Διήγημα: “Αερικό αγάπης”
Της Αναστασίας Γεωργακοπούλου- Μπρούσα // *
Αερικό αγάπης
Υπάρχουν κάτι γυναίκες… αερικά αγάπης!
Που σε αγγίζουν απαλά και τρυφερά σε κάθε σκέψη, και γεμίζουν
με δύναμη τον δρόμο της ζωής σου.
Ένα τέτοιο πλάσμα αγάπησε κι εκείνος, την ερωτεύτηκε βαθιά!
Ακόμη κι ο καφές έπαιρνε αλλιώτικη γεύση μαζί της.
Κάθε φορά που διασταυρώνονται τα μάτια του με το καθηλωτικό της βλέμμα, λέει στον εαυτό του:
“Μη την πληγώσεις… μια λάθος κίνηση σου θα είναι μοιραία. Αυτή η γυναίκα αξίζει τα πάντα.”
Ένιωθε τόσο τυχερός που τα μονοπάτια τους συναντήθηκαν εκείνο το βροχερό πρωινό…
Μέσα στη μιζέρια του, ήρθε και γέμισε φως την καρδιά του.
Η εσωτερική της δύναμη, ο τρόπος που εκφράζεται, του δίνει κουράγιο να συνεχίσει να ζει, τον εμπνέει για να έχει έναν σκοπό στη ζωή του!
Σαν από πάντα να τον έδενε μαζί της μια κλωστή αόρατη.
Μια αγάπη δίχως ταμπέλες, χωρίς καβάντζες.
Ένας έρωτας ανάλαφρος, αρμονικός, σαν γλυκός μαγευτικός περίπατος.
Χρωματίζει τα όνειρα του, ηρεμεί τις τρικυμισμένες σκέψεις του.
Ένα αλλοπαρμένο θηλυκό αερικό, που ο θρόνος της καρδιάς του… ανήκει μόνο σ’ εκείνη, της έχει παραδοθεί!
©️12/1/2024
*Η Αναστασία Γεωργακοπούλου- Μπρούσα eίναι Αρθρογράφος/Συγγραφέας
Ετικέτες: Ποίηση
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
“της απευχής τ’ αντίο”. Ανέκδοτο ποίημα του Κώστα Θ. Ριζάκη
30/04/2024, 7:43 μμ -
Διήγημα: “Χαμογέλα, έχεις μια μόνο ζωή, την εξαντλείς και φεύγεις”
30/04/2024, 7:42 μμ -
Ποίημα: “Τυφλή ελεγεία”
30/04/2024, 7:42 μμ -
Ποίημα: “Eλάχιστο”
30/04/2024, 7:40 μμ -
Ποίημα: “Ο καλύτερος εχθρός”
30/04/2024, 7:39 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Χρήστος πάντα παρών… Σκέψεις για την ποίηση του Χρήστου Μπράβου
Γράφει η Μαρία Ν. Ψάχου // Στα εύστοχα σχόλιά του για τις κρυμμένες αξίες της λογοτεχνίας του τόπου μας, τους λησμονημένους και συχνά σκόπιμα παραγκωνισμένους συγγραφείς, ο Γ. Σκαμπαρδώνης με αρκετή πικρία, αναφέρθηκε, όχι τυχαία, και στο έργο του
Περισσότερα -
Ποίηση: ‘Κατάνυξη εαρινή «αυτό είναι ένα ποίημα»’
Της Μαίρης Πέστροβα // Στην ησυχία της κίνησης σου παραδίδομαι άοπλη παρθένα όμηρος πολέμου -τίνος αλήθεια;- με μέλη γυμνά χυμένα στα σεντόνια κατάνυξη εαρινή θα το πεις ώρα πρώτη σε διορθώνω σοφή κουβέντα η μοναξιά και ‘γω την
Περισσότερα -
Το φεγγάρι γλίστρησε στην καμινάδα
Γράφει η Ελένη Μπετεινάκη // * “Το φεγγάρι γλίστρησε στην καμινάδα”, Φωτεινή Βασιλείου, εικ: φωτεινή Τίκκου, εκδ. Κόκκινη Κλωστή Δεμένη Τρεις παράξενοι φίλοι, κάποτε σε μια πόλη. Μια πόλη με λιμάνι, εκκλησιές, πολυκατοικίες και φεγγάρι. Τρεις φίλοι που
Περισσότερα -
Ποίηση: “Κουτσομπόληδες”
Γράφει η Μαρία Σκαμπαρδώνη // Κουτσομπόληδες Κάθονται στις πλατείες, στις καρέκλες του καφενέ. Κοιτάνε όποιον περάσει εξονυχιστικά, είτε τον ξέρουν, είτε δεν τον έχουν δει ποτέ. Σχολιάζουν τα πάντα των αλλωνών, ρούχα, διάθεση, κιλά. Έτσι είναι
Περισσότερα -
Ποίημα: “Ούτ’ ένα κάλεσμα”
Του Αντώνη Χρ. Περδικούλη // Ούτ’ ένα κάλεσμα Δεν υπάρχουν σχέδια εκθαμβωτικά γι’ αυτό το καλοκαίρι σκυφτά πεύκα μεταναστεύουν ήρωες βουλιάζουν στις σκιές πια δεν καλοξυπνά μήτε κι η θάλασσα ούτε πουλιών ακούγεται κανένας
Περισσότερα -
Διήγημα: “Το γέλιο του νερού”
της Αθηνάς Τσάκαλου // Τι γυρεύεις πάλι σ’ αυτό το έρημο μέρος; Εσύ δεν είπες το πρωί, πριν ακόμα σηκωθείς από το κρεβάτι, πως όλα τα κατάλαβες, πως δεν σου μένει τίποτ’ άλλο παρά μόνο η σιωπή;
Περισσότερα -
Ποίημα: “Τυφλή ελεγεία”
Του Κωνσταντίνου Βασιλείου // Τυφλή ελεγεία Είναι το άνισο μερίδιο των αντιφάσεων, οι ακρότητες των σαρκασμών, της οξύτητας, η έκσταση των σπασμών, η θνητή γυμνότητα. Κενά του νου ιριδίζουν, θάλπουν τις λύπες, άγνοια οδηγεί
Περισσότερα
