Eπιμέλεια: Δήμητρα Ντζαδήμα // Ο Μάρτιν Χάιντεγκερ που έφυγε σαν σήμερα το 1976 ήταν Γερμανός φιλόσοφος και μια από τις πιο σημαντικές αλλά και αμφισβητούμενες προσωπικότητες του εικοστού αιώνα. Από τη μια πλευρά ο ενεργός του ρόλος, ως πρύτανη
Περισσότερα
Γράφει η Ελένη Γκίκα // Patrick Modiano «Ναρκωμένες αναμνήσεις», Μετάφραση: Αλεξάνδρα Κωσταράκου, εκδ. Πόλις, σελ. 126 «Σε κάθε σελίδα έλεγα στον εαυτό μου: αν μπορούσαμε να ξαναζήσουμε την ίδια ώρα, στα ίδια μέρη και στις ίδιες συνθήκες αυτά
ΠερισσότεραΈνα ποίημα της Χρύσας Στρίκου από την ποιητική συλλογή της «Κόσμοι μέσα σε κόσμο», εκδ. Ιωλκός 10-10-2019 Η μάνα μου με γέννησε με ένα κατακόκκινο φουστάνι βαμμένο με το αίμα των ονείρων της.
ΠερισσότεραΓράφει ο Μάνος Καφές // * Νίκος Χριστόπουλος “Υπεραστικός Σταθμός”, εκδ. Αλεξάνδρεια Με το βιβλίο του “Υπεραστικός Σταθμός”, ο Νίκος Χριστόπουλος μας υπενθυμίζει τη διαχρονική αξία της αφήγησης. Το βιβλίο είναι μια νουβέλα. Το πρόβλημα και
ΠερισσότεραΒΙΒΛΙΟ: ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ: «Ο ήρωας του καλοκαιριού» (Αλέξης Πανσέληνος // Αργυρώ Μαντόγλου // Λουκία Δέρβη // Φίλιππος Φιλίππου // Κώστας Αρκουδέας // Μαρία Γαβαλά // Μάνος Κοντολέων // Κατερίνα Καριζώνη // Δημήτρης Σωτάκης // Μαρία Σκιαδαρέση // Τζούλια Γκανάσου
ΠερισσότεραΗ Μαίρη και το Λευκό Μπιζέλι. Ένα κορίτσι μ’ ένα Λευκό Μπιζέλι μες στο κεφάλι του, σ’ ένα παραμυθένιο ταξίδι αναζήτησης της αλήθειας για τον καρκίνο. Το ξέρω. Αναρωτιέστε. Γιατί να γράψω μια τέτοια ιστορία για ένα τόσο
ΠερισσότεραΤης Αντιγόνης Ηλιάδη // * Κάθονταν στα τραπέζια τους κοιτώντας τα άδεια μπουκάλια, τα πεσμένα ποτήρια και τις κλειστές κουρτίνες. Έξω φύσαγε ένας αέρας που σου έπαιρνε την ανάσα. Η υγρασία μάτωνε χείλια και έσπαζε κόκαλα.
ΠερισσότεραΤης Μαρίας Ψαρά // 5/1/1978 ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ τεύχος 1 Οι Έλληνες δέρνουν τα παιδιά τους. Συχνά διαβάζουμε για περιπτώσεις βαρβάρων ξυλοδαρμών παιδιών. Το φαινόμενο δεν είναι μόνον ελληνικό. Γράφει ο Γ.Ζώτος. Για τη διερεύνηση του συγκεκριμένου θέματος, αφορμή στάθηκε η επίκαιρη τότε
Περισσότερα
Γράφει η Δώρα Μαργέλη // Σταύρος Σταυρόπουλος «Θα σε δω ξανά στο άδοξο τέλος», εκδ. Σμίλη Όταν διαβάζεις ποίηση Σταυρόπουλου ακούς ποίηση Σταυρόπουλου. Όχι μόνο γιατί η χαρακτηριστική χροιά – φωνή του ποιητή έχει αποτυπωθεί στο μυαλό σου
ΠερισσότεραΤου Μιχαήλ Τσιμπλάκη // * Είναι φορές που συλλαμβάνεις, τσακώνεις, με κάποιον τρόπο, τέλος πάντων, πιάνεις εσένα την ίδια να αναρωτιέται, τι από όλα όσα είχε εκείνος έχουν εγκατασταθεί μόνιμα μέσα σου, υποθέτεις πως είναι αρκετά, θα
ΠερισσότεραΓράφει η Τζίνα Ψάρρη // Βασιλική Ηλιοπούλου «Το αθώο», Εκδόσεις Πόλις Στο προσκεφάλι του άρρωστου συζύγου της Χρύσανθου, μέσα στην ψυχρή νύχτα ενός απρόσωπου νοσοκομείου, η Εύα φέρνει στο νου της στιγμές παρελθοντικές. Θυμάται την αδερφή της, που
ΠερισσότεραΓράφει η Νάντια Τράτα // “Οι σκιές της Κλυταιμνήστρας” του Μάνου Κοντολέων, Εκδόσεις Πατάκη «Η ύπαρξη των υπαρκτών είναι ένα ενεργούμενο πώς, όχι ένα συντελεσμένο τι. Ενεργείται η ύπαρξη, γίγνεται. Τη συνιστούν σχέσεις, είναι πραγματικότητα σχέσεων.». Οντολογία του
ΠερισσότεραΤου Βασίλη Πανδή // * Ανεμόβροχο· σμάρι τα περιστέρια πάνε, πετούνε Έρημες, καθώς όμορφες, βουνοκορφές του φθινοπώρου Είν’ ο δρόμος της βροχής αλλοτινό της ομορφιάς αγγειό Ετούτη η γης διψασμένη· πνιχτό το φως απάνω της
ΠερισσότεραΓράφει η Χρυσάνθη Ιακώβου// * Μία από τις φράσεις που μισώ να ακούω είναι η «έλα, μωρέ, πλάκα έκανα». Προσωπικά θεωρώ πως δεν υπάρχουν πλάκες, αυτά που λέγονται στα αστεία είναι πέρα για πέρα ειλικρινή, με τη διαφορά
ΠερισσότεραΕπιμέλεια – ανθολόγηση: Μανόλης Ανδρεδάκης // ανατολή (απόσπασμα) Γιαννιώτικα, σμυρνιώτικα, πολίτικα, μακρόσυρτα τραγούδια ανατολίτικα, λυπητερά, πώς η ψυχή μου σέρνεται μαζί σας! Eίναι χυμένη από τη μουσική σας και πάει με τα δικά σας τα φτερά. Σας
ΠερισσότεραΓράφει η Ανθούλα Δανιήλ // Παναγιώτης Κιμουρτζής- Άννα Μανδυλαρά: «Φιλέορτο Βασίλειο» Δημόσιες εορτές και εθνικές επέτειοι κατά την οθωνική περίοδο, Εκδ.Gutenberg 2023 Πώς εορτάζουν οι Έλληνες στου Όθωνα τα χρόνια; Αυτό είναι το θέμα του βιβλίου
ΠερισσότεραΤης Κατερίνας Λιβιτσάνου- Ντάνου // Mήνυμα αγνοούμενης Μάνα μου, πάνε μέρες τώρα, που με ψάχνεις -που με ψάχνετε- , που μου είπες “στο καλό” μ’ ένα φιλί και μια αγκαλιά, σαν στο τρένο μπήκα
ΠερισσότεραΓράφει η Νάντια Τράτα // * «Δεξαμενές» της Νίνας Ρίζου, Εκδ. Γιαλός «Εκεί που αναρωτιέσαι για πράγματα που πρώτη φορά αντικρίζεις για πράγματα χιλιοειπωμένα που έχουνε πια περάσει για πράγματα που ξαφνιάζουν κι ας γίνονται κάθε μέρα για
Περισσότερα
