Fractal
Home / Βιβλιοκριτικές / Μυστικά και μυστήρια
08/10/2019, 11:02 μμ

Μυστικά και μυστήρια

Γράφει ο Θεοχάρης Παπαδόπουλος //

 

Στράτος Πόντης «Το ημερολόγιο ενός ονειροπόλου» Εκδ. Βακχικόν

 

Τον τελευταίο καιρό όλο και περισσότεροι νέοι ποιητές γράφουν απλά και κατανοητά παρουσιάζοντας, άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο, μια νέα ρεαλιστική τάση στη σύγχρονη ποίηση. Αυτή η νέα ρεαλιστική τάση δεν στηρίζεται στην σχολαστικότητα της περιγραφής της κάθε μικρής λεπτομέρειας της πραγματικότητας, αλλά σε μια απλότητα και λιτότητα, που έλκει περισσότερο τους αναγνώστες.

Τέτοιες σκέψεις κάναμε, διαβάζοντας την ποιητική συλλογή του Στράτου Πόντη: «Το ημερολόγιο ενός ονειροπόλου», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Βακχικόν».

Το πρώτο που παρατηρήσαμε είναι ότι πρόκειται για μια μεγάλη σε έκταση ποιητική συλλογή. «Το ημερολόγιο ενός ονειροπόλου» είναι ένα βιβλίο, που ξεπερνά τις 80 σελίδες με περίπου δύο ποιήματα στην κάθε σελίδα. Εδώ θα επαναλάβουμε την άποψη, που έχουμε αναπτύξει παλιότερα σε άλλο χώρο, ότι σε μια πολυσέλιδη ποιητική συλλογή, τα ομορφότερα ποιήματα μπορεί να μην διαβαστούν προσεχτικά. Ο μεγάλος όγκος απωθεί τον σύγχρονο αναγνώστη. Εδώ βέβαια έχουμε να κάνουμε με σχετικά ολιγόστιχα ποιήματα, οπότε ο όγκος του βιβλίου δεν έχει μεγάλη σημασία. Γιατί ο Στράτος Πόντης έχει γράψει πολύ όμορφα ποιήματα και σίγουρα θα νιώσουμε κερδισμένοι διαβάζοντας την ποιητική συλλογή του. Ακόμα και τα πιο πολύστιχα ποιήματά του διαβάζονται ευχάριστα καθώς είναι γραμμένα σαν μικρές ιστοριούλες, που πάντα έχουν κάτι ενδιαφέρον να μας πουν.

Στα ποιήματα του Στράτου Πόντη θα συναντήσουμε το ερωτικό στοιχείο, αλλά και τον υπαρξιακό και κοινωνικό προβληματισμό. Ο ποιητής ξεκινάει από τον εαυτό του για να φτάσει στο κοινωνικό σύνολο και να προβληματίσει. Χαρακτηριστικό είναι το ποίημα «Επί πληρωμής», που αναφέρεται στον πληρωμένο έρωτα και τελειώνει ως εξής: «Η αγάπη θαρρώ έζησε μόνο για λίγα δευτερόλεπτα, μα το επόμενο / πρωινό στέγνωσε για πάντα σε μια πετσέτα ξενοδοχείου.» Συγκλονιστικό είναι το ποίημα «Παλικαρίσια αγάπη», που αναφέρεται στην σύγκρουση πατέρα και γιου μέσα από μια ιστορία μονομαχίας, που μας παραπέμπει σε άλλες εποχές. Το τραπέζι πριν από τη μονομαχία είναι ένα πολύ παλιό έθιμο, που το συναντάμε σε δημοτικά τραγούδια, αλλά και στο μνημειώδες μυθιστόρημα «Καπετάν Μιχάλης» του Νίκου Καζαντζάκη. Ένα ακόμα ποίημα, που θέλουμε να σταθούμε είναι «Το όνειρο», που αναφέρεται στον άνθρωπο, που είναι κλεισμένος σε έναν δικό του κόσμο και μόλις τολμήσει να βγει για λίγο έξω χάνει την αυτοπεποίθησή του.

Όπως είπαμε και πιο πάνω η ποιητική συλλογή του Στράτου Πόντη έχει και ορισμένες κοινωνικές πινελιές. Ο ποιητής αναφέρεται στον μικρό τσιγγάνο, που γνώρισε παιδί και που του πρόσφερε μια βρεγμένη φέτα ψωμί με ζάχαρη, αλλά και στους πρόσφυγες, που πνίγονται κάθε τόσο στο Αιγαίο. Χαρακτηριστικό είναι το ποίημα “Peckam”, που το παραθέτουμε ολόκληρο: «Μυστήριο, άλυτο μυστήριο, σαν κολυμπώ σε μια θάλασσα από σώματα Αφρικανών. / Αναζητώ τη στεριά κι ένα παιδί της Αφρικής μου ακουμπά το χέρι κι / αναπάντεχα με πιάνουν τα κλάματα. / Με πληγώνουν τα σημάδια του στην πλάτη, οι λεκέδες στο πρόσωπο. / Ξύπνησα βρεγμένος. Σηκώθηκα και άνοιξα την πόρτα. / Μυστήριο, άλυτο μυστήριο, η ίδια θάλασσα απλώνεται πάλι μπροστά μου.»

 

Στράτος Πόντης

 

Το τελικό μας συμπέρασμα είναι ότι η ποιητική συλλογή του Στράτου Πόντη «Το ημερολόγιο ενός ονειροπόλου» έχει αρκετά όμορφα ποιήματα και σίγουρα θα θέλαμε πολλές σελίδες για να αναφερθούμε σε όσα μας άρεσαν, όμως θα σταματήσουμε εδώ και θα ευχηθούμε στον ποιητή να βρει αυτό, που ζητάει στην ποίηση. Δηλαδή, να βρει, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει στο ποίημα «Ξεχωριστές ψυχές», «έστω και σκόρπιες…μερικές καθάριες απαντήσεις.»

 

  • Μοιραστείτε το άρθρο:
Ετικέτες: ,
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Back to Top