για ποιητική συλλογή) και μάλιστα με το ελάχιστο των λέξεων. Ο συγκεκριμένος τίτλος αποκτά
ΠερισσότεραΓράφει η Γιόλα Πετρίτση // Πασκάλ Μερσιέ «Νυχτερινό τρένο για τη Λισαβόνα» Εκδόσεις Ψυχογιός, σελ. 568 Το μυθιστόρημα αυτό είναι ένας ύμνος για την αξία της ζωής, γεμάτο από φιλοσοφικές και όχι μόνο αναζητήσεις. Επίσης είναι ένα βιβλίο,
ΠερισσότεραΓράφει ο Βασίλης Ν. Πης // * Μύρισαν Χριστούγεννα οι μέρες Χρωματιστά και φωτεινά στολίδια Φάνηκαν στα μπαλκόνια και τις πλατείες Έμειναν μόνο οι τελευταίες τακτοποιήσεις Για το πολύτιμο, το ελάχιστο να δώσουμε Το σούρουπο, σαν
ΠερισσότεραΓράφει η Μαρία Βρέντζου // * «Λετισιά ή το τέλος των ανδρών» του Ιβάν Ζαμπλονκά, εκδόσεις Πόλις 2017, σελ. 448 Ο φεμινιστής Ιβάν Ζαμπλονκά, πανεπιστημιακός στον τομέα της σύγχρονης ιστορίας, με το βιβλίο του «Λετισιά ή το τέλος
ΠερισσότεραΤου Κωνσταντίνου Μούσσα // * “Μνημοσύνην καλέω, Ζηνὸς σύλλεκτρον, ἄνασσαν, ἣ Μούσας τέκνωσ᾽ ἱεράς, ὁσίας, λιγυφώνους, ἐκτὸς ἐοῦσα κακῆς λήθης βλαψίφρονος αἰεί” Την Μνημοσύνη προσκαλώ, την σύζυγο του Διός, την βασίλισσα ή οποία γέννησε τις ιερές Μούσες,
ΠερισσότεραΓράφει η Τζίνα Ψάρρη // Γκράχαμ Γκρην «Καμένο χαρτί» , Μετάφραση: Αχιλλέας Κυριακίδης, Εκδόσεις Πόλις «Έρχεται μια στιγμή στη ζωή, όπου κάποιος με ελάχιστο ταλέντο ηθοποιίας μπορεί να ξεγελάσει ακόμα και τον εαυτό του». Ένας και μοναδικός
ΠερισσότεραΓράφει η Χρυσάνθη Καραούλη // “Στο σύμπαν σου” Πώς να μιλήσεις σε έναν ποιητή; Πώς να ακουμπήσεις μια ψυχή έρμαιο του άγριου νοτιά, της θάλασσας την ταραχή, του νου του τ’ άγρια θεριά; Μία στη γη… και
Περισσότερα
