Ιταλοί ποιητές I (μετάφραση): Giuseppe Ungaretti // Pier Paolo Pasolini // Eugenio Montale // Marcello Vitale
Επιλογή – Μετάφραση: Κωνσταντίνος Μούσσας // *
Giuseppe Ungaretti
ΣΤΙΣ ΦΛΕΒΕΣ
Στις φλέβες ήδη σχεδόν άδειοι τάφοι
Η ακόμη καλπάζουσα λαχτάρα
Στα κόκκαλα μου που παγώνουν την πέτρα
Στην ψυχήβουβή λύπη,
Η αδάμαστη αμαρτία καταλύεται
Απ’ τη τύψη γάβγισμα ατελείωτο,
Στ’ απερίγραπτο σκοτάδι
Φοβερή ερημιά,
Λύτρωσε με κι από τα σπλαχνικά σου βλέφαρα
Βαθιά στον αιώνιο ύπνο βυθίζεσαι.
Ξάφνιασμα ροδαλό το σημάδι σου,
Γεννήτορα μυαλό, αναδύεται
Και πάλι με εκπλήσσει
Απελπισμένο αναστήσου
Μέτρο απίστευτο, ειρήνη
Κάνε, στο αιωρούμενο πέρασμα, αυτό που μπορείς
Συλλάβισε ξανάτις άδολες λέξεις.
Το ποίημα «Στις φλέβες» ανήκει στην συλλογή «Il Dolore, Roma occupata»
Pier Paolo Pasolini
Ο ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ
Βλέπω τη ζωή που έζησα
κάτω από το σημάδι μιας αλήθειας άγνωστης
έτσι, που όλη χάνεται
κι όλη πάνω μου θα ξαναπέσει…
Ήρθα από μακριά
από το άγνωστο, σχεδόν στην καρδιά
στον χρόνο, σχεδόν αισθάνομαι ήδη
τον τρόμο εκείνου που πεθαίνει…
Κι είναι ανέγγιχτη ακόμα η ζωή μου.
Ακόμα την ονειρεύομαι, την χάνω.
Από άγνωστο σε άγνωστο είναι ατέλειωτη
η φυγή στον καιρό της νεότητας
σ’ έναν άκτιστο χρόνο που σκορπίζει
στις μέρες που έζησα στο όνειρο.
Στο όνειρο που ο αγνός το νομίζει
για παιχνίδι με το κακό και την συγχώρεση.
Ήρθα αγνός στη ζωή.
Όσο περισσότερο αμάρτησα, τόσο πιο άδολος
κι άφοβος έπαιξα την παρτίδα.
Χαμένη ή κερδισμένη, το ίδιο επιμένω.
Το ποίημα «Πειρασμός»,περιλαμβάνεται στα άπαντα του Pasolini, Bestemia (Poesie Disperse σελ.165
Eugenio Montale
ΜΝΗΜΗ
Η μνήμη υπήρξε είδος λογοτεχνικό
πριν ακόμη γεννηθεί η γραφή.
Μετά έγινε χρονικό και παράδοση
μα ήδη βρωμούσεπτώμα.
Η ζωντανή μνήμη είναι αμνημόνευτη,
δεν πηγάζει από το μυαλό ούτε βυθίζεται εκεί.
Προστίθεται στο ενυπάρχων σαν ένα
φωτοστέφανο ομίχλης στο κεφάλι.
Είναι ήδη ξεθωριασμένη, αμφίβολο αν θα επιστρέψει.
Δεν έχει πάντα μνήμη δική του.
Το ποίημα «ΜΝΗΜΗ» , ανήκει στο δίτομο συγκεντρωτικό έργο: «Tutto Il Montale»
Marcello Vitale
ΚΙ ΟΜΩΣ
Διασχίζοντας τους δρόμους, πάντα συναντώ
τα ίχνη των άλλων.
Κι όμως, ο καθένας μόνος περπατά.
Το ποίημα «Κι όμως», ανήκει στην συλλογή «Ορίζοντες» που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα το 2015 από τις εκδ. Δωδώνη, σε δίγλωσση έκδοση.
* Ο ποιητής, συγγραφέας και μεταφραστής Κωνσταντίνος Μούσσας γεννήθηκε στον Πειραιά το 1973. Σπούδασε ιατρική και είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών, της Φιλολογικής Στέγης Πειραιά και της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών. Έχει εκδώσει τις συλλογές: Σημεία στίξης, Αλεξάνδρεια, Αθήνα 2014, και Ιωλκός, Αλεξάνδρεια, Αθήνα 2015, Αγνώστου πατρός, Δωδώνη, Αθήνα 2015, η οποία προτάθηκε για το βραβείο Γ. Αθάνα της Ακαδημίας Αθηνών το 2015, ενώ το θεατρικό του Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, τιμήθηκε από τον Φιλολογικό Σύλλογο Παρνασσό με τον Α΄ έπαινο. Πρόσφατα, η συμμετοχή του στον Διεθνή Διαγωνισμό Λογοτεχνίας του Ομίλου για την Unesco, Τέχνης-Λόγου και Επιστημών, στην κατηγορία Ποίηση, τιμήθηκε με το Γ΄ Βραβείο, ενώ διακρίθηκε και από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών, στην κατηγορία Δοκίμιο για το έτος 2015. Το παρόν έτος (2016) μας χάρισε σε δίγλωσση έκδοση της Δωδώνης, την εξαίρετη μετάφραση της συλλογής Ορίζοντες του Marcello Vitale σύγχρονου, σπουδαίου ποιητή της Καλαβρίας.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
Μετάφραση | Joseph Roht, Ο ξεχωριστός μαθητής ( 1916)
30/01/2024, 7:39 μμ -
-
Mετάφραση: “Il dolore”, Irma Kurti
09/01/2024, 8:17 μμ -
Τρία ποιήματα του Κωστή Παλαμά στ’ αγγλικά
12/12/2023, 8:52 μμ -
Δύο ποιήματα του Mosab Abu Toha
12/12/2023, 8:51 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Διήγημα: “Τα παράπονα τού σταβλίτη”
Του Κωνσταντίνου Κ. Χατούπη // “Τα παράπονα τού σταβλίτη” Ο Ταρατάλλας είν’ ένας απ’ τους εκατοντάδες χιλιάδες ιπποκόμους τής αχανούς αυτοκρατορίας μας. Θ’ αναρωτηθεί κάποιος γιατί υπάρχουν τόσοι πολλοί στη χώρα τούτη. Σίγουρα το τεράστιο μέγεθός
Περισσότερα -
Διήγημα: “Ο σιδερένιος μεσημβρινός και η κυριολεξία της φωτιάς”
του Βασίλη Παλαμάρα // * Στα παιδιά και στους μαθητές Η μπογιά πάνω στα καλοριφέρ ραγίζει. Το ωχρό ρούχο της μεταλλικής συσκευής σκίζεται από άλλη μια απότομη συστολή. Η ελάχιστη ζεστασιά της γκριζογάλανης αίθουσας σβήνει, πολύ προτού
Περισσότερα -
Διήγημα: “Ένα τσιγάρο, νεαρέ!”
Toυ Φίλιππου Γαλιάσου // * Το παντελόνι συνεχώς μου έπεφτε, προχωρούσα στην Υμηττού στην Καισαριανή, κάπνιζα, κουβαλούσα ένα φορητό υπολογιστή σε τσάντα ώμου και μιλούσα στο κινητό. Ήταν σίγουρο πως ο μέσος άνθρωπος δεν μπορεί να καταφέρει κάτι
Περισσότερα -
Διήγημα: «Η Εποχή της Ανδάρια»
Του Θανάση Πάνου // * Στην Ανδάρια υπήρχε ακαθόριστος αριθμός από αρνιά, δράκους, φίδια, πάνθηρες και άλλα όντα μεγάλα και μικρά που αποκτούσαν απόκρυφη και μυστηριακή σημασία στις τελετές. Οι μυσταγωγοί με προπαρασκευαστική μουσική, κροταλίζοντας τα δόντια
Περισσότερα -
Απόσπασμα από το υπό έκδοση μυθιστόρημα “ΡΕΤΟΥΣ, το τρυφερό χάδι του ψέματος”
Των Σίμου και Λένας Οφλίδη // * Βαφτίσια στη θάλασσα 1950 καλοκαιράκι Σε μια κοντινή ακτή σχεδόν μέσα στην πόλη, το «Νησάκι», παραλία με θολοπράσινο βούρκο λίγο παρακάτω από τους μύλους «Αλλατίνι», πρωτογνωρίστηκα με τη θάλασσα. Εγώ,
Περισσότερα -
Το Μουσείο των Μεδίκων στη Φλωρεντία Αποτελεί Εικαστικό Θησαυρό!
Της Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη // Το σπουδαιότερο μουσείο της Φλωρεντίας με έργα των μεγαλύτερων ζωγράφων της Αναγέννησης είναι το Uffizi Gallery, που στεγάζεται στο Παλάτι των Μεδίκων στην καρδιά της πόλης δίπλα από την περίφημη Piazza della Signoria. Μετά
Περισσότερα -
Ο χαμένος και ξανακερδισμένος παράδεισος
Γράφει η Ελένη Γκίκα // «Το δάχτυλο» του Άγγελου Χαριάτη, εδκ. “Πηγή”, σελ. 209 «Όσα δεν φέρνει ο χρόνος, τα φέρνει η στιγμή. Δεν σας κατηγορώ. Δεν φταίτε. Ό,τι έγινε, έγινε. Η τύχη είναι αυτή που καθορίζει τις
Περισσότερα