Δύο ποιήματα
Της Αναστασίας Γεωργακοπούλου //
Χαμένος παράδεισος.
Κανείς δε κοιτάζει σαν εσένα.
Ανομολόγητες οι σκέψεις, ψίθυροι στο χαμένο μας παράδεισο.
Συναίσθημα που ζωντανεύει,
μια φλόγα μόνο για κείνη…
Βλέμμα που ποτέ δεν θα ξεχάσεις.
Χαμόγελο που δε θα χορτάσεις.
Φιλί που σε σημαδεύει για πάντα.
Χάνεις τον έλεγχο.
Εκεί που ένιωσες…
σταμάτησε ο χρόνος.
θα σε καλωσορίσω.
Δεν προορίζομαι για μισή γνωριμία,
μισό συναίσθημα,
μισή εκτίμηση,
μισές σκέψεις!
Με όλη σου την καρδιά…
Δεν είμαι μακριά,
δεν είμαι κοντά.
Κι αν δεν μπορείς να με αγγίζεις
θα με ακούς στη καρδιά σου
και θα με νιώθεις!
Όταν έρθει η ώρα
Θα σε καλωσορίσω.
Θα είμαι ο λαμπερός ήλιος
και η γλυκιά βροχή.
Θα σου χαρίσω τη λάμψη
στους κρυστάλλους της ψυχής σου!
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
-
-
“το χρώμα βάφει”. Ανέκδοτο ποίημα του Κώστα Θ. Ριζάκη
14/05/2024, 8:17 μμ -
Ποίημα: “Στην Ουκρανία”
14/05/2024, 8:00 μμ -
Ποίημα: “κολάζ”
14/05/2024, 7:59 μμ -
Ένα ποίημα
14/05/2024, 7:58 μμ -
Τρία ποιήματα
14/05/2024, 7:55 μμ
ΘΕΜΑΤΑ
-
Πεθαίνοντας, παλιότερα, στο Μπέργκαμο
Του Γεωργίου Νικ. Σχορετσανίτη // Γιάκομπσεν, “Πανούκλα στο Μπέργκαμο”. Μετάφραση: Ήρκος Αποστολίδης. Ροές, 2019 Έζησε τα παιδικά του χρόνια σε στενή επαφή με τη φύση. Σπούδασε Φυσική και Χημεία στην Κοπεγχάγη και στη συνέχεια Βοτανική. Οπαδός του Δαρβίνου,
Περισσότερα -
Διήγημα: “Το όνειρο του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες”
Του Κωνσταντίνου Μούσσα // * Η φαινομενικά πολυάσχολη γραμματέας με παρακάλεσε να περιμένω την υπεύθυνη εκδόσεων για λίγα λεπτά σε κάποιο γραφείο. Βρισκόμουν στο κεντρικό κτίριο “μεγάλου” εκδοτικού οίκου-το όνομα δεν έχει σημασία- προκειμένου να καταθέσω
Περισσότερα -
Διήγημα: “Η θεατρίνα”
Της Ειρήνης Δερμιτζάκη // * Είναι μια βδομάδα τώρα που είμαι επίσημα άστεγη. Πρώτα έχασα εκείνη. Μετά το σπίτι κι ύστερα όλα πήγαν στραβά και βρέθηκα στο δρόμο. Δεν περίμενα ότι θα πεθάνει. Την έβλεπα καμιά φορά πως
Περισσότερα -
Άποψη: “Κάθε Κυριακή, μια όμορφη Κυριακή”
Του Νίκου Τσούλια // Αυγή Αμαλιάδας, Κυριακή μετά τον εκκλησιασμό, δεκαετία του 1960 Κάθε Κυριακή, μια όμορφη Κυριακή. Όλες οι Κυριακές μοιάζουν μεταξύ τους. Ίσως να οφείλεται στο βαρύ ενιαίο σημασιολογικό φορτίο τους, που εξασφαλίζει
Περισσότερα -
Μνήμη Βαγγέλη Αθανασόπουλου
Γράφει η Αρετή Στραφιώτου // Συχνά – πυκνά θυμάμαι με αγάπη τον Αθανασόπουλο, καθηγητή στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τον είχαμε και στο έκτο εξάμηνο (ρομαντισμός, Σολωμός, Άγγλοι Ρομαντικοί), αλλά στο έβδομο βασίλευε ο Βιζυηνός. Έτσι που
Περισσότερα -
Ποίημα: «To γέλιο των θεών»
Γράφει ο Γιώργος Πατσός // To γέλιο των θεών Σαν τι να πω που ανώφελα, ωιμέ, ψυχανεμίζομαι, που ανώφελα αφουγκράζομαι των άστρων τ’ αχολόι κι αν μέσα μου αλλόπαρτα ξεσπούν παραληρήματα πικρό κι αιματοβύζαχτο
Περισσότερα -
Στους δρόμους της Αλεξάνδρειας: χώρος και χρόνος
Γράφει η Πέρσα Κουμούτση // «Αλεξάνδρεια από τον Καβάφη στον Μ. Αλέξανδρο» Ιστορία και Αρχιτεκτονική, Δυο ελληνικά τετράγωνα, Του Δρ. Νικόλα Σφήκα με τη συμβολή της Μαργαρίτας Σάκκα-Θηβαίου Πρόκειται για το έκτο λεύκωμα του Αιγυπτιώτη αρχιτέκτονα, ζωγράφου, χαράκτη
Περισσότερα