Fractal

✩ “Fargo” στον θερινό κινηματογράφο ΕΚΡΑΝ

Γράφει ο Κωνσταντίνος Μπούρας //

 

 

Fargo στο ΕΚΡΑΝ, στον αγαπημένο θερινό κινηματογράφο τής γειτονιάς μου, μία καλοστημένη ταινία για όλη την οικογένεια (πλέον) και με σαφή μηνύματα μικρομεσοαστικής αυτεπιβεβαίωσης

 

 

Η Τέχνη είναι ΚΑΙ διδακτική. Μεταφέρει ιδεολογίες, αισθητικές, πρακτικές, πρότυπα.

Ο διάβολος (και ο εκάστοτε θεός) «κρύβεται στις λεπτομέρειες».

Κοιτώντας προσεκτικά τα γκρο-πλαν τής γενναίας, μοιραίας, ατάραχης, χαμογελαστής, ανεκτικής, εγκύου αρχηγού τής τοπικής αστυνομίας (χωροφυλακής), εξετάζοντας τις κινήσεις των μιμικών μυών τού προσώπου της, αποκωδικοποιώντας τον κώδικα τής (χαρισματικής) επαγγελματικής υποκριτικής της, έχουμε και το κλειδί κατανόησης τού όλου έργου τέχνης που αντέχει στο χρόνο και παραμένει δημοφιλές, γιατί:

1. Είναι καλογραμμένο/καλοστημένο. Η γραμμική αφήγηση ξεκουράζει τον πολύπαθο θεατή.

2. Είναι κολακευτικό για την αισθητική, την ιδεολογία, την πολιτική αγωγή τού μεσοαστού.

3. Ο επαρκής θεατής αναγνώστης νιώθει (μέσω τής κινηματογραφικής ειρωνείας) σε πλεονεκτική θέση σε σχέση με τα επί οθόνης δρώντα πρόσωπα/είδωλα.

4. Αυτεπιβεβαιούμενη νίκη τού Καλού έναντι του Κακού, ύμνος στην ολιγάρκεια, αποθέωση τής ηθικής τού Διαφωτισμού, δοκίμιο υπέρ φιλελευθερισμού… Η Ανεκτικότητα, η αποδοχή (έως ένα σημείο, ΜΗ διαταράξεως τής κοινής ησυχίας και της δημοσίας τάξεως), η χιουμοριστική αντιμετώπιση τού παραβατικού ως εφηβικής ανωριμότητας…

5. Τα πολλαπλά επίπεδα ειρωνείας (που επιτρέπουν όμως – χωρίς παρεξηγήσεις – την αποκρυπτογράφηση τής κεντρικής ιδέας). Αυτό απαιτεί ιδιαίτερη δεξιοτεχνία, αφηγηματική και δραματουργική, έμπρακτη φιλανθρωπία… Γνωρίζω εκ πείρας ότι οι ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΣ ΑΔΥΝΑΜΟΙ ΝΟΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΟΣΟ ΚΑΛΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΌΣΟ ΑΛΛΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ, ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΚΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΙΡΩΝΕΙΑ ΩΣ ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑ, για αυτό θαυμάζω τους μεγάλους δραματουργούς αφηγητές, που καταδύονται στον απλούστερο εγκεφαλικό λαβύρινθο των «αναγνωστών/θεατών» τους και προσαρμόζουν το κοινωνούμενο μήνυμα στις μέσες συχνότητες εκπομπής νιονίων. Βεβαίως, η καμπύλη τού Gauss, ο περίφημος στατιστικός «μέσος όρος» και η καλλιτεχνική ή λογοτεχνική πρωτοπορία συνήθως δεν ταυτίζονται. Εξ ου και η αναμενόμενη χρονοκαθυστέρηση αναγνώρισης (εν ζωή ή μετά αυτής) τού έργου μεγάλων πνευματικών δημιουργών. Στην περίπτωση των αδελφών Κοέν, επέτυχαν τον άθλο τής συγχρονικής καταξίωσης και της διαχρονικής (στο βάθος μίας γενιάς) επιβίωσης τού έργου τους. Μεγάλος άθλος για τους δύσκολους, μεταβατικούς καιρούς τής μετανεωτερικής οχλαγωγίας και της αυτοκαταστροφικής αποδόμησης (χωρίς παράλληλη αναδόμηση).

ΤΟ ΛΕΩ ΚΑΙ ΤΟ ΞΑΝΑΛΕΩ (συμβουλές προς νέους): ξαναγυρίστε στις παλιές, δοκιμασμένες μέσα στους αιώνες αφηγηματικές τεχνικές, γιατί οι μόδες έρχονται και παρέρχονται, το κλασικώς τεκμηριωμένο όμως θα είναι πάντα περιζήτητο.

ΜΗΝ ΧΑΣΕΤΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ. ΔΕΙΤΕ ΤΗ ΜΕ ΚΡΙΤΙΚΟ ΜΑΤΙ. ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΤΑ ΓΚΡΟ-ΠΛΑΝ ΤΗΣ ΑΠΟΛΑΥΣΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΡΙΑΣ. ΔΕΙΤΕ ΠΩΣ ΧΑΜΟΓΕΛΑΕΙ ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ (ειδικά στην ανάκριση των δύο εκδιδόμενων κυριών), απολαύστε αυτό το τέρας υποκριτικής που υπερβαίνει τον διπολικό μανιχαϊσμό και μας χαρίζει μία σφαιρική αντίληψη τής ζωής. Στην τελευταία σκηνή καληνυχτίζει τον άντρα της με το υποκοριστικό “Norm”, που παραπέμπει στο νορμάλ, στην νόρμα τού φιλελεύθερου, τίμιου, εργατικού, ηθικού μικροαστού που επιβεβαιώνει χτίζοντας το «αμερικάνικο όνειρο». Τώρα, η απαξίωση τής χρηματοθηρίας ως πρώτης αξίας στον καπιταλισμό δεν σημαίνει αυτόχρημα υπόγεια προπαγάνδα υπέρ τού κομμουνισμού. Πρόκειται μάλλον (κατά την ταπεινή μου γνώμη, πάντα) για μια εσωτερική αναδιευθέτηση αξιών ζωής ηθικής τάξεως και καθημερινής καταναλωτικής συνήθειας…

 

 

 

info: https://www.athinorama.gr/cinema/movie/fargo

 

 

Fargo, 1996, Έγχρ., Διάρκεια: 98′, 4,5, Αστυνομική, Αμερικανική

Ένας πωλητής αυτοκινήτων με πολλά χρέη προσλαμβάνει δυο κακοποιούς της πλάκας για να απαγάγουν την ίδια τη γυναίκα του και να μοιραστεί μαζί τους τη λεία από τα λύτρα που θα δώσει ο πλούσιος πεθερός του. Εκείνοι όμως τα κάνουν μαντάρα σκοτώνοντας έναν αστυνομικό και δυο περαστικούς.

 

Σκηνοθεσία:

  • Τζόελ Κοέν

 

Με τους:

  • Πίτερ Στορμάρε
  • Στιβ Μπουσέμι
  • Φράνσις Μακ Ντόρμαντ
  • Γουίλιαμ Μέισι

 

 

 

*Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας, ποιητής, θεατρολόγος, μεταφρασιολόγος και κριτικός https://konstantinosbouras.gr

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top