Eπιμέλεια: Δήμητρα Ντζαδήμα // Ο Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε γεννημένος σαν σήμερα το 1749, ήταν παγκοσμίου αναστήματος Γερμανός ποιητής, μυθιστοριογράφος, δραματουργός, θεωρητικός της Τέχνης και επιστήμονας.Υπήρξε μία από τις κορυφαίες διάνοιες όχι μόνο της Γερμανίας, αλλά ολόκληρου του κόσμου. Μεγαλοφυΐα της
Περισσότερα
Γράφει η Ελένη Χωρεάνθη // Αντώνης Λάρδας: “Δίφυλλα” *, εκδ. Αιγέας “…Επιγραμματικός ως επί το πλείστον και μεθοδικός, κάτοχος του ρυθμού και της αρμονίας, του μέτρου και της σχέσης των στίχων με την πραγματικότητα, ‘οδηγεί το
ΠερισσότεραΓιατί όπως γράφει η Μαρία Κουγιουμτζή: «μπορεί ακόμα και οι διαστροφές να εκπέμπουν τα ιδανικά». Στο σπουδαίο της βιβλίο «Forever» συνάντησα πολλές φορές το μαύρο Φως. Ακόμα και σαν τίτλο διηγήματος: «Θα είμαστε μαζί. Γιατί είσαι η
ΠερισσότεραΓράφει η Μαρία Πανούτσου // ‘Στίχος και εικόνα σε μια συνύπαρξη δραματική’ Δεν γράφω συχνά κριτική αλλά παρουσιάσεις φίλων και συνεργατών που με κεντρίζει η δουλειά τους, ή καλλιτεχνών, που με έχουν επηρεάσει θετικά ή αρνητικά. Τελευταία με τις δραστηριότητες μου με την
ΠερισσότεραΓράφει ο Φίλιππος Φιλίππου // Διογένης Κοπανάκης: “Άρης” Εκδόσεις Βακχικόν, 2020, σελ. 294 Δεν είναι πολλοί οι ανά τον κόσμο ψυχίατροι που γράφουν μυθιστορήματα –ορισμένοι γράφουν ποίηση και δοκίμια–, οι περισσότεροι από αυτούς εμφανίζονται με βιβλία σχετικά με
ΠερισσότεραΜετάφραση- ανθολόγηση: Βιβή Λάζου // Αναζητώντας αναφορές στο έργο του Sbarbaro1, η υποφαινόμενη ανακάλυψε μια μονογραφία του καθηγητή Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο του Μιλάνου Umberto Fiori (Sarzana, 1949). Διαπίστωσε ότι δεν πρόκειται για συνωνυμία ούτε με τον τραγουδιστή των Stormy
ΠερισσότεραΓράφει ο Κωνσταντίνος Μπούρας // “After the End” (κυριολεκτικά και μεταφορικά) στο BIOS (επίσης κυριολεκτικώς και μεταφορικώς από το «βίος»). Ανατριχιαστικό ψυχολογικό θρίλερ, από τα πλέον βίαια (παραπέμπει στις παλαιές «Ακρότητες») και εμπεριέχει όλα τα μοτίβα των
ΠερισσότεραΕπιμέλεια: Ελένη Γκίκα // Ελληνική πεζογραφία: Ελισάβετ Χρονοπούλου «Ο έτερος εχθρός», εκδ. Πόλις, σελ. 136 «Μπροστά η Φιλίτσα και πίσω εγώ, ανηφορίσαμε για το σπίτι. Δεν βγάλαμε μιλιά σ’ όλο τον δρόμο γιατί ένα πράγμα μόνο ήταν
Περισσότερα
Γράφει ο Γρηγόρης Πολύζος // * Έλα! Έλα!, να δούμε μια ανατολή αγκαλιά, να τρέξουμε στην βροχή χωρίς ομπρέλα, να δούμε ταινία και να σε πάρει ο ύπνος πάνω μου, να κολυμπήσουμε γυμνοί, να
ΠερισσότεραΑπό τον Γιάννη Παναγόπουλο // Φωτογραφίες: Τάκης Σπυρόπουλος // Με τραγούδια σαν το «Stalker» ο Sillyboy μπορεί να πάει παντού. Το γνωρίζει; Η electro–disco του είναι μόνο ανέμελη, θετική, αθώα, φρέσκια. Αυτός ο τύπος, που ως σήμερα έχει
ΠερισσότεραΓράφει η Σελάνα Γραίκα // * «Ο χάρος εβουλήθηκε πύργο να θεμελιώσει. Βάζει τους νιούς πατώματα, τους γέρους αγκωνάρια, βάζει και τα μικρά παιδιά πόρτες και παραθύρια.» Δημοτικό. Τον θάνατο άδικα μεις οι θνητοί
ΠερισσότεραΓράφει η Ελένη Μπετεινάκη // * Πλησιάζουν τα Χριστούγεννα. Ο τόπος αρχίζει να γεμίζει με εκείνες τις μαγικές, γλυκές και αξέχαστες μυρωδιές της πιο φωτεινής γιορτής του χρόνου. Οι παραμυθάδες έχουν βάλει τα γιορτινά τους και οι πιο ωραίες
ΠερισσότεραTου Νικηφόρου Βυζαντινού // Ντροπή! Θάβεις τους άξιους στη σιωπή εσύ το ξέρεις το γιατί εχάθηκε και η ντροπή και τα σκουπίδια έχουν γιορτή. Στον τόπο αυτόν τον χαμερπή έχει στερέψει κι η ντροπή θαρρείς πως
ΠερισσότεραΑπό τον Άγγελο Πετρουλάκη // Δήμητρα Ιωάννου: «Ο χορός της Θεάς» Εκδόσεις Ψυχογιός Επτά σελίδες σημειώσεων χρειάστηκα για να προσπελάσω το νέο μυθιστόρημα της Δήμητρας Ιωάννου «Ο χορός της θεάς». Ήδη από τις πρώτες σελίδες αντιλήφθηκα ότι έχω
ΠερισσότεραΓράφει η Κωνσταντία Σωτηρίου // * Μπουζ Το βασικό είναι τί να βάλεις στην τσάντα. Το κινητό με τον φορτιστή, κάτι λεφτουδάκια ότι είχε ο καθένας και παπούτσια. Και ρούχα θα ‘τανε καλά αλλά τρέχα γύρευε τώρα που
ΠερισσότεραΓράφει ο Αλκιβιάδης Ν. Λεμπέσης // Μόλις πριν δυό χρόνια, το 2020, η επίσημη Σίφνος γιόρτασε μέσα από μια σειρά εκδηλώσεων τα 170 χρόνια από την γέννηση του «εθνικού» λυρικού ποιητή του νησιού, του Αριστομένη Προβελέγγιου.
ΠερισσότεραΤου Μιχάλη Πάτση // Εργασίες απολύμανσης ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ χαρούμενα. Είναι μια ξεχωριστή εποχή. Την εποχή που όλα αρχίζουν σιγά σιγά να παίρνουν ρυθμό και να ζωντανεύουν πάλι ανάμεσα στους ανθρώπους. Τέλη καλοκαιριού.
ΠερισσότεραΤου Νίκου Τσούλια // * Έχει γίνει πλέον κανόνας στο δημόσιο βίο της χώρας μας οι συζητήσεις σε κλίμα πόλωσης και έντονης ιδεολογικής αντιπαράθεσης ακόμα και σε ζητήματα που απαιτούν μια ήπια αντιμετώπιση. Συνοδευτικό στοιχείο αυτής της μάλλον
Περισσότερα
