Fractal
  • Διήγημα: “Το αυθαίρετο”

    Της Γιούλης Χρονοπούλου // *         Το αυθαίρετο     Στον Νίκο Θ.   Κάθε που έβρεχε, ανταριαζόμασταν. Ιδίως αν η βροχή ήταν γερή, ξέραμε καλά τι μας περίμενε. Θα έπεφτε η μάντρα που χώριζε το σπίτι

    Περισσότερα
  • Διήγημα: «Τοποτηρητής Χρόνος»

    Της Μαρίας-Δέσποινας Ράμμου //         «Τοποτηρητής Χρόνος»   -Έκτακτος δεσμοφύλακας στη ζωή σου ορίστηκα. Τι αγναντεύεις; -Προσήλωσα τις ιδέες μου σε υψηλά ύδατα. -Δεν πρόκειται για το ίδιο, ταξιδεύουν τα σύννεφα. Άγρια, αποδημητικά πουλιά γρατζούνισαν με βία

    Περισσότερα
  • Διήγημα: “Λάθος όνειρο”

    Του Γιώργου Ψύλλα //           Λάθος όνειρο   Έχετε δει όνειρο παλαβό και να ’ναι μέρα μεσημέρι; Θα είδατε. Δεν μπορεί! Όμως… το δικό μου όνειρο το είδα, πάνω που έγραφα ένα γουστόζικο κειμενάκι. Έτσι, το

    Περισσότερα
  • Διήγημα: «Η βροχή»

    Της Λένας Μαυρουδή Μούλιου //         Η βροχή   Βρέχει, βρέχει πολύ και ξεχείλισαν ξεροπόταμοι, μπαζωμένα ρέματα, ισόγεια και υπόγεια σπιτιών και πάει λέγοντας. Και μέσα σ’ αυτόν τον ορυμαγδό, έχω κι’ εσένα ω ποιητή μου, να

    Περισσότερα
  • Διήγημα: “Επτά νύχτες”

    Του Κωνσταντίνου Γυπαράκη // *           Επτά νύχτες.     Κυριακή. Είναι, Απαρέμφατο χαμόγελο σου, Είμαι, Κατηγορούμενο θλίψης σου, Είσαι, Ρήμα του βλέμματος ψυχής μου, Είμαστε, Υποκείμενο της γραμματικής του έρωτα. Ξημερώματα. Το πούσι του πρωινού

    Περισσότερα
  • Διήγημα: “Τα κοκία”

    Της Μαρίας Δαμιτζόγλου // *       Τα κοκία   «Και τώρα; τι θα γίνει με τη Σουμέλα;» Με αυτά τα λόγια στο μυαλό, ανηφόριζε προς την πλατεία του χωριού, ενώ η πυρωμένη άσφαλτος- γυαλί υγρό κάτω απ’ τον

    Περισσότερα
  • Διήγημα: “Μια καλοκαιρινή μέρα”

    Γράφει ο Άγγελος Χαριάτης //         Μια καλοκαιρινή μέρα   Ήταν κοντά στα μέσα της δεκαετίας του 80. Τότε ήμουν 10 χρονών, παχουλός, με με σχιστά μάτια. Την επόμενη χρονιά θα πήγαινα στην τελευταία τάξη του δημοτικού και όλα

    Περισσότερα
  • Διήγημα: “Ακούστηκε”

    Της Τζίνας Ψάρρη //     Ακούστηκε   «Λείπεις». Μονολεκτικό ήταν το μήνυμα του, και δεν της χρειαζόταν τίποτε περισσότερο για να καταλάβει. Δεν διαβάστηκε, ακούστηκε. Το ελαφρύ γρέζι της φωνής του δεν αλλοίωνε στο ελάχιστο την γλυκύτητα με την

    Περισσότερα
  • Διήγημα: “Ποταμέ μου όταν γεμίζεις, κι αρχινάς και κυματίζεις”

    Της Χαρούλας Βερίγου // *       Είχε σταθεί στην πόρτα, με τα χέρια στους παραστάτες, ο δάσκαλος και η σκιά του μαζί. Δεν μπήκε μέσα, όχι που δεν το καταδέχονταν, όχι, τού ’ρχονταν κάπως ντροπή, νεοφερμένος στον τόπο.

    Περισσότερα
  • Διήγημα: “Ο κύριος Άγγελος ο Άγγλος”

    Γράφει η Αγγελική Γεωργίου Κατζιλιέρη // *         Ο κύριος Άγγελος ο Άγγλος   “Τώρα με τα χάλια της Ελλάδας, αν ήμουν νέος, θα γύριζα τον κόσμο ανάποδα. Θα γύριζα όλο τον κόσμο για να βρω μέρος

    Περισσότερα

Back to Top