Του Νίκου Τσούλια // Αν με ρωτούσε κάποιος να αναφέρω τώρα που έχω φύγει από την εκπαίδευση, ποια είναι τα πιο αρνητικά σημεία του εκπαιδευτικού μας συστήματος και επί των οποίων θα έκανα αυτοκριτική ότι δεν κατορθώσαμε ως
Περισσότερα
Γράφει η Πέρσα Ζηκάκη // * Αφορμή γραφής για όσα παρακάτω θα διαβάσετε μου έδωσε η ταινία “Αόρατη κλωστή” που είδα. Δεν θέλω να κάνω εδώ κριτική για το έργο δεδομένου ότι αυτή έχει ήδη γίνει από τους
ΠερισσότεραΓράφει η Χρύσα Φάντη // “diP generation” Περιοδική έκδοση ─ Ανθολογία ποίησης και πεζού λόγου, Eπιμέλεια έκδοσης: Iφιγένεια Σιαφάκα, Σελ. 265, Εκδόσεις Θράκα, 2016 Κατά αλφαβητική σειρά ανθολογούμενοι: Μαρία Βαχλιώτη, Στέλλα Δούμου, Ειρήνη Καραγιαννίδου, Κωνσταντίνος Λουκόπουλος, Μαρία
ΠερισσότεραΣυνέντευξη στην Ελένη Γκίκα // «Χωρίς δεύτερη σκέψη, το μυθιστόρημα “Οδός Οφθαλμιατρείου”. Δεν εντασσόταν σε ό,τι είχα γράψει ως τότε». Μας λέει για το βιβλίο του το οποίο γράφτηκε με τον πιο αλλόκοτο τρόπο ο Ευάγγελος Αυδίκος και
ΠερισσότεραΕπιμέλεια και ανθολόγηση: Μανόλης Ανδρεδάκης // ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 23η ΡΑΨΩΔΙΑ (Μετάφραση: Δημήτρης Καλοκύρης) Το σιδερένιο τώρα πια σπαθί έχει κάνει αυτό που όφειλε να κάνει: εκδικήθηκε. Τα τρομερά δοξάρια, των εχθρών τα κράνη στο αίμα βάφτηκαν που άφθονο
ΠερισσότεραΓράφει ο Διονύσης Μαρίνος // Φίλιπ Κ. Ντικ «Τα τρία στίγματα του Πάλμερ Ελντριτς», μτφ: Δημήτρης Αρβανίτης, σελ. 296, Εκδ. Κέδρος Ένα μηχανικό χέρι που προβάλει απειλητικό. Σχιστά μάτια που λειτουργούν πανοπτικά. Μεταλλικά δόντια με μιαν όψη απόκοσμη.
ΠερισσότεραΓράφει η Χρυσάνθη Ιακώβου // Νίνα Κουλετάκη «Μικρά μνημόσυνα», εκδ. Bibliotheque Τα “Μικρά Μνημόσυνα” της Νίνας Κουλετάκη (Εκδόσεις Bibliothèque, 2018) είναι ένα ιδιαίτερο βιβλίο. Είναι δύσκολο να το εντάξεις σε ένα συγκεκριμένο λογοτεχνικό είδος. Είναι διηγήματα; Ναι, μιας
ΠερισσότεραΓράφει ο Χρήστος Δούκας // Τί είναι και τι προσδοκά κανείς από ένα Μουντιάλ σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς, με τόσες ανοικτές πληγές; Η απάντηση φαίνεται προφανής, είναι για την απόλαυση ενός θεάματος (ως λατρεία του
Περισσότερα
Γράφει η Ελένη Γκίκα // «Το ΟΧΙ της Ρωμιοσύνης», Νίκος Πηγαδάς Το Έπος 1940-41. Φως στην ιστορική αλήθεια «Πώς να κλείσεις τον Όλυμπο… σε ένα δωμάτιο;» Αναρωτιέται αλλά εντούτοις το κατορθώνει: να συμπεριλάβει σε ένα βιβλίο τον εθνικοαπελευθερωτικό και
Περισσότερατης Αγγελικής Κώττη // Τουλάχιστον μια φορά τη μέρα, πολλά μεγάλα μουσεία στο twitter ανεβάζουν μια φωτογραφία από ένα έκθεμά τους με αφορμή κάποια επίκαιρη επέτειο: τα γενέθλια ενός ζωγράφου, την Παγκόσμια Ημέρα Τάδε, μια περιοδική έκθεση που
ΠερισσότεραΓράφει ο Γεώργιος Ν. Λεοντσίνης // Μία προσέγγιση του συλλογικού βιβλίου «Με το π της ποίησης. Δεκατρείς λογοτέχνες για την τρίτη ηλικία» (ΑΩ εκδ, 2018) Το βιβλίο «Με το π της ποίησης Δεκατρείς λογοτέχνες για την τρίτη ηλικία»
ΠερισσότεραΤης Μαρούλλας Πανάγου // * Το χεράκι της αδελφής μου πιο παγωμένο στον φόβο από το δικό μου που το έσφιγγε σπασμωδικά. Με το άλλο με είχε αγκαλιάσει, σκεπάζοντας τις μελανιές και τα σημάδια από το κορμάκι
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Γκίκα // «Ξεχασμένα κορίτσια», Sara Blaedel , Μετάφραση: Ρένα Χατχούτ, εκδ. Κλειδάριθμος, σελ. 348 Οι σκανδιναβοί έχουν ταλέντο στα οικογενειακά δράματα, αποδεικνύονται μαιτρ όσον αφορά τα μυστικά, το υπαρξιακό τους είναι κομποδεμένο με το ψυχολογικό,
ΠερισσότεραΓράφει ο Απόστολος Θηβαίος // Σημείωμα για την ποιητική συλλογή “Δέκα Σελίδες” της Σοφίας Χανιωτάκη από τις εκδόσεις Βακχικόν Άφησε το βιβλίο στη θέση του, δήθεν απρόσεκτα, δήθεν αδιάφορα και προχώρησε προς την έξοδα. Ώστε όλοι
ΠερισσότεραΤης Μαριαλένας Δισακιά // Επιστρέφοντας Ένας αδιάφορος τοίχος με ακανόνιστες μεγέθους τρύπες ανταγωνίζεται το τοιχίο της απέναντί γραμμής, με το θράσος του μικρού αγοριού που ντύθηκε Τσάρλι Τσάπλιν στο πεζόδρομο της Αδριανού. Χάσκουν φανερά
ΠερισσότεραΟργή, χαρά, θλίψη, ηρεμία…. Χάος. Η ποίηση για μένα είναι ο καλύτερος τρόπος έκφρασης συναισθημάτων γιατί πέρα από τους βασικούς “κανόνες”, όπως τα πάντα στη ζωή, σε αφήνει να βαδίσεις σε μονοπάτια σκέψεων που όσο σκοτεινά ή περίπλοκα
ΠερισσότεραΓράφει η Αγγελική Σπηλιοπούλου // Yukio Mishima «Εξομολογήσεις μιας μάσκας», Μετάφραση: Αλέξης Καλοφωλιάς, εκδ. Άγρα “We are so accustomed to masquerade ourselves before others that we end by deceiving ourselves.” François de la Rochefoucauld. Πώς
ΠερισσότεραΣυνέντευξη στην Ελένη Γκίκα // «Παθιάζομαι με το να δημιουργώ δυστοπικές ιστορίες τρόμου που συμβαίνουν εδώ μπροστά μας σε καθημερινούς ανύποπτους ανθρώπους. Είναι ο θεματικός άξονας όπου γύρω από αυτόν κινούνται τα βιβλία μου. Αν η “τεχνο-παράνοια” είναι η
Περισσότερα
